1 Loof die HERE, roep sy Naam aan, maak onder die volke sy dade bekend.

2 Sing, psalmsing tot sy eer, spreek van al sy wonders.

3 Beroem julle in sy heilige Naam; laat die hart van die wat die HERE soek, bly wees.

4 Vra na die HERE en sy sterkte; soek sy aangesig altyddeur.

5 Dink aan sy wonders wat Hy gedoen het, aan sy wondertekens en die oordele van sy mond,

6 o nageslag van Abraham, sy kneg, o kinders van Jakob, sy uitverkorenes!

7 Hy, die HERE, is onse God; oor die hele aarde is sy oordele.

8 Hy dink vir ewig aan sy verbond, aan die woord wat Hy ingestel het vir duisend geslagte --

9 die verbond wat Hy met Abraham gesluit het, en sy eed aan Isak;

10 wat Hy ook vir Jakob as insetting bekragtig het, vir Israel as 'n ewige verbond,

11 met die woorde: Ek sal aan jou die land Kana„n gee, julle aangewese erfdeel.

12 Toe hulle min mense was, min en vreemdelinge daarin,

13 en hulle getrek het van nasie tot nasie, van die een koninkryk na die ander volk,

14 het Hy geen mens toegelaat om hulle te verdruk nie; ook het Hy konings om hulle ontwil gestraf en gesê:

15 Raak my gesalfdes nie aan en doen my profete geen kwaad nie.

16 En Hy het 'n hongersnood oor die land geroep: elke staf van brood het Hy verbreek.

17 Hy het 'n man voor hulle uit gestuur: Josef is as slaaf verkoop.

18 Hulle het sy voete in boeie geknel, hy self het in die ysters gekom,

19 tot op die tyd dat sy woord uitgekom het, die woord van die HERE hom beproef verklaar het.

20 Die koning het gestuur en hom losgemaak, die heerser van die volke, en hom losgelaat.

21 Hy het hom aangestel as heer oor sy huis en as heerser oor al sy goed;

22 om sy vorste te bind na sy begeerte, en aan sy oudstes moes hy wysheid leer.

23 Toe het Israel na Egipte gekom, en Jakob het as vreemdeling vertoef in die land van Gam.

24 En Hy het sy volk baie vrugbaar gemaak en dit meer versterk as sy teëstanders.

25 Hy het hulle hart verander, om sy volk te haat, om listig teen sy knegte te handel.

26 Hy het Moses, sy kneg, gestuur en A„ron wat Hy uitgekies het.

27 Di, het onder hulle sy aangekondigde tekens gedoen en wonders in die land van Gam.

28 Hy het duisternis gestuur en dit donker gemaak; en hulle was teen sy woorde nie wederstrewig nie.

29 Hy het hulle waters verander in bloed en hulle visse laat sterwe.

30 Hulle land het gewemel van paddas, in die kamers van hulle konings.

31 Hy het gespreek, en daar het steekvlieë gekom, muskiete in hulle hele grondgebied.

32 Hy het hulle reëns hael gemaak, vuurvlamme in hulle land.

33 En Hy het hulle wingerdstok en hulle vyeboom geslaan en die bome van hulle grondgebied verbreek.

34 Hy het gespreek, en daar het sprinkane gekom en voetgangers sonder getal,

35 wat al die plante in hulle land opgeëet het, ja, opgeëet het die vrugte van hulle grond.

36 Hy het ook al die eersgeborenes in hulle land getref, die eerstelinge van al hulle krag.

37 Toe het Hy hulle laat uitgaan met silwer en goud, en onder sy stamme was daar niemand wat struikel nie.

38 Egipte was bly toe hulle uittrek, want vrees vir hulle het op hulle geval.

39 Hy het 'n wolk uitgebrei as bedekking en vuur om die nag te verlig.

40 Hulle het gebid: toe laat Hy kwartels kom; en Hy het hulle versadig met hemelbrood.

41 Hy het 'n rots oopgemaak, en waters het gevloei; dit het geloop deur die dor plekke -- 'n rivier!

42 Want Hy het gedink aan sy heilige woord, aan Abraham, sy kneg.

43 En Hy het sy volk laat uitgaan met vreugde, sy uitverkorenes met gejubel.

44 En Hy het aan hulle die lande van die heidene gegee, en wat deur volke met moeite verwerf is, het hulle in besit geneem,

45 dat hulle sy insettinge kan onderhou en sy wette bewaar. Halleluja!

