1 'n Onderwysing van Etan, die Esrahiet.

2 Die goedertierenhede van die HERE wil ek vir ewig besing; ek wil u trou bekend maak met my mond van geslag tot geslag.

3 Want ek het gesê: Goedertierenheid sal vir ewig gebou word; in die hemele -- daar bevestig U u trou.

4 Ek het 'n verbond gesluit met my uitverkorene, met 'n eed aan Dawid, my kneg, belowe:

5 Tot in ewigheid sal Ek jou nageslag bevestig en jou troon opbou van geslag tot geslag. Sela.

6 En die hemele loof u wondermag, o HERE, ook u trou in die vergadering van die heiliges.

7 Want wie kan in die hemel met die HERE vergelyk word? Wie is soos die HERE onder die hemelinge,

8 'n God grootliks gedug in die raad van die heiliges en vreeslik bo almal wat rondom Hom is?

9 o HERE, God van die leërskare, wie is soos U? Grootmagtig is U, o HERE, en u trou is rondom U!

10 U heers oor die trotsheid van die see; as sy golwe hulle verhef, bring U hulle tot bedaring.

11 U het Rahab verbrysel soos een wat verslaan is, met u sterke arm u vyande verstrooi.

12 Aan U behoort die hemel, aan U ook die aarde; die wêreld en sy volheid -- U het dit gegrond.

13 Die noorde en die suide -- U het dit geskape; Tabor en Hermon jubel in u Naam.

14 U het 'n arm met mag; u hand is sterk, u regterhand verhewe.

15 Geregtigheid en reg is die grondslag van u troon; goedertierenheid en trou gaan voor u aangesig uit.

16 Welgeluksalig is die volk wat die geklank ken; o HERE, hulle wandel in die lig van u aangesig.

17 In u Naam juig hulle die hele dag, en deur u geregtigheid word hulle verhef.

18 Want U is hulle magtige sieraad, en deur u welbehae word ons horing verhef.

19 Want aan die HERE behoort ons skild, en ons koning aan die Heilige van Israel.

20 Toe het U in 'n gesig gespreek met u gunsgenoot en gesê: Ek het hulp verleen aan 'n held, 'n uitverkorene uit die volk verhef.

21 Ek het Dawid, my kneg, gevind, met my heilige olie hom gesalf,

22 met wie my hand bestendig sal wees; ook sal my arm hom versterk.

23 Die vyand sal hom nie oorval en die kwaaddoener hom nie verdruk nie;

24 maar Ek sal sy teëstanders voor hom weg verpletter; en die wat hom haat, sal Ek verslaan.

25 En my trou en my goedertierenheid sal met hom wees, en deur my Naam sal sy horing verhef word.

26 En Ek sal sy hand lê op die see en sy regterhand op die riviere.

27 Hy is dit wat My sal noem: U is my Vader, my God en die rots van my heil!

28 Ja, k sal hom 'n eersgeborene maak, die hoogste onder die konings van die aarde.

29 Vir ewig sal Ek my goedertierenheid vir hom bewaar, en my verbond bly vir hom vas.

30 En Ek sal sy nageslag vir ewig laat duur en sy troon soos die dae van die hemel.

31 As sy kinders my wet verlaat en in my regte nie wandel nie;

32 as hulle my insettinge ontheilig en my gebooie nie hou nie,

33 dan sal Ek hulle oortreding met die roede besoek en met plae hulle ongeregtigheid.

34 Maar my goedertierenheid sal Ek van hom nie wegneem en my trou nie verbreek nie.

35 Ek sal my verbond nie ontheilig nie, en wat oor my lippe gegaan het, sal Ek nie verander nie.

36 Een maal het Ek gesweer by my heiligheid: Waarlik, Ek sal vir Dawid nie lieg nie!

37 Sy nageslag sal vir ewig wees en sy troon soos die son voor My.

38 Soos die maan sal hy vir ewig vasstaan, en die getuie in die hemel is getrou. Sela.

39 Maar U het self verstoot en verag, U het toornig geword teen u gesalfde.

40 U het die verbond van u kneg tot niet gemaak, U het sy kroon ontheilig teen die grond.

41 U het al sy mure stukkend gebreek, sy vestings 'n puinhoop gemaak.

42 Almal wat met die pad verbygaan, het hom beroof; vir sy bure het hy 'n smaad geword.

43 U het die regterhand van sy teëstanders verhef, al sy vyande bly gemaak.

44 Ook het U die skerpte van sy swaard laat omdraai en hom nie laat standhou in die geveg nie.

45 U het aan hom sy glans onttrek en sy troon teen die grond neergewerp.

46 U het die dae van sy jeug verkort, hom met skaamte oordek. Sela.

47 Hoe lank sal U, o HERE, Uself vir altyd verberg, sal u grimmigheid brand soos 'n vuur?

48 Gedenk van watter lewensduur ek is, tot watter nietigheid U al die mensekinders geskape het!

49 Watter mens leef daar wat die dood nie sal sien nie, wat sy siel sal kan red uit die mag van die doderyk? Sela.

50 Here, waar is u vorige goedertierenhede wat U aan Dawid met 'n eed beloof het in u trou?

51 Gedenk, Here, die smaad van u knegte, hoe ek in my boesem dra die smaad van al die baie volke,

52 waarmee u vyande, o HERE, smaad, waarmee hulle die voetstappe van u gesalfde smaad. [ (Psalms 89:53) Geloofd sy die HERE vir ewig! Amen, ja amen. ]

1 (88:1) Учение Ефама Езрахита.

