Lucas 24 - Bíblia Online

En baie vroeg in die môre , op die eerste dag van die week, het hulle en ander saam met hulle by die graf gekom en die speserye gebring wat deur hulle toeberei was. 
En hulle het die steen van die graf afgerol gevind. 
En toe hulle ingaan, het hulle nie die liggaam van die Here Jesus gekry nie. 
En terwyl hulle hieroor in verleentheid was, staan daar twee manne by hulle in blink klere. 
En toe hulle baie bevrees word en met hulle aangesigte na die aarde buig, sê die manne vir hulle: Waarom soek julle die Lewende by die dooies? 
Hy is nie hier nie, maar Hy het opgestaan. Onthou hoe Hy vir julle gesê het toe Hy nog in Galil,a was: 
Die Seun van die mens moet oorgelewer word in die hande van sondige mense en gekruisig word en op die derde dag opstaan. 
En hulle het sy woorde onthou. 
Hulle gaan toe terug van die graf en vertel dit alles aan die elf en aan al die ander. 
En dit was Maria Magdal,na en Johanna en Maria, die moeder van Jakobus, en die ander vroue saam met hulle wat dit aan die apostels vertel het. 
En hul woorde het vir hulle na onsinnige praatjies gelyk, en hulle het hul nie geglo nie. 
Maar Petrus het opgestaan en na die graf gehardloop; en toe hy neerbuk, sien hy die doeke alleen lê. En hy het weggegaan huis toe, vol verwondering oor wat gebeur het. 
En twee van hulle was dieselfde dag op pad na 'n dorp wat agt myl van Jerusalem af was, met die naam van ÂmmaÂs. 
En hulle was in gesprek met mekaar oor al hierdie dinge wat voorgeval het. 
En terwyl hulle praat en mekaar ondervra, kom Jesus self nader en loop met hulle saam. 
Maar hulle oë is weerhou, sodat hulle Hom nie kon herken nie. 
En Hy sê vir hulle: Watter woorde is dit wat julle met mekaar loop en wissel, en waarom is julle bedroef? 
En die een wie se naam Kl,opas was, antwoord en sê vir Hom: Is U alleen 'n vreemdeling in Jerusalem en weet U nie van die dinge wat in hierdie dae daarin gebeur het nie? 
En Hy sê vir hulle: Watter dinge? En hulle antwoord Hom: Die dinge aangaande Jesus, die Nasar,ner, wat 'n profeet was, kragtig in werk en woord voor God en die hele volk; 
en hoe ons owerpriesters en owerstes Hom oorgelewer het tot die doodstraf en Hom gekruisig het. 
En ons het gehoop dat dit Hy was wat Israel sou verlos; maar nou is dit vandag, met dit alles, die derde dag vandat dit plaasgevind het. 
Maar sommige vroue uit ons het ons ook ontstel nadat hulle vroeg by die graf was; 
en toe hulle sy liggaam nie kry nie, het hulle gekom en gesê dat hulle ook 'n gesig gesien het van engele wat sê dat Hy lewe. 
En sommige van die wat saam met ons was, het na die graf gegaan en dit net so gevind soos die vroue ook gesê het; maar Hom het hulle nie gesien nie. 
En Hy sê vir hulle: o Onverstandiges, met harte wat traag is om te glo alles wat die profete gespreek het! 
