1 א   הידעת--עת לדת יעלי-סלע    חלל אילות תשמר br

2 ב   תספר ירחים תמלאנה    וידעת עת לדתנה br

3 ג   תכרענה ילדיהן תפלחנה    חבליהם תשלחנה br

4 ד   יחלמו בניהם ירבו בבר    יצאו ולא-שבו למו br

5 ה   מי-שלח פרא חפשי    ומסרות ערוד מי פתח br

6 ו   אשר-שמתי ערבה ביתו    ומשכנותיו מלחה br

7 ז   ישחק להמון קריה    תשאות נגש לא ישמע br

8 ח   יתור הרים מרעהו    ואחר כל-ירוק ידרוש br

9 ט   היאבה רים עבדך    אם-ילין על-אבוסך br

10 י   התקשר-רים בתלם עבתו    אם-ישדד עמקים אחריך br

11 יא   התבטח-בו כי-רב כחו    ותעזב אליו יגיעך br

12 יב   התאמין בו כי-ישוב (ישיב) זרעך    וגרנך יאסף br

13 יג   כנף-רננים נעלסה    אם-אברה חסידה ונצה br

14 יד   כי-תעזב לארץ בציה    ועל-עפר תחמם br

15 טו   ותשכח כי-רגל תזורה    וחית השדה תדושה br

16 טז   הקשיח בניה ללא-לה    לריק יגיעה בלי-פחד br

17 יז   כי-השה אלוה חכמה    ולא-חלק לה בבינה br

18 יח   כעת במרום תמריא    תשחק לסוס ולרכבו

19 יט   התתן לסוס גבורה    התלביש צוארו רעמה br

20 כ   התרעישנו כארבה    הוד נחרו אימה br

21 כא   יחפרו בעמק וישיש בכח    יצא לקראת-נשק br

22 כב   ישחק לפחד ולא יחת    ולא-ישוב מפני-חרב br

23 כג   עליו תרנה אשפה    להב חנית וכידון br

24 כד   ברעש ורגז יגמא-ארץ    ולא-יאמין כי-קול שופר br

25 כה   בדי שפר יאמר האח--    ומרחוק יריח מלחמה br רעם שרים    ותרועה br

26 כו   המבינתך יאבר-נץ    יפרש כנפו לתימן br

27 כז   אם-על-פיך יגביה נשר    וכי ירים קנו br

28 כח   סלע ישכן ויתלנן--    על שן-סלע ומצודה br

29 כט   משם חפר-אכל    למרחוק עיניו יביטו br

30 ל   ואפרחו יעלעו-דם    ובאשר חללים שם הוא

1 Sabes tu o tempo do parto das cabras montesas, ou podes observar quando é que parem as corças?

2 Podes contar os meses que cumprem, ou sabes o tempo do seu parto?

3 Encurvam-se, dão à luz as suas crias, lançam de si a sua prole.

4 Seus filhos enrijam, crescem no campo livre; saem, e não tornam para elas:

5 Quem despediu livre o jumento montês, e quem soltou as prisões ao asno veloz,

6 ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por morada?

7 Ele despreza o tumulto da cidade; não obedece os gritos do condutor.

8 O circuito das montanhas é o seu pasto, e anda buscando tudo o que está verde.

9 Quererá o boi selvagem servir-te? ou ficará junto à tua manjedoura?

10 Podes amarrar o boi selvagem ao arado com uma corda, ou esterroará ele após ti os vales?

11 Ou confiarás nele, por ser grande a sua força, ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?

12 Fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolha à tua eira?

13 Movem-se alegremente as asas da avestruz; mas é benigno o adorno da sua plumagem?

14 Pois ela deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó,

15 e se esquece de que algum pé os pode pisar, ou de que a fera os pode calcar.

16 Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus; embora se perca o seu trabalho, ela está sem temor;

17 porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.

18 Quando ela se levanta para correr, zomba do cavalo, e do cavaleiro.

19 Acaso deste força ao cavalo, ou revestiste de força o seu pescoço?

20 Fizeste-o pular como o gafanhoto? Terrível é o fogoso respirar das suas ventas.

21 Escarva no vale, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.

22 Ri-se do temor, e não se espanta; e não torna atrás por causa da espada.

23 Sobre ele rangem a aljava, a lança cintilante e o dardo.

24 Tremendo e enfurecido devora a terra, e não se contém ao som da trombeta.

25 Toda vez que soa a trombeta, diz: Eia! E de longe cheira a guerra, e o trovão dos capitães e os gritos.

26 É pelo teu entendimento que se eleva o gavião, e estende as suas asas para o sul?

27 Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?

28 Mora nas penhas e ali tem a sua pousada, no cume das penhas, no lugar seguro.

29 Dali descobre a presa; seus olhos a avistam de longe.

30 Seus filhos chupam o sangue; e onde há mortos, ela aí está.