1 א   גם-אלה משלי שלמה--    אשר העתיקו אנשי חזקיה מלך-יהודה br

2 ב   כבד אלהים הסתר דבר    וכבד מלכים חקר דבר br

3 ג   שמים לרום וארץ לעמק    ולב מלכים אין חקר br

4 ד   הגו סיגים מכסף    ויצא לצרף כלי br

5 ה   הגו רשע לפני-מלך    ויכון בצדק כסאו br

6 ו   אל-תתהדר לפני-מלך    ובמקום גדלים אל-תעמד br

7 ז   כי טוב אמר-לך עלה-הנה    מהשפילך לפני נדיב--אשר ראו עיניך br

8 ח   אל-תצא לרב מהר    פן מה-תעשה באחריתה--בהכלים אתך רעך br

9 ט   ריבך ריב את-רעך    וסוד אחר אל-תגל br

10 י   פן-יחסדך שמע    ודבתך לא תשוב br

11 יא   תפוחי זהב במשכיות כסף--    דבר דבר על-אפניו br

12 יב   נזם זהב וחלי-כתם--    מוכיח חכם על-אזן שמעת br

13 יג   כצנת שלג ביום קציר--ציר נאמן לשלחיו    ונפש אדניו ישיב

14 יד   נשיאים ורוח וגשם אין--    איש מתהלל במתת-שקר br

15 טו   בארך אפים יפתה קצין    ולשון רכה תשבר-גרם br

16 טז   דבש מצאת אכל דיך    פן-תשבענו והקאתו br

17 יז   הקר רגלך מבית רעך    פן-ישבעך ושנאך br

18 יח   מפיץ וחרב וחץ שנון--    איש ענה ברעהו עד שקר br

19 יט   שן רעה ורגל מועדת--    מבטח בוגד ביום צרה br

20 כ   מעדה-בגד ביום קרה--חמץ על-נתר    ושר בשרים על לב-רע

21 כא   אם-רעב שנאך האכלהו לחם    ואם-צמא השקהו מים br

22 כב   כי גחלים--אתה חתה על-ראשו    ויהוה ישלם-לך br

23 כג   רוח צפון תחולל גשם    ופנים נזעמים לשון סתר br

24 כד   טוב שבת על-פנת-גג--    מאשת מדונים (מדינים) ובית חבר br

25 כה   מים קרים על-נפש עיפה    ושמועה טובה מארץ מרחק br

26 כו   מעין נרפש ומקור משחת--    צדיק מט לפני-רשע br

27 כז   אכל דבש הרבות לא-טוב    וחקר כבדם כבוד br

28 כח   עיר פרוצה אין חומה--    איש אשר אין מעצר לרוחו

1 Também estes são provérbios de Salomão, os quais transcreveram os homens de Ezequias, rei de Judá.

2 A glória de Deus é encobrir as coisas; mas a glória dos reis é esquadrinhá-las.

3 Como o céu na sua altura, e como a terra na sua profundidade, assim o coração dos reis é inescrutável.

4 Tira da prata a escória, e sairá um vaso para o fundidor.

5 Tira o ímpio da presença do rei, e o seu trono se firmará na justiça.

6 Não reclames para ti honra na presença do rei, nem te ponhas no lugar dos grandes;

7 porque melhor é que te digam: Sobe, para aqui; do que seres humilhado perante o príncipe.

8 O que os teus olhos viram, não te apresses a revelar, para depois, ao fim, não saberes o que hás de fazer, podendo-te confundir o teu próximo.

9 Pleiteia a tua causa com o teu próximo mesmo; e não reveles o segredo de outrem;

10 para que não te desonre aquele que o ouvir, não se apartando de ti a infâmia.

11 Como maçãs de ouro em salvas de prata, assim é a palavra dita a seu tempo.

12 Como pendentes de ouro e gargantilhas de ouro puro, assim é o sábio repreensor para o ouvido obediente.

13 Como o frescor de neve no tempo da sega, assim é o mensageiro fiel para com os que o enviam, porque refrigera o espírito dos seus senhores.

14 como nuvens e ventos que não trazem chuva, assim é o homem que se gaba de dádivas que não fez.

15 Pela longanimidade se persuade o príncipe, e a língua branda quebranta os ossos.

16 Se achaste mel, come somente o que te basta, para que porventura não te fartes dele, e o venhas a vomitar.

17 Põe raramente o teu pé na casa do teu próximo, para que não se enfade de ti, e te aborreça.

18 Malho, e espada, e flecha aguda é o homem que levanta falso testemunho contra o seu próximo.

19 Como dente quebrado, e pé deslocado, é a confiança no homem desleal, no dia da angústia.

20 O que entoa canções ao coração aflito é como aquele que despe uma peça de roupa num dia de frio, e como vinagre sobre a chaga.

21 Se o teu inimigo tiver fome, dá-lhe pão para comer, e se tiver sede, dá-lhe água para beber;

22 porque assim lhe amontoarás brasas sobre a cabeça, e o Senhor te recompensará.

23 O vento norte traz chuva, e a língua caluniadora, o rosto irado.

24 Melhor é morar num canto do eirado, do que com a mulher rixosa numa casa ampla.

25 Como água fresca para o homem sedento, tais são as boas-novas de terra remota.

26 Como fonte turva, e manancial poluído, assim é o justo que cede lugar diante do ímpio.

27 comer muito mel não é bom; não multipliques, pois, as palavras de lisonja.

28 Como a cidade derribada, que não tem muros, assim é o homem que não pode conter o seu espírito.