1 א   הדו ליהוה כי-טוב    כי לעולם חסדו br

2 ב   יאמרו גאולי יהוה--    אשר גאלם מיד-צר br

3 ג   ומארצות קבצם    ממזרח וממערב מצפון ומים br

4 ד   תעו במדבר בישימון דרך    עיר מושב לא מצאו br

5 ה   רעבים גם-צמאים--    נפשם בהם תתעטף br

6 ו   ויצעקו אל-יהוה בצר להם    ממצוקותיהם יצילם br

7 ז   וידריכם בדרך ישרה--    ללכת אל-עיר מושב br

8 ח   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

9 ט   כי-השביע נפש שקקה    ונפש רעבה מלא-טוב br

10 י   ישבי חשך וצלמות    אסירי עני וברזל br

11 יא   כי-המרו אמרי-אל    ועצת עליון נאצו br

12 יב   ויכנע בעמל לבם    כשלו ואין עזר br

13 יג   ויזעקו אל-יהוה בצר להם    ממצקותיהם יושיעם br

14 יד   יוציאם מחשך וצלמות    ומוסרותיהם ינתק br

15 טו   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

16 טז   כי-שבר דלתות נחשת    ובריחי ברזל גדע br

17 יז   אולים מדרך פשעם    ומעונתיהם יתענו br

18 יח   כל-אכל תתעב נפשם    ויגיעו עד-שערי מות br

19 יט   ויזעקו אל-יהוה בצר להם    ממצקותיהם יושיעם br

20 כ   ישלח דברו וירפאם    וימלט משחיתותם br

21 כא   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

22 כב   ויזבחו זבחי תודה    ויספרו מעשיו ברנה br

23 כג ]   יורדי הים באניות    עשי מלאכה במים רבים br

24 כד ]   המה ראו מעשי יהוה    ונפלאותיו במצולה br

25 כה ]   ויאמר--ויעמד רוח סערה    ותרומם גליו br

26 כו ]   יעלו שמים ירדו תהומות    נפשם ברעה תתמוגג br

27 כז ]   יחוגו וינועו כשכור    וכל-חכמתם תתבלע br

28 כח ]   ויצעקו אל-יהוה בצר להם    וממצוקתיהם יוציאם br

29 כט   יקם סערה לדממה    ויחשו גליהם br

30 ל   וישמחו כי-ישתקו    וינחם אל-מחוז חפצם br

31 לא   יודו ליהוה חסדו    ונפלאותיו לבני אדם br

32 לב   וירוממוהו בקהל-עם    ובמושב זקנים יהללוהו br

33 לג   ישם נהרות למדבר    ומצאי מים לצמאון br

34 לד   ארץ פרי למלחה    מרעת יושבי בה br

35 לה   ישם מדבר לאגם-מים    וארץ ציה למצאי מים br

36 לו   ויושב שם רעבים    ויכוננו עיר מושב br

37 לז   ויזרעו שדות ויטעו כרמים    ויעשו פרי תבואה br

38 לח   ויברכם וירבו מאד    ובהמתם לא ימעיט br

39 לט   וימעטו וישחו--    מעצר רעה ויגון br

40 מ  ]   שפך בוז על-נדיבים    ויתעם בתהו לא-דרך br

41 מא   וישגב אביון מעוני    וישם כצאן משפחות br

42 מב   יראו ישרים וישמחו    וכל-עולה קפצה פיה br

43 מג   מי-חכם וישמר-אלה    ויתבוננו חסדי יהוה

1 Dai graças ao Senhor, porque ele é bom; porque a sua benignidade dura para sempre;

2 digam-no os remidos do Senhor, os quais ele remiu da mão do inimigo,

3 e os que congregou dentre as terras, do Oriente e do Ocidente, do Norte e do Sul.

4 Andaram desgarrados pelo deserto, por caminho ermo; não acharam cidade em que habitassem.

5 Andavam famintos e sedentos; desfalecia-lhes a alma.

6 E clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias;

7 conduziu-os por um caminho direito, para irem a uma cidade em que habitassem.

8 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!

9 Pois ele satisfaz a alma sedenta, e enche de bens a alma faminta.

10 Quanto aos que se assentavam nas trevas e sombra da morte, presos em aflição e em ferros,

11 por se haverem rebelado contra as palavras de Deus, e desprezado o conselho do Altíssimo,

12 eis que lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.

13 Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.

14 Tirou-os das trevas e da sombra da morte, e quebrou-lhes as prisões.

15 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!

16 Pois quebrou as portas de bronze e despedaçou as trancas de ferro.

17 Os insensatos, por causa do seu caminho de transgressão, e por causa das suas iniqüidades, são afligidos.

18 A sua alma aborreceu toda sorte de comida, e eles chegaram até as portas da morte.

19 Então clamaram ao Senhor na sua tribulação, e ele os livrou das suas angústias.

20 Enviou a sua palavra, e os sarou, e os livrou da destruição.

21 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!

22 Ofereçam sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo!

23 Os que descem ao mar em navios, os que fazem comércio nas grandes águas,

24 esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no abismo.

25 Pois ele manda, e faz levantar o vento tempestuoso, que eleva as ondas do mar.

26 Eles sobem ao céu, descem ao abismo; esvaece-lhes a alma de aflição.

27 Balançam e cambaleiam como ébrios, e perdem todo o tino.

28 Então clamam ao Senhor na sua tribulação, e ele os livra das suas angústias.

29 Faz cessar a tormenta, de modo que se acalmam as ondas.

30 Então eles se alegram com a bonança; e assim ele os leva ao porto desejado.

31 Dêem graças ao Senhor pela sua benignidade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens!

32 Exaltem-no na congregação do povo, e louvem-no na assembléia dos anciãos!

33 Ele converte rios em deserto, e nascentes em terra sedenta;

34 a terra frutífera em deserto salgado, por causa da maldade dos que nela habitam.

35 Converte o deserto em lagos, e a terra seca em nascentes.

36 E faz habitar ali os famintos, que edificam uma cidade para sua habitação;

37 semeiam campos e plantam vinhas, que produzem frutos abundantes.

38 Ele os abençoa, de modo que se multiplicam sobremaneira; e não permite que o seu gado diminua.

39 Quando eles decrescem e são abatidos pela opressão, aflição e tristeza,

40 ele lança o desprezo sobre os príncipes, e os faz desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.

41 Mas levanta da opressão o necessitado para um alto retiro, e dá-lhe famílias como um rebanho.

42 Os retos o vêem e se regozijam, e toda a iniqüidade tapa a sua própria boca.

43 Quem é sábio observe estas coisas, e considere atentamente as benignidades do Senhor.