1 א                   ויען איוב ויאמר br

2 ב   גם-היום מרי שחי    ידי כבדה על-אנחתי br

3 ג   מי-יתן ידעתי ואמצאהו    אבוא עד-תכונתו br

4 ד   אערכה לפניו משפט    ופי אמלא תוכחות br

5 ה   אדעה מלים יענני    ואבינה מה-יאמר לי br

6 ו   הברב-כח יריב עמדי    לא אך-הוא ישם בי br

7 ז   שם--ישר נוכח עמו    ואפלטה לנצח משפטי br

8 ח   הן קדם אהלך ואיננו    ואחור ולא-אבין לו br

9 ט   שמאול בעשתו ולא-אחז    יעטף ימין ולא אראה br

10 י   כי-ידע דרך עמדי    בחנני כזהב אצא br

11 יא   באשרו אחזה רגלי    דרכו שמרתי ולא-אט br

12 יב   מצות שפתיו ולא אמיש    מחקי צפנתי אמרי-פיו br

13 יג   והוא באחד ומי ישיבנו    ונפשו אותה ויעש br

14 יד   כי ישלים חקי    וכהנה רבות עמו br

15 טו   על-כן מפניו אבהל    אתבונן ואפחד ממנו br

16 טז   ואל הרך לבי    ושדי הבהילני br

17 יז   כי-לא נצמתי מפני-חשך    ומפני כסה-אפל

1 Então Jó respondeu:

2 Ainda hoje a minha queixa está em amargura; o peso da mão dele é maior do que o meu gemido.

3 Ah, se eu soubesse onde encontrá-lo, e pudesse chegar ao seu tribunal!

4 Exporia ante ele a minha causa, e encheria a minha boca de argumentos.

5 Saberia as palavras com que ele me respondesse, e entenderia o que me dissesse.

6 Acaso contenderia ele comigo segundo a grandeza do seu poder? Não; antes ele me daria ouvidos.

7 Ali o reto pleitearia com ele, e eu seria absolvido para sempre por meu Juiz.

8 Eis que vou adiante, mas não está ali; volto para trás, e não o percebo;

9 procuro-o à esquerda, onde ele opera, mas não o vejo; viro-me para a direita, e não o diviso.

10 Mas ele sabe o caminho por que eu ando; provando-me ele, sairei como o ouro.

11 Os meus pés se mantiveram nas suas pisadas; guardei o seu caminho, e não me desviei dele.

12 Nunca me apartei do preceito dos seus lábios, e escondi no meu peito as palavras da sua boca.

13 Mas ele está resolvido; quem então pode desviá-lo? E o que ele quiser, isso fará.

14 Pois cumprirá o que está ordenado a meu respeito, e muitas coisas como estas ainda tem consigo.

15 Por isso me perturbo diante dele; e quando considero, tenho medo dele.

16 Deus macerou o meu coração; o Todo-Poderoso me perturbou.

17 Pois não estou desfalecido por causa das trevas, nem porque a escuridão cobre o meu rosto.