1 Alef. Welgeluksalig is die opregtes van weg, wat in die wet van die HERE wandel.

2 Welgeluksalig is die wat sy getuienisse bewaar, Hom van ganser harte soek;

3 ook geen ongeregtigheid doen nie, maar in sy weë wandel.

4 U het u bevele gegee om dit trou te onderhou.

5 Ag, was my weë maar vas om u insettinge te onderhou!

6 Dan sal ek nie beskaamd staan as ek op al u gebooie let nie.

7 Ek sal U loof in opregtheid van hart as ek u regverdige verordeninge leer.

8 Ek sal u insettinge onderhou; verlaat my nie geheel en al nie.

9 Bet. Waarmee sal die jongeling sy pad suiwer hou? Deur dit te hou na u woord.

10 Ek soek U met my hele hart; laat my nie afdwaal van u gebooie nie.

11 Ek het u woord in my hart gebêre, dat ek teen U nie sal sondig nie.

12 Lofwaardig is U, o HERE! Leer my u insettinge!

13 Ek het met my lippe vertel al die verordeninge van u mond.

14 Ek is vrolik in die weg van u getuienisse soos oor allerhande rykdom.

15 Ek wil u bevele oordink en op u paaie let.

16 Ek sal my verlustig in u insettinge, u woord sal ek nie vergeet nie.

17 Gimel. Doen goed aan u kneg, sodat ek kan lewe; dan wil ek u woord bewaar.

18 Open my oë, dat ek kan sien die wonders uit u wet.

19 Ek is 'n vreemdeling op die aarde; verberg u gebooie nie vir my nie.

20 My siel vergaan van verlange na u verordeninge altyddeur.

21 U dreig die vermeteles as gevloektes wat van u gebooie afdwaal.

22 Wentel smaad en veragting van my af, want u getuienisse het ek bewaar.

23 Al sit vorste en beraadslaag teen my -- u kneg oordink u insettinge.

24 Ja, u getuienisse is my verlustiging, my raadsmanne.

25 Dalet. My siel kleef aan die stof; maak my lewend na u woord.

26 My weë het ek vertel, en U het my verhoor; leer my u insettinge!

27 Laat my die weg van u bevele verstaan, dat ek u wonders kan oordink.

28 My siel drup weg van kommer; rig my op na u woord.

29 Verwyder van my die weg van leuens, en verleen my genadiglik u wet.

30 Ek het die weg van waarheid verkies; u verordeninge het ek voor my gestel.

31 Ek kleef u getuienisse aan; o HERE, maak my nie beskaamd nie!

32 Ek sal op die weg van u gebooie wandel, want U verruim my hart.

33 He. HERE, leer my die weg van u insettinge, sodat ek dit tot die einde toe kan bewaar.

34 Gee my verstand, dat ek u wet kan bewaar, ja, dit kan onderhou van ganser harte.

35 Laat my wandel op die pad van u gebooie, want daarin het ek 'n behae.

36 Neig my hart tot u getuienisse en nie tot winsbejag nie.

37 Wend my oë af, dat hulle geen nietigheid sien nie; maak my lewend in u weë.

38 Vervul aan u kneg u belofte wat pas by u vrees.

39 Wend my smaadheid af wat ek vrees, want u verordeninge is goed.

40 Gewis, ek het 'n begeerte tot u bevele; maak my lewend deur u geregtigheid.

41 Wau. En laat u goedertierenhede oor my kom, o HERE, u heil volgens u belofte,

42 sodat ek my smader iets kan antwoord, want ek vertrou op u woord.

43 En onttrek die woord van waarheid nie geheel en al aan my mond nie, want op u verordeninge wag ek.

44 Dan wil ek u wet altyddeur onderhou, vir ewig en altyd,

45 en in die ruimte wandel, want ek soek u bevele.

46 Ook wil ek voor konings van u getuienisse spreek en my nie skaam nie.

47 En ek wil my verlustig in u gebooie wat ek liefhet,

48 en my hande ophef na u gebooie wat ek liefhet, en u insettinge oordink.

