1 In die drie en twintigste jaar van Joas, die seun van Ah sia, die koning van Juda, het Joahas, die seun van Jehu, koning geword oor Israel in Samar¡a -- sewentien jaar lank.

2 En hy het gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE, en agter die sondes van Jerobeam, die seun van Nebat, wat Israel laat sondig het, aan geloop; hy het daar nie van afgewyk nie.

3 Daarom het die toorn van die HERE teen Israel ontvlam, sodat Hy hulle oorgegee het in die hand van H sael, die koning van Aram, en in die hand van B,nhadad, die seun van H sael, al die dae.

4 Maar Joahas het die aangesig van die HERE om genade gesmeek. Toe verhoor die HERE hom, want Hy het die verdrukking van Israel gesien, dat die koning van Aram hulle verdruk.

6 Nogtans het hulle nie afgewyk van die sondes van die huis van Jerobeam wat Israel laat sondig het nie; hy het daarin gewandel, en selfs die heilige boomstam het in Samar¡a bly staan.

7 Voorwaar, hy het vir Joahas geen manskappe laat oorbly nie, as net vyftig perderuiters en tien strydwaens en tien duisend voetgangers; want die koning van Aram het hulle omgebring en hulle gemaak soos stof as gedors word.

8 En die verdere geskiedenis van Joahas en alles wat hy gedoen het, en sy magtige dade, is dit nie beskrywe in die Kroniekboek van die konings van Israel nie?

9 En Joahas het ontslaap met sy vaders en is in Samar¡a begrawe, en sy seun Joas het in sy plek koning geword.

10 In die sewe en dertigste jaar van Joas, die koning van Juda, het Joas, die seun van Joahas, koning geword oor Israel in Samar¡a -- sestien jaar lank.

11 En hy het gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE; hy het nie afgewyk van al die sondes van Jerobeam, die seun van Nebat, wat Israel laat sondig het nie; hy het daarin gewandel.

12 En die verdere geskiedenis van Joas en alles wat hy gedoen het, en sy magtige dade, hoe hy teen Am sia, die koning van Juda, geveg het, is dit nie beskrywe in die Kroniekboek van die konings van Israel nie?

13 En Joas het ontslaap met sy vaders, en Jerobeam het op sy troon gaan sit; en Joas is begrawe in Samar¡a by die konings van Israel.

14 En toe El¡sa siek was aan die siekte waaraan hy sou sterwe, het Joas, die koning van Israel, afgekom na hom en oor hom geween en gesê: My vader, my vader, wa van Israel en sy ruiters!

15 Daarop sê El¡sa vir hom: Neem 'n boog en pyle. En hy het vir hom 'n boog en pyle geneem.

16 En hy sê vir die koning van Israel: Sit jou hand aan die boog. En hy het sy hand aan die boog gesit; en El¡sa het sy hande op die hande van die koning gelê.

17 Verder sê hy: Maak oop die venster na die ooste toe! En hy het dit oopgemaak. En El¡sa sê: Skiet! En hy het geskiet. Toe sê hy: 'n Pyl van oorwinning van die HERE en 'n pyl van oorwinning op Aram: jy moet die Arameërs volkome verslaan in Afek.

18 Verder sê hy: Neem die pyle. En hy het dit geneem. Toe sê hy vir die koning van Israel: Slaan teen die grond! En hy het drie maal geslaan en opgehou.

19 Daarop word die man van God baie kwaad vir hom en sê: Jy moes vyf of ses maal geslaan het; dan sou jy die Arameërs volkome verslaan het; maar nou sal jy die Arameërs drie maal verslaan.

20 Daarna het El¡sa gesterwe, en hulle het hom begrawe. En die bendes van die Moabiete het die land ingekom met die ingang van die jaar.

21 En terwyl hulle besig was om 'n man te begrawe, sien hulle meteens die bende; daarom het hulle die man in die graf van El¡sa gegooi; en toe die man met die gebeente van El¡sa in aanraking kom, het hy lewendig geword en opgestaan op sy voete.

22 En H sael, die koning van Aram, het Israel verdruk al die dae van Joahas.

23 Maar die HERE was hulle genadig en het Hom oor hulle ontferm en Hom tot hulle gewend ter wille van sy verbond met Abraham, Isak en Jakob; en Hy wou hulle nie vernietig en tot nog toe nie van sy aangesig wegwerp nie.

