1 Die basuin aan jou mond! Soos 'n arend skiet dit neer op die huis van die HERE! Omdat hulle my verbond oortree het en teen my wet gesondig het.

2 My roep hulle toe: My God, ons, Israel, ken U.

3 Israel het die goeie verwerp -- die vyand sal hom agtervolg!

4 Hulle het konings aangestel, maar nie uit My nie; hulle het vorste gekies, maar sonder my wete; van hul silwer en goud het hulle vir hul afgode gemaak tot hulle verderf.

5 Jou kalf, o Samar¡a, is afskuwelik; my toorn is teen hulle ontvlam. Hoe lank sal hulle tot reinheid onbekwaam wees?

6 Want dit is ook uit Israel: 'n smid het dit gemaak, en dit is geen god nie; maar tot splinters sal dit word -- die kalf van Samar¡a.

7 Want hulle saai wind, maar hulle sal storm maai; dit het geen halm nie; wat uitspruit, lewer geen meel op nie; selfs as dit iets oplewer, sou vreemdelinge dit verslind.

8 Israel is verslind; alreeds is hulle onder die volke soos iets wat waardeloos is.

9 Want hulle het opgetrek na Assur -- 'n wilde-esel wat eiesinnig rondloop, is Efraim! -- hulle het onwettige bondgenootskappe gewerf.

10 Ook al werf hulle onder die volke, Ek sal hulle nou saamraap, en hulle sal begin minder word weens die laste deur die koning van die vorste opgelê.

11 Want Efraim het die altare vermenigvuldig om te sondig -- die altare het vir hom tot sonde geword.

12 Ek het hom tien duisende leringe van my wet voorgeskrywe, maar dit word as iets vreemds geag.

13 Slagoffers, My aangebied, offer hulle -- vleis is dit, en hulle eet; die HERE het geen behae daarin nie. Nou sal Hy aan hulle ongeregtigheid dink en oor hulle sondes besoeking doen; hulle sal teruggaan na Egipte.

14 Omdat Israel sy Maker vergeet en paleise gebou het, en Juda 'n menigte versterkte stede, daarom sal Ek 'n vuur in sy stede slinger wat sy paleise sal verteer.

1 Põe a trombeta à tua boca. Ele vem como águia contra a casa de Jeová; porque transgrediram a minha aliança, e violaram a minha lei.

2 A mim me invocarão, dizendo: Deus meu, nós, Israel, te conhecemos.

3 Israel rejeitou o que é bom; o inimigo o perseguirá.

4 Eles estabeleceram reis, porém, não da minha parte; constituíram príncipes, e eu não o soube; da sua prata e do seu ouro fizeram para si ídolos, para serem exterminados.

5 Ele rejeitou o teu bezerro, ó Samaria; a minha ira está acesa contra eles; até quando serão eles incapazes da inocência?

6 Pois até isso procede de Israel: um artífice o fez, e não é Deus; sim o bezerro de Samaria será despedaçado.

7 Pois semeiam o vento, e ceifarão o turbilhão; nele não há trigo em espigas, a erva não dará farinha; se a der, tragá-la-ão estrangeiros.

8 Israel está tragado; agora se acham eles entre as nações como um vaso em que não há prazer.

9 Pois subiram à Assíria, como um jumento montês sozinho: Efraim dá presentes aos seus amantes.

10 Ainda que dêem presentes entre as nações, agora os congregarei; e começam a ser diminuídos por causa da carga do rei dos príncipes.

11 Porque Efraim multiplicou altares para pecar, altares lhe são para pecar.

12 Embora eu lhe escreva a minha lei em miríades de preceitos, estes são tidos como coisa estranha.

13 Quanto aos sacrifícios das minhas ofertas eles sacrificam carne e a comem, porém Jeová não os aceita; agora se lembrará da iniqüidade deles, e visitará sobre eles os pecados; eles voltarão para o Egito.

14 Pois Israel se esqueceu do seu Criador, e edificou palácios; e Judá multiplicou cidades fortificadas. Porém eu enviarei sobre as suas cidades um fogo que devorará os seus palácios.