1 En Jesus het uitgegaan en van die tempel vertrek, en sy dissipels het nader gekom om Hom die geboue van die tempel te wys.

2 En Jesus sê vir hulle: Sien julle al hierdie dinge? Voorwaar Ek sê vir julle, daar sal hier sekerlik nie een klip op die ander gelaat word, wat nie afgebreek sal word nie.

3 En toe Hy op die Olyfberg gaan sit het, kom die dissipels alleen na Hom en sê: Vertel ons, wanneer sal hierdie dinge wees, en wat is die teken van u koms en van die voleinding van die wêreld?

4 En Jesus antwoord en sê vir hulle: Pas op dat niemand julle mislei nie.

5 Want baie sal onder my Naam kom en sê: Ek is die Christus! en hulle sal baie mense mislei.

6 En julle sal hoor van oorloë en gerugte van oorloë. Pas op, moenie verskrik word nie, want alles moet plaasvind, maar dit is nog nie die einde nie.

7 Want die een nasie sal teen die ander opstaan en die een koninkryk teen die ander; en daar sal hongersnode wees en pessiektes en aardbewings op verskillende plekke.

8 Maar al hierdie dinge is 'n begin van die smarte.

9 Dan sal hulle jul aan verdrukking oorgee en julle doodmaak; en julle sal deur al die nasies gehaat word ter wille van my Naam.

10 En dan sal baie tot struikel gebring word en mekaar verraai en mekaar haat.

11 En baie valse profete sal opstaan en baie mense mislei.

12 En omdat die ongeregtigheid vermeerder word, sal die liefde van die meeste verkoel.

13 Maar wie volhard tot die einde toe, hy sal gered word.

14 En hierdie evangelie van die koninkryk sal verkondig word in die hele wêreld tot 'n getuienis vir al die nasies; en dan sal die einde kom.

15 Wanneer julle dan die gruwel van die verwoesting, waarvan gespreek is deur die profeet Daniël, sien staan in die heiligdom -- laat hy wat lees, oplet --

16 dan moet die wat in Judiais, na die berge vlug;

17 wie op die dak is, moet nie afkom om iets uit sy huis weg te neem nie;

18 en wie op die land is, moet nie omdraai om sy klere weg te neem nie.

19 Maar wee die vroue wat swanger is en die wat nog soog, in daardie dae.

20 En bid dat julle vlug nie in die winter of op die sabbat mag plaasvind nie.

21 Want dan sal daar groot verdrukking wees soos daar van die begin van die wêreld af tot nou toe nie gewees het en ook nooit sal wees nie.

22 En as daardie dae nie verkort was nie, sou geen vlees gered word nie; maar ter wille van die uitverkorenes sal daardie dae verkort word.

23 As iemand d n vir julle sê: Kyk, hier is die Christus! of: Daar! -- moet dit nie glo nie.

24 Want daar sal valse christusse en valse profete opstaan, en hulle sal groot tekens en wonders doen om, as dit moontlik was, ook die uitverkorenes te mislei.

25 Kyk, Ek het dit vir julle vooruit gesê.

26 As hulle dan vir julle sê: Kyk, Hy is in die woestyn -- moenie uitgaan nie; kyk, Hy is in die binnekamer -- moet dit nie glo nie.

27 Want soos die weerlig uit die ooste uitslaan en tot in die weste skyn, so sal ook die koms van die Seun van die mens wees.

28 Want oral waar die dooie liggaam lê, daar sal die aasvoëls saamkom.

29 En dadelik n die verdrukking van daardie dae sal die son verduister word, en die maan sal sy glans nie gee nie, en die sterre sal van die hemel val, en die kragte van die hemele sal geskud word.

30 En dan sal die teken van die Seun van die mens in die hemel verskyn, en dan sal al die stamme van die aarde rou bedryf en die Seun van die mens sien kom op die wolke van die hemel met groot krag en heerlikheid.

31 En Hy sal sy engele uitstuur met harde trompetgeluid, en hulle sal sy uitverkorenes versamel uit die vier windstreke, van die een einde van die hemele af tot die ander einde daarvan.