49 Sajin. Gedenk die woord aan u kneg, omdat U my laat hoop het.

50 Dit is my troos in my ellende, dat u belofte my lewend maak.

51 Vermeteles het baie met my gespot; van u wet het ek nie afgewyk nie.

52 Ek het gedink, o HERE, aan u oordele van ouds, en ek het my getroos.

53 Toorngloed het my aangegryp vanweë die goddelose wat u wet verlaat.

54 U insettinge was gesange vir my in die huis van my vreemdelingskap.

55 HERE, in die nag het ek gedink aan u Naam, en ek het u wet onderhou.

56 Dit het my deel geword, omdat ek u bevele bewaar het.

57 Get. Die HERE is my deel; ek het gesê dat ek u woorde sal bewaar.

58 Ek het U van ganser harte om genade gesmeek; wees my genadig volgens u belofte.

59 Ek het my weë oordink en my voete laat teruggaan na u getuienisse.

60 Ek het my gehaas, en nie getalm nie, om u gebooie te onderhou.

61 Die strikke van die goddelose het my omring; u wet het ek nie vergeet nie.

62 Middernag staan ek op om U te loof vir u regverdige verordeninge.

63 Ek is 'n metgesel van almal wat U vrees, en van die wat u bevele onderhou.

64 HERE, die aarde is vol van u goedertierenheid; leer my u insettinge.

65 Tet. U het goed gedoen aan u kneg, HERE, na u woord.

66 Leer my 'n goeie insig en kennis, want ek glo aan u gebooie.

67 Voordat ek verdruk was, het ek gedwaal; maar nou onderhou ek u woord.

68 U is goed en doen goed; leer my u insettinge.

69 Vermeteles het my leuens toegedig; maar ,k bewaar van ganser harte u bevele.

70 Hulle hart is ongevoelig soos vet; maar ,k verlustig my in u wet.

71 Dit is goed vir my dat ek verdruk was, sodat ek u insettinge sou leer.

72 Die wet van u mond is vir my beter as duisende stukke goud en silwer.

73 Jod. U hande het my gemaak en my toeberei; maak my verstandig, dat ek u gebooie kan leer.

74 Die wat U vrees, sien my, en hulle is bly; want op u woord wag ek.

75 Ek weet, HERE, dat u oordele regverdig is en dat U my uit getrouheid verdruk het.

76 Laat tog u goedertierenheid wees om my te troos volgens u belofte aan u kneg.

77 Laat u barmhartighede oor my kom, dat ek kan lewe; want u wet is my verlustiging.

78 Laat die vermeteles beskaamd staan, omdat hulle sonder oorsaak my onregverdig behandel het; maar ,k oordink u bevele.

79 Laat die wat U vrees, na my terugkeer, en die wat u getuienisse ken.

80 Laat my hart opreg wees in u insettinge, sodat ek nie beskaamd hoef te staan nie.

81 Kaf. My siel smag na u heil; op u woord wag ek.

82 My oë smag na u belofte en sê: Wanneer sal U my vertroos?

83 Want ek het geword soos 'n leersak in die rook; u insettinge het ek nie vergeet nie.

84 Hoeveel sal die dae van u kneg wees? Wanneer sal U gerig oefen onder my vervolgers?

85 Vermeteles het vir my kuile gegrawe, hulle wat nie lewe na u wet nie.

86 Al u gebooie is waarheid; hulle vervolg my sonder oorsaak; help my!

87 Hulle het my amper vernietig op die aarde; maar ,k het u bevele nie verlaat nie.

88 Maak my lewend na u goedertierenheid, dat ek die getuienis van u mond kan onderhou.

89 Lamed. Vir ewig, o HERE, staan u woord vas in die hemele.

90 U trou is van geslag tot geslag; U het die aarde bevestig, en dit bly staan.

91 Volgens u verordeninge bly hulle vandag nog staan, want alle dinge is u knegte.

92 As u wet nie my verlustiging was nie, dan het ek omgekom in my ellende.

