1 'n Lied, 'n Psalm van die kinders van Korag, Vir die musiekleier; op die wysie van: "M halat leannot." 'n Onderwysing van Heman, die Esrahiet.
2 HERE, God van my heil, bedags roep ek, in die nag is dit voor U.
3 Laat my gebed voor u aangesig kom, neig u oor tot my smeking.
4 Want my siel is sat van teëspoede, en my lewe raak aan die doderyk.
5 Ek word gereken by die wat in die kuil neerdaal; ek het geword soos 'n man sonder krag,
6 vrygelaat onder die dooies, soos die wat verslaan is, wat in die graf lê, aan wie U nie meer dink nie, en wat afgesny is van u hand.
7 U het my gesit in die kuil diep daaronder, in duisternisse, in dieptes.
8 U grimmigheid rus op my, en U druk my neer met al u golwe. Sela.
9 U het my bekendes ver van my verwyder, my iets afskuweliks gemaak vir hulle; ek is ingesluit en kan nie uitkom nie.
10 My oog vergaan van ellende. HERE, ek roep U aan die hele dag deur, ek brei my hande na U uit.
11 Kan U aan die dooies 'n wonder doen? Of kan skimme opstaan, kan hulle U loof? Sela.
12 Kan u goedertierenheid vertel word in die graf, u trou in die plek van vertering?
13 Kan u wondermag in die duisternis bekend word en u geregtigheid in die land van vergetelheid?
14 Maar ,k, HERE, roep U aan om hulp, en in die môre kom my gebed U tegemoet.
15 HERE, waarom verstoot U my siel, verberg U u aangesig vir my?
16 Van jongs af is ek ellendig en klaar om te sterwe; ek dra u verskrikkinge, ek is radeloos.
17 U toorngloed het oor my gegaan; u verskrikkinge vernietig my;
18 die hele dag omring hulle my soos water, saam omsingel hulle my. [ (Psalms 88:19) U het vriend en metgesel ver van my verwyder; my bekendes is duisternis. ]
1 (87:1) Песнь. Псалом, Сынов Кореевых. Начальнику хора на Махалаф, для пения. Учение Емана Езрахита.
2 (87:2) Господи, Боже спасения моего! днем вопию и ночью пред Тобою:
3 (87:3) да внидет пред лице Твое молитва моя; приклони ухо Твое к молению моему,
4 (87:4) ибо душа моя насытилась бедствиями, и жизнь моя приблизилась к преисподней.
5 (87:5) Я сравнялся с нисходящими в могилу; я стал, как человек без силы,
6 (87:6) между мертвыми брошенный, – как убитые, лежащие во гробе, о которых Ты уже не вспоминаешь и которые от руки Твоей отринуты.
7 (87:7) Ты положил меня в ров преисподний, во мрак, в бездну.
8 (87:8) Отяготела на мне ярость Твоя, и всеми волнами Твоими Ты поразил [меня].
9 (87:9) Ты удалил от меня знакомых моих, сделал меня отвратительным для них; я заключен, и не могу выйти.
10 (87:10) Око мое истомилось от горести: весь день я взывал к Тебе, Господи, простирал к Тебе руки мои.
11 (87:11) Разве над мертвыми Ты сотворишь чудо? Разве мертвые встанут и будут славить Тебя?
12 (87:12) или во гробе будет возвещаема милость Твоя, и истина Твоя – в месте тления?
13 (87:13) разве во мраке познают чудеса Твои, и в земле забвения – правду Твою?
14 (87:14) Но я к Тебе, Господи, взываю, и рано утром молитва моя предваряет Тебя.
15 (87:15) Для чего, Господи, отреваешь душу мою, скрываешь лице Твое от меня?
16 (87:16) Я несчастен и истаеваю с юности; несу ужасы Твои и изнемогаю.
17 (87:17) Надо мною прошла ярость Твоя, устрашения Твои сокрушили меня,
18 (87:18) всякий день окружают меня, как вода: облегают меня все вместе.
19 (87:19) Ты удалил от меня друга и искреннего; знакомых моих не видно.