Moes die Christus nie hierdie dinge ly en in sy heerlikheid ingaan nie? 
En Hy het begin van Moses en al die profete af en vir hulle uitgelê in al die Skrifte die dinge wat op Hom betrekking het. 
Daarop kom hulle naby die dorp waarheen hulle op reis was, en Hy het gemaak of Hy verder wou gaan; 
maar hulle het by Hom aangedring en gesê: Bly by ons, want dit is amper aand en die dag het gedaal; en Hy het ingegaan om by hulle te bly. 
En toe Hy met hulle aan tafel was, neem Hy die brood en dank; en Hy breek dit en gee dit aan hulle. 
Toe is hulle oë geopen en hulle het Hom herken, en Hy het uit hulle gesig verdwyn. 
En hulle sê vir mekaar: Was ons hart nie brandende in ons toe Hy met ons op die pad gepraat en vir ons die Skrifte uitgelê het nie? 
Toe staan hulle in dieselfde uur op en gaan na Jerusalem terug en vind die elf en die wat saam met hulle bymekaar was, 
wat sê: Die Here het waarlik opgestaan en het aan Simon verskyn. 
Toe vertel hulle wat op die pad gebeur het en hoe Hy aan hulle bekend geword het by die breking van die brood. 
En terwyl hulle hieroor praat, staan Jesus self in hul midde en sê vir hulle: Vrede vir julle! 
Toe het hulle verskrik en baie bang geword en gemeen dat hulle 'n gees sien. 
En Hy sê vir hulle: Waarom is julle ontsteld en waarom kom daar twyfel in julle hart op? 
Kyk na my hande en my voete, want dit is Ek self. Voel aan My en kyk; want 'n gees het nie vlees en bene soos julle sien dat Ek het nie. 
En terwyl Hy dit sê, wys Hy hulle sy hande en sy voete. 
En toe hulle van blydskap nog nie kon glo nie en hulle verwonder, sê Hy vir hulle: Het julle hier iets om te eet? 
Daarop gee hulle Hom 'n stuk gebraaide vis en 'n stuk heuningkoek. 
En Hy het dit geneem en voor hulle oë geëet. 
En Hy sê vir hulle: Dit is die woorde wat Ek met julle gespreek het toe Ek nog by julle was, dat alles wat oor My geskrywe is in die wet van Moses en die profete en die psalms, vervul moet word. 
Toe open Hy hulle verstand om die Skrifte te verstaan. 
En Hy sê vir hulle: So is dit geskrywe, en so moes die Christus ly en op die derde dag uit die dode opstaan, 
en bekering en vergewing van sondes in sy Naam verkondig word aan al die nasies, van Jerusalem af en verder. 
En julle is getuies van hierdie dinge. 
En kyk, Ek stuur die belofte van my Vader op julle. Maar julle moet in die stad Jerusalem bly totdat julle toegerus is met krag uit die hoogte. 
En Hy het hulle uitgelei tot by Bet nië. En Hy het sy hande opgehef en hulle geseën. 
En terwyl Hy hulle seën, het Hy van hulle geskei en is in die hemel opgeneem. 
En hulle het Hom aanbid en na Jerusalem teruggegaan met groot blydskap. 
En hulle was gedurig in die tempel en het God geprys en gedank. Amen. 