93 Ek sal u bevele tot in ewigheid nie vergeet nie, want deur hulle het U my lewend gemaak.

94 Aan U behoort ek: verlos my, want ek soek u bevele.

95 Die goddelose lê en wag op my, om my om te bring; ek gee ag op u getuienisse.

96 Aan alle volmaaktheid het ek 'n einde gesien, maar u gebod is baie wyd.

97 Mem. Hoe lief het ek u wet; dit is my bepeinsing die hele dag.

98 U gebooie maak my wyser as my vyande, want hulle is myne vir ewig.

99 Ek is verstandiger as al my leermeesters, want u getuienisse is my bepeinsing.

100 Ek het meer verstand as die ou mense, want ek bewaar u bevele.

101 Ek het my voete teruggehou van elke verkeerde pad, dat ek u woord kan bewaar.

102 Ek het van u verordeninge nie afgewyk nie, want U het my geleer.

103 Hoe soet is u beloftes vir my verhemelte, meer as heuning vir my mond.

104 Uit u bevele kry ek verstand; daarom haat ek elke leuenpad.

105 Noen. U woord is 'n lamp vir my voet en 'n lig vir my pad.

106 Ek het gesweer, en dit gehou, om u regverdige verordeninge te onderhou.

107 Ek is baie diep neergedruk; HERE, maak my lewend na u woord!

108 Laat tog die vrywillige offerandes van my mond U behaag, o HERE, en leer my u verordeninge.

109 My lewe is altyddeur in my hand; nogtans vergeet ek u wet nie.

110 Die goddelose het vir my 'n vangnet gespan; nogtans het ek van u bevele nie afgedwaal nie.

111 Ek het u getuienisse vir ewig as erfdeel ontvang, want hulle is die vreugde van my hart.

112 Ek het my hart geneig, om u insettinge te betrag, vir ewig, tot die einde toe.

113 Samek. Twyfelaars haat ek, maar u wet het ek lief.

114 U is my skuilplek en my skild; op u woord wag ek.

115 Gaan weg van my, kwaaddoeners, dat ek die gebooie van my God kan bewaar!

116 Ondersteun my volgens u belofte, dat ek kan lewe; en maak my nie beskaamd vanweë my hoop nie.

117 Steun my, dat ek verlos word; dan sal ek altyddeur op u insettinge let.

118 U verag almal wat van u insettinge afdwaal, want hulle bedrieëry is leuens.

119 U ruim al die goddelose van die aarde weg soos skuim; daarom het ek u getuienisse lief.

120 My vlees sidder van skrik vir U, en ek vrees vir u oordele.

121 Ajin. Ek het reg en geregtigheid gedoen: gee my nie oor aan my verdrukkers nie.

122 Wees borg vir u kneg ten goede; laat vermeteles my nie verdruk nie.

123 My oë smag na u heil en na die belofte van u geregtigheid.

124 Handel met u kneg na u goedertierenheid, en leer my u insettinge.

125 Ek is u kneg; maak my verstandig, dat ek u getuienisse kan ken.

126 Dit is tyd vir die HERE om te handel: hulle het u wet verbreek.

127 Daarom het ek u gebooie lief, meer as goud, ja, as baie fyn goud.

128 Daarom hou ek al die bevele aangaande alles vir reg; elke leuenpad haat ek.

129 Pe. U getuienisse is wonderbaar; daarom bewaar my siel hulle.

130 Die opening van u woorde gee lig; dit maak die eenvoudiges verstandig.

131 Ek maak my mond wyd oop en hyg, want na u gebooie verlang ek.

132 Wend U tot my en wees my genadig volgens die reg van die wat u Naam liefhet.

133 Maak my voetstappe vas in u woord, en laat geen ongeregtigheid oor my heers nie.

134 Verlos my van die mens se verdrukking, sodat ek u bevele kan onderhou.

135 Laat u aangesig skyn oor u kneg, en leer my u insettinge.

136 My oë loop af in strome van water, omdat hulle u wet nie onderhou nie.

