1 Werp jou brood uit op die water, want n verloop van baie dae sal jy dit vind.

2 Gee 'n deel aan sewe, ja, ook aan agt; want jy weet nie watter onheil daar op die aarde sal wees nie.

3 As die wolke vol reën is, giet hulle dit uit op die aarde; en as 'n boom na die suide of na die noorde val, op die plek waar die boom val, daar bly hy lê.

4 Wie op die wind ag gee, sal nie saai nie; en wie na die wolke kyk, sal nie oes nie.

5 Soos jy nie weet wat die weg van die wind is, of hoe die gebeente in die skoot van 'n swangere is nie, net so weet jy nie die werk van God wat alles doen nie.

6 Saai jou saad in die môre , en laat teen die aand jou hand nie rus nie; want jy weet nooit watter een sal geluk nie, hierdie of daardie, en of altwee saam goed sal wees nie.

7 Verder, soet is die lig, en goed is dit vir die oë om die son te aanskou.

8 Want as die mens baie jare lewe, moet hy hom in die almal verheug en dink aan die dae van duisternis, dat dit baie sal wees; alles wat kom, is nietigheid.

9 Verbly jou, o jongeling, in jou jeug en laat jou hart jou vrolik maak in die dae van jou jonkheid; en wandel in die weë van jou hart en in die aanskouing van jou oë; maar weet dat God jou oor al hierdie dinge in die gerig sal bring.

10 En weer verdriet uit jou hart, en hou die kwale weg van jou liggaam, want die jeug en die jonkheid is nietigheid.

1 Lança o teu pão sobre as águas, porque depois de muitos dias o acharás.

2 Reparte com sete e ainda com oito, porque não sabes que mal haverá sobre a terra.

3 Se as nuvens estiverem cheias de chuva, derramam-na sobre a terra; e se a árvore cair para o sul, ou para o norte, no lugar em que cair, aí ficará.

4 Quem observa o vento, não semeará; e quem atenta para as nuvens, não ceifará.

5 Como tu não sabes qual seja o caminho do vento, nem de que maneira se formam os ossos no ventre da mulher grávida; assim não conheces as obras de Deus que tudo faz.

6 Semeia de manhã a tua semente, e de tarde não deixes repousar a tua mão; pois não sabes qual das duas prosperará, se esta ou aquela, ou se ambas serão igualmente boas.

7 Na verdade a luz é doce, e agradável é aos olhos ver o sol.

8 Se, pois, o homem viver muitos anos, regozije-se em todos eles; contudo lembre-se dos dias das trevas, porque hão de ser muitos. Tudo o que há de vir, é vaidade.

9 Regozija-te, mancebo, na tua mocidade; anime-te o teu coração nos dias da tua mocidade, e anda pelo caminho do teu coração e pela vista dos teus olhos; mas sabe que por todas estas coisas Deus te trará a juízo.

10 Portanto afasta do teu coração o desgosto, e alonga da tua carne o mal, pois a mocidade e a flor dos anos são vaidade.