24 En H sael, die koning van Aram, het gesterwe; en sy seun B,nhadad het in sy plek koning geword.

25 En Joas, die seun van Joahas, het weer die stede uit die hand van B,nhadad, die seun van H sael, teruggeneem wat hy aan sy vader Joahas in die oorlog ontruk het; Joas het hom drie maal verslaan en die stede van Israel herower.

1 No ano vinte e três de Joás, filho de Acazias, rei de Judá, começou Joacaz, filho de Jeú, a reinar sobre Israel em Samaria, e reinou dezessete anos.

2 Fez o mal à vista de Jeová, e seguiu os pecados de Jeroboão, filho de Nebate, com os quais este fez pecar a Israel; não se apartou deles.

3 Acendeu-se contra Israel a ira de Jeová, que o entregou continuadamente nas mãos de Hazael, rei da Síria, e nas mãos de Ben-Hadade, filho de Hazael.

4 Joacaz suplicou a Jeová, que o ouviu; pois viu a opressão com que o rei da Síria oprimia a Israel

5 (Jeová deu um libertador a Israel, de modo que saiu de sob a mão dos siros; e os filhos de Israel habitaram nas suas tendas como dantes.

6 Contudo não se apartaram dos pecados da casa de Jeroboão, com os quais este fez pecar a Israel, mas andaram neles; e também ficou a Asera em Samaria).

7 Pois a Joacaz não deixou do povo senão cinqüenta cavaleiros, e dez carros, e dez mil homens de pé; porque o rei da Síria os destruiu e os fez como pó que se pisa.

8 Ora o restante dos atos de Joacaz e tudo o que ele fez, e o seu poder, não estão, porventura, escritos no livro das crônicas dos reis de Israel?

9 Adormeceu Joacaz com seus pais; e sepultaram-no em Samaria. Em seu lugar reinou seu filho Joás.

10 No ano trinta e sete de Joás, rei de Judá, começou Jeoás, filho de Joacaz, a reinar sobre Israel em Samaria, e reinou dezesseis anos.

11 Fez o mal à vista de Jeová; não se apartou de todos os pecados de Jeroboão, filho de Nebate, com os quais este fez pecar a Israel: porém andou neles.

12 Ora o restante dos atos de Joás, e tudo o que ele fez, e o seu poder com que pelejou contra Amazias, rei de Judá, não estão, porventura, escritos no livro das crônicas dos reis de Israel?

13 Adormeceu Joás com seus pais; e sobre o seu trono sentou-se Jeroboão. Joás foi sepultado em Samaria com os reis de Israel.

14 Ora Eliseu estava doente da enfermidade de que morreu; e Joás, rei de Israel, desceu a visitá-lo, chorou sobre ele, e disse: Meu pai, meu pai, carros de Israel e seus cavaleiros!

15 Eliseu disse-lhe: Toma arco e flechas; ele tomou arco e flechas.

16 Disse ao rei de Israel: Põe tua mão sobre o arco, e tendo ele posto a mão, Eliseu colocou as suas mãos sobre as do rei.

17 Acrescentou: Abre a janela para o oriente; ele a abriu. Disse Eliseu: Atira; ele atirou. Prosseguiu: Flecha da vitória de Jeová, flecha da vitória sobre a Síria; pois hás de ferir os siros em Afeque, até que os tenhas consumido.

18 Ele disse: Toma as flechas; tomou-as. Disse ao rei de Israel: Fere a terra; feriu-a três vezes, e cessou.

19 O homem de Deus irou-se contra ele e disse: Cinco ou seis vezes a deverias ter ferido, então terias ferido a Síria até a teres consumido: mas agora só três vezes a ferirás.

20 Morreu Eliseu, e sepultaram-no. Ora, as tropas dos moabitas invadiram a terra à entrada do ano.

21 Aconteceu que enquanto estavam enterrando um homem, viram uma tropa e lançaram o homem no sepulcro de Eliseu; tanto que ele tocou os ossos de Eliseu, reviveu e se levantou sobre os seus pés.

22 Hazael, rei da Síria, oprimiu a Israel todos os dias de Joacaz.

23 Porém Jeová teve misericórdia deles, deles se compadeceu e tornou-se para eles, por causa da sua aliança com Abraão, Isaque e Jacó; não os quis destruir, nem os lançou ainda da sua presença.

24 Morreu Hazael, rei da Síria, e em seu lugar reinou seu filho Ben-Hadade.

25 Jeoás, filho de Joacaz, tornou a tomar das mãos de Ben-Hadade, filho de Hazael, as cidades que este havia tomado em guerra das mãos de seu pai Joacaz. Três vezes Jeoás o feriu, e recuperou as cidades de Israel.