1 'n Gebed van Moses, die man van God. Here, U was vir ons 'n toevlug van geslag tot geslag.

2 Voordat die berge gebore was en U die aarde en die wêreld voortgebring het, ja, van ewigheid tot ewigheid is U God.

3 U laat die mens terugkeer tot stof en sê: Keer terug, o mensekinders!

4 Want duisend jaar is in u oë soos die dag van gister as dit verbyskiet, en soos 'n nagwaak.

5 Weggespoel het U hulle; hulle word 'n slaap; in die môre is hulle soos die gras wat weer uitspruit:

6 in die môre bloei dit en spruit weer uit; in die aand sny 'n mens dit af, en dit verdor.

7 Want ons vergaan deur u toorn, en deur u grimmigheid word ons verskrik.

8 U stel ons ongeregtighede voor U, ons verborge sondes in die lig van u aangesig.

9 Want al ons dae gaan verby deur u grimmigheid, ons bring ons jare deur soos 'n gedagte.

10 Die dae van ons jare -- daarin is sewentig jaar, of as ons baie sterk is, tagtig jaar; en die uitnemendste daarvan is moeite en verdriet; want gou gaan dit verby, en ons vlieg daarheen.

11 Wie ken die sterkte van u toorn en u grimmigheid, ooreenkomstig die vrees wat aan U verskuldig is?

12 Leer ons om ons dae so te tel dat ons 'n wyse hart mag bekom!

13 Keer terug, HERE! Tot hoe lank? En ontferm U oor u knegte.

14 Versadig ons in die môre met u goedertierenheid, sodat ons kan jubel en bly wees in al ons dae.

15 Maak ons bly na die dae waarin U ons verdruk het, na die jare waarin ons onheil gesien het.

16 Laat u werk vir u knegte sigbaar word en u heerlikheid oor hulle kinders.

17 En laat die lieflikheid van die HERE onse God oor ons wees, en bevestig die werk van ons hande oor ons, ja, die werk van ons hande, bevestig dit!

1 (89:1) Молитва Моисея, человека Божия.

2 (89:2) Господи! Ты нам прибежище в род и род.

3 (89:3) Прежде нежели родились горы, и Ты образовал землю и вселенную, и от века и до века Ты – Бог.

4 (89:4) Ты возвращаешь человека в тление и говоришь: "возвратитесь, сыны человеческие!"

5 (89:5) Ибо пред очами Твоими тысяча лет, как день вчерашний, когда он прошел, и [как] стража в ночи.

6 (89:6) Ты [как] наводнением уносишь их; они – [как] сон, как трава, которая утром вырастает, утром цветет и зеленеет, вечером подсекается и засыхает;

7 (89:7) ибо мы исчезаем от гнева Твоего и от ярости Твоей мы в смятении.

8 (89:8) Ты положил беззакония наши пред Тобою и тайное наше пред светом лица Твоего.

9 (89:9) Все дни наши прошли во гневе Твоем; мы теряем лета наши, как звук.

10 (89:10) Дней лет наших – семьдесят лет, а при большей крепости – восемьдесят лет; и самая лучшая пора их – труд и болезнь, ибо проходят быстро, и мы летим.

11 (89:11) Кто знает силу гнева Твоего, и ярость Твою по мере страха Твоего?

12 (89:12) Научи нас так счислять дни наши, чтобы нам приобрести сердце мудрое.

13 (89:13) Обратись, Господи! Доколе? Умилосердись над рабами Твоими.

14 (89:14) Рано насыти нас милостью Твоею, и мы будем радоваться и веселиться во все дни наши.

15 (89:15) Возвесели нас за дни, [в которые] Ты поражал нас, за лета, [в которые] мы видели бедствие.

16 (89:16) Да явится на рабах Твоих дело Твое и на сынах их слава Твоя;

17 (89:17) и да будет благоволение Господа Бога нашего на нас, и в деле рук наших споспешествуй нам, в деле рук наших споспешествуй.