32 En leer van die vyeboom hierdie gelykenis: Wanneer sy tak al sag word en sy blare uitbot, weet julle dat die somer naby is.

33 So weet julle ook, wanneer julle l hierdie dinge sien, dat dit naby is, voor die deur.

34 Voorwaar Ek sê vir julle, hierdie geslag sal sekerlik nie verbygaan voordat al hierdie dinge gebeur het nie.

35 Die hemel en die aarde sal verbygaan, maar my woorde sal nooit verbygaan nie.

36 Maar van die dag en die uur weet niemand nie, ook die engele van die hemele nie, maar net my Vader alleen.

37 En net soos die dae van Noag was, so sal ook die koms van die Seun van die mens wees.

38 Want net soos hulle was in die dae voor die sondvloed toe hulle geëet en gedrink het, getrou en in die huwelik uitgegee het, tot op die dag dat Noag in die ark gegaan het,

39 en dit nie verstaan het voordat die sondvloed gekom en almal weggevoer het nie, so sal ook die koms van die Seun van die mens wees.

40 Dan sal daar twee op die land wees; die een word aangeneem en die ander word verlaat.

41 Twee vroue sal by die meul maal; die een word aangeneem en die ander word verlaat.

42 Waak dan, omdat julle nie weet watter uur julle Here kom nie.

43 Maar weet dit: as die huisheer geweet het in watter nagwaak die dief sou kom, sou hy gewaak en nie toegelaat het dat in sy huis ingebreek word nie.

44 Daarom moet julle ook gereed wees, want die Seun van die mens kom op 'n uur dat julle dit nie verwag nie.

45 Wie is dan die getroue en verstandige dienskneg vir wie sy heer oor sy diensvolk aangestel het om hulle hul voedsel op tyd te gee?

46 Gelukkig is daardie dienskneg vir wie sy heer, as hy kom, op hierdie manier besig sal vind.

47 Voorwaar Ek sê vir julle, hy sal hom oor al sy besittings aanstel.

48 Maar as daardie slegte dienskneg in sy hart sê: My heer talm om te kom --

49 en hy sy medediensknegte begin slaan en saam met die dronkaards begin eet en drink,

50 dan sal die heer van die dienskneg kom op 'n dag dat hy dit nie verwag nie en op 'n uur dat hy dit nie weet nie;

51 en sal hom pynig en hom 'n deelgenoot van die geveinsdes maak. Daar sal geween wees en gekners van die tande.

1 Tendo saído Jesus do templo, ia-se retirando, quando se chegaram a ele seus discípulos para lhe mostrarem os edifícios do templo.

2 Mas ele lhes disse: Vedes tudo isto? em verdade vos digo que não ficará aqui pedra sobre pedra, que não seja derribada.

3 Estando ele sentado no monte das Oliveiras, chegaram seus discípulos em particular, dizendo-lhe: Declara-nos, quando sucederão estas coisas, e qual o sinal da tua vinda e do fim do mundo?

4 Respondeu Jesus: Vede que ninguém vos engane.

5 Pois muitos virão em meu nome, dizendo: Eu sou o Cristo, e enganarão a muitos.

6 Haveis de ouvir falar de guerras e rumores de guerras: olhai não vos assusteis; porque é necessário que assim aconteça, mas não é ainda o fim.

7 Pois se levantará nação contra nação, reino contra reino, e haverá fomes e terremotos em diversos lugares;

8 porém tudo isto é o princípio das dores.

9 Então sereis entregues à tribulação, e vos matarão; sereis odiados por todas as nações por causa do meu nome.

10 Nesse tempo muitos hão de se escandalizar e trair-se uns aos outros, e uns aos outros se odiarão;

11 hão de se levantar muitos falsos profetas, e a muitos enganarão;

12 e por se multiplicar a iniqüidade, resfriar-se-á o amor da maior parte dos homens.