137 Sade. HERE, U is regverdig, en reg is u verordeninge.

138 In geregtigheid het U u getuienisse beveel en in louter trou.

139 My ywer verteer my, omdat my teëstanders u woorde vergeet het.

140 U woord is deur en deur gelouter, en u kneg het dit lief.

141 Ek is klein en verag, maar u bevele vergeet ek nie.

142 U geregtigheid is geregtigheid tot in ewigheid, en u wet is waarheid.

143 Benoudheid en angs het my getref, maar u gebooie is my verlustiging.

144 U getuienisse is geregtigheid tot in ewigheid; maak my verstandig, dat ek kan lewe.

145 Kof. Ek het geroep van ganser harte; verhoor my, o HERE! Ek wil u insettinge bewaar.

146 Ek het U aangeroep; verlos my, dat ek u getuienisse kan onderhou.

147 Voor die môreskemering roep ek om hulp; op u woord wag ek.

148 My oë is die nagwake voor om u woord te oordink.

149 Hoor my stem na u goedertierenheid; o HERE, maak my lewend volgens u verordeninge.

150 Hulle kom nader wat skandelike dade najaag, hulle wat ver van u wet af is.

151 U, o HERE, is naby, en al u gebooie is waarheid.

152 Lankal het ek geweet uit u getuienisse dat U hulle vir ewig gegrond het.

153 Resj. Sien my ellende aan en red my, want u wet vergeet ek nie.

154 Verdedig my regsaak en verlos my; maak my lewend volgens u belofte.

155 Die heil is ver van die goddelose, want hulle soek u insettinge nie.

156 HERE, u barmhartighede is menigvuldig; maak my lewend volgens u verordeninge.

157 My vervolgers en my teëstanders is talryk; van u getuienisse wyk ek nie af nie.

158 Ek het diegene gesien wat troueloos handel, en dit het my gewalg dat hulle u woord nie onderhou nie.

159 Aanskou dat ek u bevele liefhet; o HERE, maak my lewend na u goedertierenheid.

160 Die hele inhoud van u woord is waarheid, en al u regverdige verordeninge is tot in ewigheid.

161 Sin, Sjin. Vorste het my sonder oorsaak vervolg, maar my hart vrees vir u woord.

162 Ek is vrolik oor u belofte soos een wat 'n groot buit vind.

163 Leuens haat ek en het daar 'n afsku van; u wet het ek lief.

164 Ek loof u sewe maal elke dag oor u regverdige verordeninge.

165 Die wat u wet liefhet, het groot vrede, en vir hulle is daar geen struikelblok nie.

166 o HERE, ek hoop op u heil, en ek hou u gebooie.

167 My siel onderhou u getuienisse, en ek het hulle baie lief.

168 Ek onderhou u bevele en u getuienisse, want al my weë is voor U.

169 Tau. o HERE, laat my smeking nader kom voor u aangesig; maak my verstandig volgens u woord.

170 Laat my smeking voor u aangesig kom; red my volgens u belofte.

171 My lippe sal lofsange laat uitstroom, want U leer my u insettinge.

172 My tong sal u woord besing, want al u gebooie is geregtigheid.

173 Laat u hand my tot hulp wees, want ek het u bevele verkies.

174 o HERE, ek verlang na u heil, en u wet is my verlustiging.

175 Laat my siel lewe, dat dit U kan loof; en laat u gerigte my help.

176 Ek het gedwaal soos 'n verlore skaap; soek u kneg, want u gebooie vergeet ek nie.

1 (118:1) Блаженны непорочные в пути, ходящие в законе Господнем.

2 (118:2) Блаженны хранящие откровения Его, всем сердцем ищущие Его.

3 (118:3) Они не делают беззакония, ходят путями Его.

4 (118:4) Ты заповедал повеления Твои хранить твердо.

5 (118:5) О, если бы направлялись пути мои к соблюдению уставов Твоих!

