1 Vir die musiekleier; op die wysie van: "Lelies". 'n Getuienis. Van Asaf. 'n Psalm.

2 o Herder van Israel, hoor tog; U wat Josef soos skape lei, wat bo-oor die g,rubs troon, verskyn in ligglans!

3 Wek u mag op voor Efraim en Benjamin en Manasse, en kom ons te hulp!

4 o God, herstel ons, en laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word!

5 o HERE, God van die leërskare, hoe lank nog rook u toorn by die gebed van u volk?

6 U het hulle tranebrood laat eet, hulle oorvloedig trane laat drink.

7 U het ons 'n voorwerp van stryd gemaak vir ons bure, en ons vyande drywe die spot.

8 o God van die leërskare, herstel ons, en laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word!

9 'n Wingerdstok het U uitgetrek uit Egipte; U het die nasies uitgedrywe en hom geplant.

10 U het voor hom plek gemaak, en hy het wortels geskiet en die land vervul.

11 Die berge was oordek met sy skaduwee, en met sy ranke die seders van God.

12 Hy het sy ranke uitgebrei tot by die see en sy lote na die Rivier toe.

13 Waarom het U sy mure stukkend gebreek, sodat almal wat met die pad verbygaan, hom kaalpluk?

14 Die wildevark uit die bos eet hom op, en wat roer op die veld, wei hom af.

15 o God van die leërskare, kom tog terug; aanskou uit die hemel en kyk, en gee ag op hierdie wingerdstok;

16 en wees 'n beskerming vir wat u regterhand geplant het, en oor die seun wat U vir Uself grootgemaak het.

17 Hy is met vuur verbrand, hy is afgekap; vanweë die dreiging van u aangesig kom hulle om.

18 Laat u hand wees oor die man van u regterhand, oor die menseseun wat U vir Uself grootgemaak het.

19 Dan sal ons nie van U afwyk nie; hou ons in die lewe, dan sal ons u Naam aanroep. [ (Psalms 80:20) o HERE, God van die leërskare, herstel ons; laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word! ]

1 Escuta, ó pastor de Israel; Tu, que conduzes a José como a um rebanho, Que estás entronizado sobre os querubins, resplandece.

2 Diante de Efraim, de Benjamim e de Manassés, desperta o teu poder, E vem salvar-nos.

3 Converte-nos, ó Deus; Faze resplandecer o teu rosto, e seremos salvos.

4 Jeová, Deus dos exércitos, Até quando te mostrarás indignado contra a oração do teu povo?

5 Tu os fizeste comer pão de lágrimas, E lhes deste a beber lágrimas em abundância.

6 Fazes-nos servir de contendas aos nossos vizinhos, E os nossos inimigos riem-se à vontade.

7 Converte-nos, Deus dos exércitos; Faze resplandecer o teu rosto, e seremos salvos.

8 Trouxeste do Egito uma videira; Expeliste as nações, e a plantaste.

9 Dispuseste o terreno diante dela; Ela deitou profundas raízes, e encheu a terra.

10 Cobriram-se os montes com a sombra dela, E com os seus sarmentos os cedros de Deus.

11 Ela estendeu os seus ramos até o mar, E os seus rebentos até o Rio.

12 Por que lhe derrubaste as cercas, De sorte que a vindimam todos os que passam pelo caminho?

13 O javali da selva a devasta, E os animais do campo dela se nutrem.

14 Volta, te rogamos, ó Deus dos exércitos; Olha lá do céu, e vê e visita esta videira,

15 Proteje o que a tua mão direita plantou, O bacelo que para ti robusteceste.

16 Está queimada de fogo, está decepada; Eles perecem pelas repreensões do teu rosto.

17 Seja o teu rosto sobre o varão da tua destra, Sobre o filho do homem que para ti robusteceste.

18 Assim não nos apartaremos de ti; Vivifica-nos, e nós invocaremos o teu nome.

19 Converte-nos, Jeová, Deus dos exércitos; Faze resplandecer o teu rosto, e seremos salvos.