1 Toe het Sofar, die Naämatiet, geantwoord en gesê:

2 Moet die menigte van woorde onbeantwoord bly? Of moet 'n loslippige man reg hê?

3 Sou jou gepraat manne laat swyg, sodat jy spot -- sonder dat iemand jou beskaamd maak --

4 en sê: Suiwer is my leer, en rein is ek in u oë?

5 Maar, ag, as God maar wou spreek en sy lippe open teen jou!

6 En jou bekend wou maak dat die verborgenhede van die wysheid die insig verdubbel! Sodat jy kan weet dat God vir jou 'n deel van jou skuld deur die vingers sien.

7 Kan jy die dieptes van God peil? Of sal jy kan deurdring tot by die volmaaktheid van die Almagtige?

8 Hoogtes van die hemel is dit -- wat kan jy doen? Dieper as die doderyk -- wat kan jy weet?

9 Langer as die aarde is die maat daarvan en breër as die see.

10 As Hy verbyskuiwe en gevange neem en 'n regsvergadering oproep -- wie sal Hom dan teëhou?

11 Want Hy ken die valse mense, en Hy sien die ongeregtigheid sonder dat Hy juis daarop ag gee.

12 So kan dan 'n domme verstand verkry en 'n jong wilde-esel as mens gebore word.

13 As jy jou hart berei en jou hande uitbrei na Hom

14 -- as daar ongeregtigheid in jou hand is, verwyder dit, en laat geen onreg in jou tente woon nie --

15 ja, dan sal jy jou aangesig kan ophef, vry van smet; en jy sal vasstaan sonder om te vrees.

16 Ja, jy sal die moeite vergeet; soos aan water wat verbygeloop het, sal jy daaraan dink.

17 En helderder as die middag sal die lewe oprys; is dit donker -- dit sal wees soos die môre !

18 En jy sal vertrou, want daar is verwagting; en kyk jy rond -- jy sal in veiligheid gaan slaap.

19 Ook sal jy lê sonder dat iemand jou skrikmaak; en baie sal jou guns soek.

20 Maar die oë van die goddelose sal versmag, en die toevlug is vir hulle verlore; en hulle verwagting is -- uitblasing van die laaste asem.

1 И отвечал Софар Наамитянин и сказал:

2 разве на множество слов нельзя дать ответа, и разве человек многоречивый прав?

3 Пустословие твое заставит ли молчать мужей, чтобы ты глумился, и некому было постыдить тебя?

4 Ты сказал: суждение мое верно, и чист я в очах Твоих.

5 Но если бы Бог возглаголал и отверз уста Свои к тебе

6 и открыл тебе тайны премудрости, что тебе вдвое больше следовало бы понести! Итак знай, что Бог для тебя некоторые из беззаконий твоих предал забвению.

7 Можешь ли ты исследованием найти Бога? Можешь ли совершенно постигнуть Вседержителя?

8 Он превыше небес, – что можешь сделать? глубже преисподней, – что можешь узнать?

9 Длиннее земли мера Его и шире моря.

10 Если Он пройдет и заключит кого в оковы и представит на суд, то кто отклонит Его?

11 Ибо Он знает людей лживых и видит беззаконие, и оставит ли его без внимания?

12 Но пустой человек мудрствует, хотя человек рождается подобно дикому осленку.

13 Если ты управишь сердце твое и прострешь к Нему руки твои,

14 и если есть порок в руке твоей, а ты удалишь его и не дашь беззаконию обитать в шатрах твоих,

15 то поднимешь незапятнанное лице твое и будешь тверд и не будешь бояться.

16 Тогда забудешь горе: как о воде протекшей, будешь вспоминать о нем.

17 И яснее полдня пойдет жизнь твоя; просветлеешь, как утро.

18 И будешь спокоен, ибо есть надежда; ты огражден, и можешь спать безопасно.

19 Будешь лежать, и не будет устрашающего, и многие будут заискивать у тебя.

20 глаза беззаконных истают, и убежище пропадет у них, и надежда их исчезнет.