6 (118:6) Тогда я не постыдился бы, взирая на все заповеди Твои:

7 (118:7) я славил бы Тебя в правоте сердца, поучаясь судам правды Твоей.

8 (118:8) Буду хранить уставы Твои; не оставляй меня совсем.

9 (118:9) Как юноше содержать в чистоте путь свой? – Хранением себя по слову Твоему.

10 (118:10) Всем сердцем моим ищу Тебя; не дай мне уклониться от заповедей Твоих.

11 (118:11) В сердце моем сокрыл я слово Твое, чтобы не грешить пред Тобою.

12 (118:12) Благословен Ты, Господи! научи меня уставам Твоим.

13 (118:13) Устами моими возвещал я все суды уст Твоих.

14 (118:14) На пути откровений Твоих я радуюсь, как во всяком богатстве.

15 (118:15) О заповедях Твоих размышляю, и взираю на пути Твои.

16 (118:16) Уставами Твоими утешаюсь, не забываю слова Твоего.

17 (118:17) Яви милость рабу Твоему, и буду жить и хранить слово Твое.

18 (118:18) Открой очи мои, и увижу чудеса закона Твоего.

19 (118:19) Странник я на земле; не скрывай от меня заповедей Твоих.

20 (118:20) Истомилась душа моя желанием судов Твоих во всякое время.

21 (118:21) Ты укротил гордых, проклятых, уклоняющихся от заповедей Твоих.

22 (118:22) Сними с меня поношение и посрамление, ибо я храню откровения Твои.

23 (118:23) Князья сидят и сговариваются против меня, а раб Твой размышляет об уставах Твоих.

24 (118:24) Откровения Твои – утешение мое, – советники мои.

25 (118:25) Душа моя повержена в прах; оживи меня по слову Твоему.

26 (118:26) Объявил я пути мои, и Ты услышал меня; научи меня уставам Твоим.

27 (118:27) Дай мне уразуметь путь повелений Твоих, и буду размышлять о чудесах Твоих.

28 (118:28) Душа моя истаевает от скорби: укрепи меня по слову Твоему.

29 (118:29) Удали от меня путь лжи, и закон Твой даруй мне.

30 (118:30) Я избрал путь истины, поставил пред собою суды Твои.

31 (118:31) Я прилепился к откровениям Твоим, Господи; не постыди меня.

32 (118:32) Потеку путем заповедей Твоих, когда Ты расширишь сердце мое.

33 (118:33) Укажи мне, Господи, путь уставов Твоих, и я буду держаться его до конца.

34 (118:34) Вразуми меня, и буду соблюдать закон Твой и хранить его всем сердцем.

35 (118:35) Поставь меня на стезю заповедей Твоих, ибо я возжелал ее.

36 (118:36) Приклони сердце мое к откровениям Твоим, а не к корысти.

37 (118:37) Отврати очи мои, чтобы не видеть суеты; животвори меня на пути Твоем.

38 (118:38) Утверди слово Твое рабу Твоему, ради благоговения пред Тобою.

39 (118:39) Отврати поношение мое, которого я страшусь, ибо суды Твои благи.

40 (118:40) Вот, я возжелал повелений Твоих; животвори меня правдою Твоею.

41 (118:41) Да придут ко мне милости Твои, Господи, спасение Твое по слову Твоему, –

42 (118:42) и я дам ответ поносящему меня, ибо уповаю на слово Твое.

43 (118:43) Не отнимай совсем от уст моих слова истины, ибо я уповаю на суды Твои

44 (118:44) и буду хранить закон Твой всегда, во веки и веки;

45 (118:45) буду ходить свободно, ибо я взыскал повелений Твоих;

46 (118:46) буду говорить об откровениях Твоих пред царями и не постыжусь;

47 (118:47) буду утешаться заповедями Твоими, которые возлюбил;

48 (118:48) руки мои буду простирать к заповедям Твоим, которые возлюбил, и размышлять об уставах Твоих.

49 (118:49) Вспомни слово Твое к рабу Твоему, на которое Ты повелел мне уповать:

50 (118:50) это – утешение в бедствии моем, что слово Твое оживляет меня.