В первый же день недели, очень рано, неся приготовленные ароматы, пришли они ко гробу, и вместе с ними некоторые другие; 
но нашли камень отваленным от гроба. 
И, войдя, не нашли тела Господа Иисуса. 
Когда же недоумевали они о сем, вдруг предстали перед ними два мужа в одеждах блистающих. 
И когда они были в страхе и наклонили лица [свои] к земле, сказали им: что вы ищете живого между мертвыми? 
Его нет здесь: Он воскрес; вспомните, как Он говорил вам, когда был еще в Галилее, 
сказывая, что Сыну Человеческому надлежит быть предану в руки человеков грешников, и быть распяту, и в третий день воскреснуть. 
И вспомнили они слова Его; 
и, возвратившись от гроба, возвестили все это одиннадцати и всем прочим. 
То были Магдалина Мария, и Иоанна, и Мария, [мать] Иакова, и другие с ними, которые сказали о сем Апостолам. 
И показались им слова их пустыми, и не поверили им. 
Но Петр, встав, побежал ко гробу и, наклонившись, увидел только пелены лежащие, и пошел назад, дивясь сам в себе происшедшему. 
В тот же день двое из них шли в селение, отстоящее стадий на шестьдесят от Иерусалима, называемое Эммаус; 
и разговаривали между собою о всех сих событиях. 
И когда они разговаривали и рассуждали между собою, и Сам Иисус, приблизившись, пошел с ними. 
Но глаза их были удержаны, так что они не узнали Его. 
Он же сказал им: о чем это вы, идя, рассуждаете между собою, и отчего вы печальны? 
Один из них, именем Клеопа, сказал Ему в ответ: неужели Ты один из пришедших в Иерусалим не знаешь о происшедшем в нем в эти дни? 
И сказал им: о чем? Они сказали Ему: что было с Иисусом Назарянином, Который был пророк, сильный в деле и слове пред Богом и всем народом; 
как предали Его первосвященники и начальники наши для осуждения на смерть и распяли Его. 
А мы надеялись было, что Он есть Тот, Который должен избавить Израиля; но со всем тем, уже третий день ныне, как это произошло. 
Но и некоторые женщины из наших изумили нас: они были рано у гроба 
и не нашли тела Его и, придя, сказывали, что они видели и явление Ангелов, которые говорят, что Он жив. 
И пошли некоторые из наших ко гробу и нашли так, как и женщины говорили, но Его не видели. 
Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки! 
Не так ли надлежало пострадать Христу и войти в славу Свою? 
И, начав от Моисея, из всех пророков изъяснял им сказанное о Нем во всем Писании. 
И приблизились они к тому селению, в которое шли; и Он показывал им вид, что хочет идти далее. 
Но они удерживали Его, говоря: останься с нами, потому что день уже склонился к вечеру. И Он вошел и остался с ними. 
И когда Он возлежал с ними, то, взяв хлеб, благословил, преломил и подал им. 
Тогда открылись у них глаза, и они узнали Его. Но Он стал невидим для них. 
И они сказали друг другу: не горело ли в нас сердце наше, когда Он говорил нам на дороге и когда изъяснял нам Писание? 
И, встав в тот же час, возвратились в Иерусалим и нашли вместе одиннадцать [Апостолов] и бывших с ними, 
которые говорили, что Господь истинно воскрес и явился Симону. 
И они рассказывали о происшедшем на пути, и как Он был узнан ими в преломлении хлеба. 
Когда они говорили о сем, Сам Иисус стал посреди них и сказал им: мир вам. 
Они, смутившись и испугавшись, подумали, что видят духа. 
Но Он сказал им: что смущаетесь, и для чего такие мысли входят в сердца ваши? 
Посмотрите на руки Мои и на ноги Мои; это Я Сам; осяжите Меня и рассмотрите; ибо дух плоти и костей не имеет, как видите у Меня. 
И, сказав это, показал им руки и ноги. 
Когда же они от радости еще не верили и дивились, Он сказал им: есть ли у вас здесь какая пища? 
Они подали Ему часть печеной рыбы и сотового меда. 
И, взяв, ел пред ними. 
И сказал им: вот то, о чем Я вам говорил, еще быв с вами, что надлежит исполниться всему, написанному о Мне в законе Моисеевом и в пророках и псалмах. 
Тогда отверз им ум к уразумению Писаний. 
И сказал им: так написано, и так надлежало пострадать Христу, и воскреснуть из мертвых в третий день, 
и проповедану быть во имя Его покаянию и прощению грехов во всех народах, начиная с Иерусалима. 
Вы же свидетели сему. 
И Я пошлю обетование Отца Моего на вас; вы же оставайтесь в городе Иерусалиме, доколе не облечетесь силою свыше. 
И вывел их вон [из города] до Вифании и, подняв руки Свои, благословил их. 
И, когда благословлял их, стал отдаляться от них и возноситься на небо. 
Они поклонились Ему и возвратились в Иерусалим с великою радостью. 
И пребывали всегда в храме, прославляя и благословляя Бога. Аминь. 

João 1

Veja também

Os 12 apóstolos e suas missões: quem foram e o que fizeram?

As 10 parábolas mais importantes de Jesus