1 'n Bedevaartslied. Ek slaan my oë op tot U wat in die hemel troon.

2 Kyk, soos die oë van die knegte is op die hand van hulle heer, soos die oë van die diensmaagd is op die hand van haar meesteres -- so is ons oë op die HERE onse God, totdat Hy ons genadig is.

3 Wees ons genadig, o HERE, wees ons genadig, want meer as versadig is ons van veragting;

4 meer as versadig is ons siel van die spot van die oormoediges, van die veragting van die trotsaards!

1 (122:1) Песнь восхождения. К Тебе возвожу очи мои, Живущий на небесах!

2 (122:2) Вот, как очи рабов [обращены] на руку господ их, как очи рабы – на руку госпожи ее, так очи наши – к Господу, Богу нашему, доколе Он помилует нас.

3 (122:3) Помилуй нас, Господи, помилуй нас, ибо довольно мы насыщены презрением;

4 (122:4) довольно насыщена душа наша поношением от надменных и уничижением от гордых.