13 Todavia quem persevera até o fim, esse será salvo.

14 Será pregado este Evangelho do reino por todo o mundo em testemunho a todas as nações, e então virá o fim.

15 Quando, pois, virdes a abominação de desolação, predita pelo profeta Daniel, estabelecida no lugar santo (quem lê, entenda),

16 então os que estiverem na Judéia, fujam para os montes;

17 o que se achar no eirado, não desça a tirar as coisas de sua casa,

18 e o que estiver no campo, não volte para tomar a sua capa.

19 Mas ai das que estiverem grávidas e das que amamentarem naqueles dias!

20 Rogai que a vossa fuga não suceda no inverno, nem no sábado;

21 porque haverá então grande tribulação, tal como nunca houve desde o princípio do mundo até agora, nem haverá jamais.

22 Se não se abreviassem aqueles dias, ninguém seria salvo; mas por amor dos escolhidos esses dias serão abreviados.

23 Então se alguém vos disser: Eis aqui o Cristo! ou: Ei-lo ali! não acrediteis;

24 porque se hão de levantar falsos cristos e falsos profetas, e mostrarão tais sinais e milagres que, se fora possível, enganariam até os escolhidos.

25 Vede que de antemão vo-lo tenho declarado.

26 Se, pois, vos disserem: Ei-lo que está no deserto! não saiais: Ei-lo no interior da casa! não acrediteis;

27 porque assim como o relâmpago sai do oriente, e se mostra até o ocidente, assim será a vinda do Filho do homem.

28 Onde estiver o cadáver, aí se juntarão os corvos.

29 Logo depois da tribulação daqueles dias o sol escurecerá, a lua não dará a sua claridade, as estrelas cairão do céu e as potestades dos céus serão abaladas.

30 Então aparecerá no céu o sinal do Filho do homem, e todas as tribos da terra se hão de lamentar, e verão o Filho do homem vir sobre as nuvens do céu com poder e grande glória.

31 Ele enviará os seus anjos com grande trombeta, os quais ajuntarão os escolhidos dos quatro ventos, de uma à outra extremidade dos céus.

32 Aprendei esta parábola tirada da figueira: quando os seus ramos já estiverem tenros e brotarem folhas, sabeis que está próximo o verão;

33 assim também vós, quando virdes todas estas coisas, sabei que ele está próximo, às portas.

34 Em verdade vos digo que não passará esta geração, sem que todas estas coisas se cumpram.

35 Passará o céu e a terra, mas não passarão as minhas palavras.

36 Mas daquele dia e daquela hora ninguém sabe, nem os anjos dos céus, nem o Filho, senão só o Pai.

37 Pois assim como foi nos dias de Noé, assim será a vinda do Filho do homem.

38 Pois assim como naqueles dias antes do dilúvio comiam e bebiam, casavam-se e davam-se em casamento, até o dia em que Noé entrou na arca,

39 e não o perceberam senão quando veio o dilúvio, e os levou a todos; assim será também a vinda do Filho do homem.

40 Naquele dia de dois homens que estiverem no campo, um será tomado e o outro será deixado;

41 de duas mulheres que estiverem moendo em um moinho, uma será tomada e a outra será deixada.

42 Portanto vigiai, porque não sabeis em que dia vem o vosso Senhor;

43 mas considerai que se o dono da casa tivesse sabido a que hora da noite havia de vir o ladrão, teria vigiado e não haveria deixado arrombar a sua casa.

44 Por isso estai vós também apercebidos; porque a hora que não pensais, virá o Filho do homem.

45 Quem é, pois, o servo fiel e prudente, ao qual o seu senhor confiou a direção da sua casa, para que a tempo dê a todos o sustento?

46 Feliz aquele servo a quem o seu senhor, quando vier, achar assim fazendo.

47 Em verdade vos digo que lhe confiará todos os seus bens.

48 Mas se aquele servo, sendo mau, disser no seu coração: Meu senhor demora-se,

49 e começar a espancar os seus companheiros, e a comer e beber com os ébrios,

50 virá o senhor daquele servo no dia em que este o não espera e na hora que não sabe,

51 e cortá-lo-á pelo meio e pô-lo-á com os ímpios; ali haverá o choro e o ranger de dentes.