1 א בנים אתם ליהוה אלהיכם  לא תתגדדו ולא תשימו קרחה בין עיניכם--למת

2 ב כי עם קדוש אתה ליהוה אלהיך ובך בחר יהוה להיות לו לעם סגלה מכל העמים אשר על פני האדמה  {ס}

3 ג לא תאכל כל תועבה

4 ד זאת הבהמה אשר תאכלו  שור שה כשבים ושה עזים

5 ה איל וצבי ויחמור ואקו ודישן ותאו וזמר

6 ו וכל בהמה מפרסת פרסה ושסעת שסע שתי פרסות מעלת גרה בבהמה--אתה תאכלו

7 ז אך את זה לא תאכלו ממעלי הגרה וממפריסי הפרסה השסועה  את הגמל ואת הארנבת ואת השפן כי מעלה גרה המה ופרסה לא הפריסו--טמאים הם לכם

8 ח ואת החזיר כי מפריס פרסה הוא ולא גרה--טמא הוא לכם מבשרם לא תאכלו ובנבלתם לא תגעו  {ס}

9 ט את זה תאכלו מכל אשר במים  כל אשר לו סנפיר וקשקשת תאכלו

10 י וכל אשר אין לו סנפיר וקשקשת לא תאכלו--טמא הוא לכם  {ס}

11 יא כל צפור טהרה תאכלו

12 יב וזה אשר לא תאכלו מהם  הנשר והפרס והעזניה

13 יג והראה ואת האיה והדיה למינה

14 יד ואת כל ערב למינו

15 טו ואת בת היענה ואת התחמס ואת השחף ואת הנץ למינהו

16 טז את הכוס ואת הינשוף והתנשמת

17 יז והקאת ואת הרחמה ואת השלך

18 יח והחסידה והאנפה למינה והדוכיפת והעטלף

19 יט וכל שרץ העוף טמא הוא לכם  לא יאכלו

20 כ כל עוף טהור תאכלו

21 כא לא תאכלו כל נבלה לגר אשר בשעריך תתננה ואכלה או מכר לנכרי--כי עם קדוש אתה ליהוה אלהיך לא תבשל גדי בחלב אמו  {פ}

22 כב עשר תעשר את כל תבואת זרעך היצא השדה שנה שנה

23 כג ואכלת לפני יהוה אלהיך במקום אשר יבחר לשכן שמו שם מעשר דגנך תירשך ויצהרך ובכרת בקרך וצאנך  למען תלמד ליראה את יהוה אלהיך--כל הימים

24 כד וכי ירבה ממך הדרך כי לא תוכל שאתו--כי ירחק ממך המקום אשר יבחר יהוה אלהיך לשום שמו שם  כי יברכך יהוה אלהיך

25 כה ונתתה בכסף וצרת הכסף בידך והלכת אל המקום אשר יבחר יהוה אלהיך בו

26 כו ונתתה הכסף בכל אשר תאוה נפשך בבקר ובצאן וביין ובשכר ובכל אשר תשאלך נפשך ואכלת שם לפני יהוה אלהיך ושמחת אתה וביתך

27 כז והלוי אשר בשעריך לא תעזבנו  כי אין לו חלק ונחלה עמך  {ס}

28 כח מקצה שלש שנים תוציא את כל מעשר תבואתך בשנה ההוא והנחת בשעריך

29 כט ובא הלוי כי אין לו חלק ונחלה עמך והגר והיתום והאלמנה אשר בשעריך ואכלו ושבעו--למען יברכך יהוה אלהיך בכל מעשה ידך אשר תעשה  {ס}

1 Filhos sois do Senhor vosso Deus; não vos cortareis a vós mesmos, nem abrireis calva entre vossos olhos por causa de algum morto.

2 Porque és povo santo ao Senhor teu Deus, e o Senhor te escolheu para lhe seres o seu próprio povo, acima de todos os povos que há sobre a face da terra.

3 Nenhuma coisa abominável comereis.

4 Estes são os animais que comereis: o boi, a ovelha, a cabra,

5 o veado, a gazela, o cabrito montês, a cabra montesa, o antílope, o órix e a ovelha montesa.

6 Dentre os animais, todo o que tem a unha fendida, dividida em duas, e que rumina, esse podereis comer.

7 Porém, dos que ruminam, ou que têm a unha fendida, não podereis comer os seguintes: o camelo, a lebre e o querogrilo, porque ruminam, mas não têm a unha fendida; imundos vos serão;

8 nem o porco, porque tem unha fendida, mas não rumina; imundo vos será. Não comereis da carne destes, e não tocareis nos seus cadáveres.

9 Isto podereis comer de tudo o que há nas águas: tudo o que tem barbatanas e escamas podereis comer;

10 mas tudo o que não tem barbatanas nem escamas não comereis; imundo vos será.

11 De todas as aves limpas podereis comer.

12 Mas estas são as de que não comereis: a águia, o quebrantosso, o xofrango,

13 o açor, o falcão, o milhafre segundo a sua espécie,

14 todo corvo segundo a sua espécie,

15 o avestruz, o mocho, a gaivota, o gavião segundo a sua espécie,

16 o bufo, a coruja, o porfirião,

17 o pelicano, o abutre, o corvo marinho,

18 a cegonha, a garça segundo a sua espécie, a poupa e o morcego.

19 Também todos os insetos alados vos serão imundos; não se comerão.

20 De todas as aves limpas podereis comer.

21 Não comerás nenhum animal que tenha morrido por si; ao peregrino que está dentro das tuas portas o darás a comer, ou o venderás ao estrangeiro; porquanto és povo santo ao Senhor teu Deus. Não cozerás o cabrito no leite de sua mãe.

22 Certamente darás os dízimos de todo o produto da tua semente que cada ano se recolher do campo.

23 E, perante o Senhor teu Deus, no lugar que escolher para ali fazer habitar o seu nome, comerás os dízimos do teu grão, do teu mosto e do teu azeite, e os primogênitos das tuas vacas e das tuas ovelhas; para que aprendas a temer ao Senhor teu Deus por todos os dias.

24 Mas se o caminho te for tão comprido que não possas levar os dízimos, por estar longe de ti o lugar que Senhor teu Deus escolher para ali por o seu nome, quando o Senhor teu Deus te tiver abençoado;

25 então vende-os, ata o dinheiro na tua mão e vai ao lugar que o Senhor teu Deus escolher.

26 E aquele dinheiro darás por tudo o que desejares, por bois, por ovelhas, por vinho, por bebida forte, e por tudo o que te pedir a tua alma; comerás ali perante o Senhor teu Deus, e te regozijarás, tu e a tua casa.

27 Mas não desampararás o levita que está dentro das tuas portas, pois não tem parte nem herança contigo.

28 Ao fim de cada terceiro ano levarás todos os dízimos da tua colheita do mesmo ano, e os depositarás dentro das tuas portas.

29 Então virá o levita {pois nem parte nem herança tem contigo}, o peregrino, o órfão, e a viúva, que estão dentro das tuas portas, e comerão, e fartar-se-ão; para que o Senhor teu Deus te abençoe em toda obra que as tuas mãos fizerem.