2 (88:2) Милости [Твои], Господи, буду петь вечно, в род и род возвещать истину Твою устами моими.

3 (88:3) Ибо говорю: навек основана милость, на небесах утвердил Ты истину Твою, [когда сказал]:

4 (88:4) "Я поставил завет с избранным Моим, клялся Давиду, рабу Моему:

5 (88:5) навек утвержу семя твое, в род и род устрою престол твой".

6 (88:6) И небеса прославят чудные дела Твои, Господи, и истину Твою в собрании святых.

7 (88:7) Ибо кто на небесах сравнится с Господом? кто между сынами Божиими уподобится Господу?

8 (88:8) Страшен Бог в великом сонме святых, страшен Он для всех окружающих Его.

9 (88:9) Господи, Боже сил! кто силен, как Ты, Господи? И истина Твоя окрест Тебя.

10 (88:10) Ты владычествуешь над яростью моря: когда воздымаются волны его, Ты укрощаешь их.

11 (88:11) Ты низложил Раава, как пораженного; крепкою мышцею Твоею рассеял врагов Твоих.

12 (88:12) Твои небеса и Твоя земля; вселенную и что наполняет ее, Ты основал.

13 (88:13) Север и юг Ты сотворил; Фавор и Ермон о имени Твоем радуются.

14 (88:14) Крепка мышца Твоя, сильна рука Твоя, высока десница Твоя!

15 (88:15) Правосудие и правота – основание престола Твоего; милость и истина предходят пред лицем Твоим.

16 (88:16) Блажен народ, знающий трубный зов! Они ходят во свете лица Твоего, Господи,

17 (88:17) о имени Твоем радуются весь день и правдою Твоею возносятся,

18 (88:18) ибо Ты украшение силы их, и благоволением Твоим возвышается рог наш.

19 (88:19) От Господа – щит наш, и от Святаго Израилева – царь наш.

20 (88:20) Некогда говорил Ты в видении святому Твоему, и сказал: "Я оказал помощь мужественному, вознес избранного из народа.

21 (88:21) Я обрел Давида, раба Моего, святым елеем Моим помазал его.

22 (88:22) Рука Моя пребудет с ним, и мышца Моя укрепит его.

23 (88:23) Враг не превозможет его, и сын беззакония не притеснит его.

24 (88:24) Сокрушу пред ним врагов его и поражу ненавидящих его.

25 (88:25) И истина Моя и милость Моя с ним, и Моим именем возвысится рог его.

26 (88:26) И положу на море руку его, и на реки – десницу его.

27 (88:27) Он будет звать Меня: Ты отец мой, Бог мой и твердыня спасения моего.

28 (88:28) И Я сделаю его первенцем, превыше царей земли,

29 (88:29) вовек сохраню ему милость Мою, и завет Мой с ним будет верен.

30 (88:30) И продолжу вовек семя его, и престол его – как дни неба.

31 (88:31) Если сыновья его оставят закон Мой и не будут ходить по заповедям Моим;

32 (88:32) если нарушат уставы Мои и повелений Моих не сохранят:

33 (88:33) посещу жезлом беззаконие их, и ударами – неправду их;

34 (88:34) милости же Моей не отниму от него, и не изменю истины Моей.

35 (88:35) Не нарушу завета Моего, и не переменю того, что вышло из уст Моих.

36 (88:36) Однажды Я поклялся святостью Моею: солгу ли Давиду?

37 (88:37) Семя его пребудет вечно, и престол его, как солнце, предо Мною,

38 (88:38) вовек будет тверд, как луна, и верный свидетель на небесах".

39 (88:39) Но [ныне] Ты отринул и презрел, прогневался на помазанника Твоего;

40 (88:40) пренебрег завет с рабом Твоим, поверг на землю венец его;

41 (88:41) разрушил все ограды его, превратил в развалины крепости его.

42 (88:42) Расхищают его все проходящие путем; он сделался посмешищем у соседей своих.

43 (88:43) Ты возвысил десницу противников его, обрадовал всех врагов его;

44 (88:44) Ты обратил назад острие меча его и не укрепил его на брани;

45 (88:45) отнял у него блеск и престол его поверг на землю;

46 (88:46) сократил дни юности его и покрыл его стыдом.

47 (88:47) Доколе, Господи, будешь скрываться непрестанно, будет пылать ярость Твоя, как огонь?

48 (88:48) Вспомни, какой мой век: на какую суету сотворил Ты всех сынов человеческих?

49 (88:49) Кто из людей жил – и не видел смерти, избавил душу свою от руки преисподней?

50 (88:50) Где прежние милости Твои, Господи? Ты клялся Давиду истиною Твоею.

51 (88:51) Вспомни, Господи, поругание рабов Твоих, которое я ношу в недре моем от всех сильных народов;

52 (88:52) как поносят враги Твои, Господи, как бесславят следы помазанника Твоего.

53 (88:53) Благословен Господь вовек! Аминь, аминь.