51 (118:51) Гордые крайне ругались надо мною, но я не уклонился от закона Твоего.

52 (118:52) Вспоминал суды Твои, Господи, от века, и утешался.

53 (118:53) Ужас овладевает мною при виде нечестивых, оставляющих закон Твой.

54 (118:54) Уставы Твои были песнями моими на месте странствований моих.

55 (118:55) Ночью вспоминал я имя Твое, Господи, и хранил закон Твой.

56 (118:56) Он стал моим, ибо повеления Твои храню.

57 (118:57) Удел мой, Господи, сказал я, соблюдать слова Твои.

58 (118:58) Молился я Тебе всем сердцем: помилуй меня по слову Твоему.

59 (118:59) Размышлял о путях моих и обращал стопы мои к откровениям Твоим.

60 (118:60) Спешил и не медлил соблюдать заповеди Твои.

61 (118:61) Сети нечестивых окружили меня, но я не забывал закона Твоего.

62 (118:62) В полночь вставал славословить Тебя за праведные суды Твои.

63 (118:63) Общник я всем боящимся Тебя и хранящим повеления Твои.

64 (118:64) Милости Твоей, Господи, полна земля; научи меня уставам Твоим.

65 (118:65) Благо сотворил Ты рабу Твоему, Господи, по слову Твоему.

66 (118:66) Доброму разумению и ведению научи меня, ибо заповедям Твоим я верую.

67 (118:67) Прежде страдания моего я заблуждался; а ныне слово Твое храню.

68 (118:68) Благ и благодетелен Ты, – научи меня уставам Твоим.

69 (118:69) Гордые сплетают на меня ложь; я же всем сердцем буду хранить повеления Твои.

70 (118:70) Ожирело сердце их, как тук; я же законом Твоим утешаюсь.

71 (118:71) Благо мне, что я пострадал, дабы научиться уставам Твоим.

72 (118:72) Закон уст Твоих для меня лучше тысяч золота и серебра.

73 (118:73) Руки Твои сотворили меня и устроили меня; вразуми меня, и научусь заповедям Твоим.

74 (118:74) Боящиеся Тебя увидят меня – и возрадуются, что я уповаю на слово Твое.

75 (118:75) Знаю, Господи, что суды Твои праведны и по справедливости Ты наказал меня.

76 (118:76) Да будет же милость Твоя утешением моим, по слову Твоему к рабу Твоему.

77 (118:77) Да придет ко мне милосердие Твое, и я буду жить; ибо закон Твой – утешение мое.

78 (118:78) Да будут постыжены гордые, ибо безвинно угнетают меня; я размышляю о повелениях Твоих.

79 (118:79) Да обратятся ко мне боящиеся Тебя и знающие откровения Твои.

80 (118:80) Да будет сердце мое непорочно в уставах Твоих, чтобы я не посрамился.

81 (118:81) Истаевает душа моя о спасении Твоем; уповаю на слово Твое.

82 (118:82) Истаевают очи мои о слове Твоем; я говорю: когда Ты утешишь меня?

83 (118:83) Я стал, как мех в дыму, [но] уставов Твоих не забыл.

84 (118:84) Сколько дней раба Твоего? Когда произведешь суд над гонителями моими?

85 (118:85) Яму вырыли мне гордые, вопреки закону Твоему.

86 (118:86) Все заповеди Твои – истина; несправедливо преследуют меня: помоги мне;

87 (118:87) едва не погубили меня на земле, но я не оставил повелений Твоих.

88 (118:88) По милости Твоей оживляй меня, и буду хранить откровения уст Твоих.

89 (118:89) На веки, Господи, слово Твое утверждено на небесах;

90 (118:90) истина Твоя в род и род. Ты поставил землю, и она стоит.

91 (118:91) По определениям Твоим все стоит доныне, ибо все служит Тебе.

92 (118:92) Если бы не закон Твой был утешением моим, погиб бы я в бедствии моем.

