1 Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. 'n Psalm.
2 Hoor dit, alle volke, luister, alle bewoners van die wêreld,
3 geringes sowel as aansienlikes, tesame ryk en arm!
4 My mond sal louter wysheid spreek, en die oordenking van my hart is net verstand.
5 Ek sal my oor neig tot 'n spreuk; ek sal my raaisel verklaar by die siter.
6 Waarom sou ek vrees in dae van onheil, as die ongeregtigheid van my onderkruipers my omring --
7 die wat vertrou op hulle vermoë en hulle beroem op die grootheid van hulle rykdom?
8 Niemand kan ooit 'n broer loskoop nie; hy kan aan God sy losprys nie gee nie
10 dat hy vir ewig sou voortlewe, die vernietiging nie sou sien nie.
11 Want hy sien: wyse manne sterwe, die dwaas en die onverstandige kom tesame om en laat hulle vermoë aan ander na.
12 Hulle binneste gedagte is: hul huise sal vir ewig wees, hul wonings van geslag tot geslag; hulle noem die lande na hul name.
13 Maar die mens wat in aansien is, hou nie stand nie; hy is soos die diere wat vergaan.
14 Dit is die weg van die wat op hulleself vertrou, en van hulle volgelinge wat in hul woorde 'n behae het. Sela.
15 Soos skape word hulle bestem vir die doderyk; die dood is hulle herder, en die opregtes heers oor hulle in die môre ; en hulle gestalte is daar vir die doderyk om te verteer, sodat daarvoor geen woning meer is nie.
16 Maar God sal my siel loskoop van die mag van die doderyk, want Hy sal my opneem. Sela.
17 Wees nie bevrees as 'n man ryk word, as die rykdom van sy huis groot word nie;
18 want by sy dood sal hy van alles niks saamneem nie; sy heerlikheid sal nie neerdaal agter hom aan nie.
19 Al ag hy homself gelukkig in sy lewe -- en prys hulle jou, omdat jy aan jouself goed doen --
20 tog gaan sy siel na die geslag van sy vaders; tot in ewigheid sal hulle die lig nie sien nie. [ (Psalms 49:21) Die mens wat in aansien is en geen verstand het nie, is soos die diere wat vergaan. ]
1 (48:1) Начальнику хора. Сынов Кореевых. Псалом.
2 (48:2) Слушайте сие, все народы; внимайте сему, все живущие во вселенной, –
3 (48:3) и простые и знатные, богатый, равно как бедный.
4 (48:4) Уста мои изрекут премудрость, и размышления сердца моего – знание.
5 (48:5) Приклоню ухо мое к притче, на гуслях открою загадку мою:
6 (48:6) "для чего бояться мне во дни бедствия, [когда] беззаконие путей моих окружит меня?"
7 (48:7) Надеющиеся на силы свои и хвалящиеся множеством богатства своего!
8 (48:8) человек никак не искупит брата своего и не даст Богу выкупа за него:
9 (48:9) дорога цена искупления души их, и не будет того вовек,
10 (48:10) чтобы остался [кто] жить навсегда и не увидел могилы.
11 (48:11) Каждый видит, что и мудрые умирают, равно как и невежды и бессмысленные погибают и оставляют имущество свое другим.
12 (48:12) В мыслях у них, что домы их вечны, и что жилища их в род и род, и земли свои они называют своими именами.
13 (48:13) Но человек в чести не пребудет; он уподобится животным, которые погибают.
14 (48:14) Этот путь их есть безумие их, хотя последующие за ними одобряют мнение их.
15 (48:15) Как овец, заключат их в преисподнюю; смерть будет пасти их, и наутро праведники будут владычествовать над ними; сила их истощится; могила – жилище их.
16 (48:16) Но Бог избавит душу мою от власти преисподней, когда примет меня.
17 (48:17) Не бойся, когда богатеет человек, когда слава дома его умножается:
18 (48:18) ибо умирая не возьмет ничего; не пойдет за ним слава его;
19 (48:19) хотя при жизни он ублажает душу свою, и прославляют тебя, что ты удовлетворяешь себе,
20 (48:20) но он пойдет к роду отцов своих, которые никогда не увидят света.
21 (48:21) Человек, который в чести и неразумен, подобен животным, которые погибают.