1 Rendei graças a Jeová, invocai o seu nome; Fazei conhecidos os seus feitos entre os povos.

2 Cantai-lhe, cantai-lhe louvores; Meditai em todas as suas maravilhas.

3 Gloriai-vos no seu santo nome; Regozije-se o coração dos que buscam a Jeová.

4 Buscai a Jeová e a sua fortaleza. Buscai perpetuamente a sua face.

5 Lembrai-vos das maravilhas que ele tem feito, Dos seus prodígios e dos juízos da sua boca,

6 Vós, descendência de Abraão, seu servo, Vós, filhos de Jacó, escolhidos seus.

7 Ele, Jeová, é o nosso Deus; Os seus juízos estão em toda a terra.

8 Lembra-se para sempre da sua aliança, Da palavra que ele ordenou para mil gerações;

9 Da aliança que fez com Abraão, E do juramento que deu a Isaque;

10 E o confirmou a Jacó por decreto, A Israel por aliança perpétua,

11 Dizendo: A ti darei a terra de Canaã, Como quinhão da vossa herança,

12 Quando eles eram em pequeno número, Muito poucos e forasteiros nela;

13 E andavam de nação em nação, Dum reino para outro povo.

14 Não permitiu que alguém os ofendesse; Antes por amor deles repreendeu a reis,

15 Dizendo: Não toqueis os meus ungidos, Nem maltrateis os meus profetas.

16 Chamou a fome sobre a terra; Quebrou todo o báculo do pão.

17 Enviou diante deles um homem; José foi vendido para ser escravo.

18 Torturaram-lhe os pés com grilhões; Ele foi posto a ferros,

19 Até que chegasse o tempo para o cumprimento da sua palavra, A promessa de Jeová o provou.

20 O rei mandou soltá-lo; O dominador dos povos deu-lhe liberdade.

21 Constituiu-o senhor da sua casa, E governador de toda a sua fazenda,

22 Para sujeitar à sua vontade os seus príncipes. E ensinar aos seus anciãos a sabedoria.

23 Israel também entrou no Egito, E Jacó peregrinou na terra de Cão.

24 Ele multiplicou grandemente ao seu povo, E o tornou mais forte do que os seus adversários.

25 Mudou-lhes o coração, para que odiassem o seu povo, E usassem de enganos para com os seus servos.

26 Ele enviou Moisés, seu servo. E a Aarão, a quem escolhera.

27 Mostrou entre eles os seus sinais, E maravilhas na terra de Cão.

28 Ele enviou trevas, e ficou escuro; E não rebelaram contra as suas palavras.

29 Converteu-lhes as águas em sangue, E matou-lhes os peixes.

30 A terra deles produziu rãs em abundância, Até na câmara dos seus reis.

31 Ele falou, e vieram enxames de moscas, E piolhos em todos os seus termos.

32 Deu-lhes saraiva por chuva, E fogo chamejante na sua terra.

33 Feriu-lhes também as vinhas, e as figueiras, E quebrou-lhes as árvores dos seus termos.

34 Ele falou, e vieram gafanhotos, E pulgões inumeráveis,

35 Que comeram toda a erva da terra, E comeram o fruto dos campos.

36 Feriu também todos os primogênitos na terra deles, As primícias de toda a sua força.

37 Fê-los sair com prata e ouro, E entre as suas tribos não havia quem tropeçasse.

38 Regozijou-se o Egito, quando eles saíram; Porque foi presa do terror deles.

39 Ele estendeu uma nuvem para servir de cobertura, E fogo para alumiar de noite.

40 Eles pediram, e ele fez vir codornizes, E os saciou do pão do céu.

41 Fendeu a rocha, e brotaram águas, As quais correram, qual rio, pelos lugares áridos.

42 Porquanto ele se lembrou da sua santa palavra, E de Abraão, seu servo.

43 Fez sair com alegria o seu povo, E com canto de júbilo os seus escolhidos.

44 Deu-lhes as terras das nações, E eles se apossaram dos trabalhos dos povos,

45 Para que lhe guardassem os estatutos, E lhe observassem as leis. Louvai a Jeová.