93 (118:93) Вовек не забуду повелений Твоих, ибо ими Ты оживляешь меня.

94 (118:94) Твой я, спаси меня; ибо я взыскал повелений Твоих.

95 (118:95) Нечестивые подстерегают меня, чтобы погубить; [а] я углубляюсь в откровения Твои.

96 (118:96) Я видел предел всякого совершенства, [но] Твоя заповедь безмерно обширна.

97 (118:97) Как люблю я закон Твой! весь день размышляю о нем.

98 (118:98) Заповедью Твоею Ты соделал меня мудрее врагов моих, ибо она всегда со мною.

99 (118:99) Я стал разумнее всех учителей моих, ибо размышляю об откровениях Твоих.

100 (118:100) Я сведущ более старцев, ибо повеления Твои храню.

101 (118:101) От всякого злого пути удерживаю ноги мои, чтобы хранить слово Твое;

102 (118:102) от судов Твоих не уклоняюсь, ибо Ты научаешь меня.

103 (118:103) Как сладки гортани моей слова Твои! лучше меда устам моим.

104 (118:104) Повелениями Твоими я вразумлен; потому ненавижу всякий путь лжи.

105 (118:105) Слово Твое – светильник ноге моей и свет стезе моей.

106 (118:106) Я клялся хранить праведные суды Твои, и исполню.

107 (118:107) Сильно угнетен я, Господи; оживи меня по слову Твоему.

108 (118:108) Благоволи же, Господи, принять добровольную жертву уст моих, и судам Твоим научи меня.

109 (118:109) Душа моя непрестанно в руке моей, но закона Твоего не забываю.

110 (118:110) Нечестивые поставили для меня сеть, но я не уклонился от повелений Твоих.

111 (118:111) Откровения Твои я принял, как наследие на веки, ибо они веселие сердца моего.

112 (118:112) Я приклонил сердце мое к исполнению уставов Твоих навек, до конца.

113 (118:113) Вымыслы [человеческие] ненавижу, а закон Твой люблю.

114 (118:114) Ты покров мой и щит мой; на слово Твое уповаю.

115 (118:115) Удалитесь от меня, беззаконные, и буду хранить заповеди Бога моего.

116 (118:116) Укрепи меня по слову Твоему, и буду жить; не посрами меня в надежде моей;

117 (118:117) поддержи меня, и спасусь; и в уставы Твои буду вникать непрестанно.

118 (118:118) Всех, отступающих от уставов Твоих, Ты низлагаешь, ибо ухищрения их – ложь.

119 (118:119) [Как] изгарь, отметаешь Ты всех нечестивых земли; потому я возлюбил откровения Твои.

120 (118:120) Трепещет от страха Твоего плоть моя, и судов Твоих я боюсь.

121 (118:121) Я совершал суд и правду; не предай меня гонителям моим.

122 (118:122) Заступи раба Твоего ко благу [его], чтобы не угнетали меня гордые.

123 (118:123) Истаевают очи мои, ожидая спасения Твоего и слова правды Твоей.

124 (118:124) Сотвори с рабом Твоим по милости Твоей, и уставам Твоим научи меня.

125 (118:125) Я раб Твой: вразуми меня, и познаю откровения Твои.

126 (118:126) Время Господу действовать: закон Твой разорили.

127 (118:127) А я люблю заповеди Твои более золота, и золота чистого.

128 (118:128) Все повеления Твои – все признаю справедливыми; всякий путь лжи ненавижу.

129 (118:129) Дивны откровения Твои; потому хранит их душа моя.

130 (118:130) Откровение слов Твоих просвещает, вразумляет простых.

131 (118:131) Открываю уста мои и вздыхаю, ибо заповедей Твоих жажду.

132 (118:132) Призри на меня и помилуй меня, как поступаешь с любящими имя Твое.

133 (118:133) Утверди стопы мои в слове Твоем и не дай овладеть мною никакому беззаконию;

134 (118:134) избавь меня от угнетения человеческого, и буду хранить повеления Твои;

135 (118:135) осияй раба Твоего светом лица Твоего и научи меня уставам Твоим.

