1 Ja, hiervoor beef my hart en spring op uit sy plek.
2 Luister, luister na die gedruis van sy stem en die dreuning wat uit sy mond uitgaan.
3 Onder die ganse hemel laat Hy dit los en sy lig oor die eindes van die aarde.
4 Daarna brul sy stem, Hy donder met sy stem vol majesteit en hou die bliksems nie terug as sy stem gehoor word nie.
5 God donder wonderbaar met sy stem; Hy doen groot dinge wat vir ons onbegryplik is.
6 Want Hy gebied die sneeu: Val op die aarde! Ook die stortreën, ja, sy geweldige stortreëns.
7 Hy verseël die hand van elke mens in die winter, sodat tot kennis kan kom al die mense wat Hy gemaak het.
8 Dan gaan die wilde diere in skuilhoeke en bly in hulle lêplekke.
9 Uit sy kamer kom die stormwind, en deur die wolkverstrooiers koue.
10 Deur die asem van God word ys gegee, en die wye waters lê vas in die engte.
11 Ja, met volheid van water belas Hy die wolke, en Hy strooi ver en wyd sy ligtende wolk;
12 en dit skiet oral rond volgens sy bestel, sodat hulle alles doen wat Hy hulle beveel oor die wye wêreldrond:
13 of tot 'n tugroede, of tot nut van sy aarde, of tot weldadigheid laat Hy dit sy doel vind.
14 Luister hierna, o Job! Staan stil en gee ag op die wonders van God.
15 Begryp u hoe God hulle bevel gee en die lig van sy wolk laat flikker?
16 Begryp u iets van die gesweef van die wolke, van die wonders van die Volmaakte in kennis?
17 U, wie se klere warm word as die aarde stil is vanweë die suidewind --
18 kan u saam met Hom die hemel uitbrei wat vas is soos 'n gegote spieël?
19 Onderrig ons wat ons aan Hom moet sê: ons kan niks voorbring vanweë die duisternis nie.
20 Moet dit Hom vertel word dat ek wil spreek? Of het iemand ooit gesê dat hy vernietig wil word?
21 En nou, 'n mens kan die lig nie aansien wat helder is in die hemel as die wind verbygegaan en dit skoongemaak het nie.
22 Uit die Noorde kom goud te voorskyn, maar oor God is daar ontsagwekkende majesteit.
23 Die Almagtige -- ons vind Hom nie; Hy is groot van krag, maar die reg en die volheid van geregtigheid krenk Hy nie.
24 Daarom vrees die mense Hom; almal wat eiewys is, sien Hy nie aan nie.
1 И от сего трепещет сердце мое и подвиглось с места своего.
2 Слушайте, слушайте голос Его и гром, исходящий из уст Его.
3 Под всем небом раскат его, и блистание его – до краев земли.
4 За ним гремит глас; гремит Он гласом величества Своего и не останавливает его, когда голос Его услышан.
5 Дивно гремит Бог гласом Своим, делает дела великие, для нас непостижимые.
6 Ибо снегу Он говорит: будь на земле; равно мелкий дождь и большой дождь в Его власти.
7 Он полагает печать на руку каждого человека, чтобы все люди знали дело Его.
8 Тогда зверь уходит в убежище и остается в своих логовищах.
9 От юга приходит буря, от севера – стужа.
10 От дуновения Божия происходит лед, и поверхность воды сжимается.
11 Также влагою Он наполняет тучи, и облака сыплют свет Его,
12 и они направляются по намерениям Его, чтоб исполнить то, что Он повелит им на лице обитаемой земли.
13 Он повелевает им идти или для наказания, или в благоволение, или для помилования.
14 Внимай сему, Иов; стой и разумевай чудные дела Божии.
15 Знаешь ли, как Бог располагает ими и повелевает свету блистать из облака Своего?
16 Разумеешь ли равновесие облаков, чудное дело Совершеннейшего в знании?
17 Как нагревается твоя одежда, когда Он успокаивает землю от юга?
18 Ты ли с Ним распростер небеса, твердые, как литое зеркало?
19 Научи нас, что сказать Ему? Мы в этой тьме ничего не можем сообразить.
20 Будет ли возвещено Ему, что я говорю? Сказал ли кто, что сказанное доносится Ему?
21 Теперь не видно яркого света в облаках, но пронесется ветер и расчистит их.
22 Светлая погода приходит от севера, и окрест Бога страшное великолепие.
23 Вседержитель! мы не постигаем Его. Он велик силою, судом и полнотою правосудия. Он [никого] не угнетает.
24 Посему да благоговеют пред Ним люди, и да трепещут пред Ним все мудрые сердцем!