136 (118:136) Из глаз моих текут потоки вод от того, что не хранят закона Твоего.

137 (118:137) Праведен Ты, Господи, и справедливы суды Твои.

138 (118:138) Откровения Твои, которые Ты заповедал, – правда и совершенная истина.

139 (118:139) Ревность моя снедает меня, потому что мои враги забыли слова Твои.

140 (118:140) Слово Твое весьма чисто, и раб Твой возлюбил его.

141 (118:141) Мал я и презрен, [но] повелений Твоих не забываю.

142 (118:142) Правда Твоя – правда вечная, и закон Твой – истина.

143 (118:143) Скорбь и горесть постигли меня; заповеди Твои – утешение мое.

144 (118:144) Правда откровений Твоих вечна: вразуми меня, и буду жить.

145 (118:145) Взываю всем сердцем [моим]: услышь меня, Господи, – и сохраню уставы Твои.

146 (118:146) Призываю Тебя: спаси меня, и буду хранить откровения Твои.

147 (118:147) Предваряю рассвет и взываю; на слово Твое уповаю.

148 (118:148) Очи мои предваряют [утреннюю] стражу, чтобы мне углубляться в слово Твое.

149 (118:149) Услышь голос мой по милости Твоей, Господи; по суду Твоему оживи меня.

150 (118:150) Приблизились замышляющие лукавство; далеки они от закона Твоего.

151 (118:151) Близок Ты, Господи, и все заповеди Твои – истина.

152 (118:152) Издавна узнал я об откровениях Твоих, что Ты утвердил их на веки.

153 (118:153) Воззри на бедствие мое и избавь меня, ибо я не забываю закона Твоего.

154 (118:154) Вступись в дело мое и защити меня; по слову Твоему оживи меня.

155 (118:155) Далеко от нечестивых спасение, ибо они уставов Твоих не ищут.

156 (118:156) Много щедрот Твоих, Господи; по суду Твоему оживи меня.

157 (118:157) Много у меня гонителей и врагов, [но] от откровений Твоих я не удаляюсь.

158 (118:158) Вижу отступников, и сокрушаюсь, ибо они не хранят слова Твоего.

159 (118:159) Зри, как я люблю повеления Твои; по милости Твоей, Господи, оживи меня.

160 (118:160) Основание слова Твоего истинно, и вечен всякий суд правды Твоей.

161 (118:161) Князья гонят меня безвинно, но сердце мое боится слова Твоего.

162 (118:162) Радуюсь я слову Твоему, как получивший великую прибыль.

163 (118:163) Ненавижу ложь и гнушаюсь ею; закон же Твой люблю.

164 (118:164) Семикратно в день прославляю Тебя за суды правды Твоей.

165 (118:165) Велик мир у любящих закон Твой, и нет им преткновения.

166 (118:166) Уповаю на спасение Твое, Господи, и заповеди Твои исполняю.

167 (118:167) Душа моя хранит откровения Твои, и я люблю их крепко.

168 (118:168) Храню повеления Твои и откровения Твои, ибо все пути мои пред Тобою.

169 (118:169) Да приблизится вопль мой пред лице Твое, Господи; по слову Твоему вразуми меня.

170 (118:170) Да придет моление мое пред лице Твое; по слову Твоему избавь меня.

171 (118:171) Уста мои произнесут хвалу, когда Ты научишь меня уставам Твоим.

172 (118:172) Язык мой возгласит слово Твое, ибо все заповеди Твои праведны.

173 (118:173) Да будет рука Твоя в помощь мне, ибо я повеления Твои избрал.

174 (118:174) Жажду спасения Твоего, Господи, и закон Твой – утешение мое.

175 (118:175) Да живет душа моя и славит Тебя, и суды Твои да помогут мне.

176 (118:176) Я заблудился, как овца потерянная: взыщи раба Твоего, ибо я заповедей Твоих не забыл.