1 א   משכיל לאיתן האזרחי br

2 ב   חסדי יהוה עולם אשירה    לדר ודר אודיע אמונתך בפי br

3 ג   כי-אמרתי--עולם חסד יבנה    שמים תכן אמונתך בהם br

4 ד   כרתי ברית לבחירי    נשבעתי לדוד עבדי br

5 ה   עד-עולם אכין זרעך    ובניתי לדר-ודור כסאך סלה br

6 ו   ויודו שמים פלאך יהוה    אף-אמונתך בקהל קדשים br

7 ז   כי מי בשחק יערך ליהוה    ידמה ליהוה בבני אלים br

8 ח   אל נערץ בסוד-קדשים רבה    ונורא על-כל-סביביו br

9 ט   יהוה אלהי צבאות--מי-כמוך חסין יה    ואמונתך סביבותיך br

10 י   אתה מושל בגאות הים    בשוא גליו אתה תשבחם br

11 יא   אתה דכאת כחלל רהב    בזרוע עזך פזרת אויביך br

12 יב   לך שמים אף-לך ארץ    תבל ומלאה אתה יסדתם br

13 יג   צפון וימין אתה בראתם    תבור וחרמון בשמך ירננו br

14 יד   לך זרוע עם-גבורה    תעז ידך תרום ימינך br

15 טו   צדק ומשפט מכון כסאך    חסד ואמת יקדמו פניך br

16 טז   אשרי העם ידעי תרועה    יהוה באור-פניך יהלכון br

17 יז   בשמך יגילון כל-היום    ובצדקתך ירומו br

18 יח   כי-תפארת עזמו אתה    וברצונך תרים (תרום) קרנינו br

19 יט   כי ליהוה מגננו    ולקדוש ישראל מלכנו br

20 כ   אז דברת בחזון לחסידיך--    ותאמר שויתי עזר על-גבור br הרימותי בחור    מעם br

21 כא   מצאתי דוד עבדי    בשמן קדשי משחתיו br

22 כב   אשר ידי תכון עמו    אף-זרועי תאמצנו br

23 כג   לא-ישיא אויב בו    ובן-עולה לא יעננו br

24 כד   וכתותי מפניו צריו    ומשנאיו אגוף br

25 כה   ואמונתי וחסדי עמו    ובשמי תרום קרנו br

26 כו   ושמתי בים ידו    ובנהרות ימינו br

27 כז   הוא יקראני אבי אתה    אלי וצור ישועתי br

28 כח   אף-אני בכור אתנהו    עליון למלכי-ארץ br

29 כט   לעולם אשמור- (אשמר-) לו חסדי    ובריתי נאמנת לו br

30 ל   ושמתי לעד זרעו    וכסאו כימי שמים br

31 לא   אם-יעזבו בניו תורתי    ובמשפטי לא ילכון br

32 לב   אם-חקתי יחללו    ומצותי לא ישמרו br

33 לג   ופקדתי בשבט פשעם    ובנגעים עונם br

34 לד   וחסדי לא-אפיר מעמו    ולא-אשקר באמונתי br

35 לה   לא-אחלל בריתי    ומוצא שפתי לא אשנה br

36 לו   אחת נשבעתי בקדשי    אם-לדוד אכזב br

37 לז   זרעו לעולם יהיה    וכסאו כשמש נגדי br

38 לח   כירח יכון עולם    ועד בשחק נאמן סלה br

39 לט   ואתה זנחת ותמאס    התעברת עם-משיחך br

40 מ   נארתה ברית עבדך    חללת לארץ נזרו br

41 מא   פרצת כל-גדרתיו    שמת מבצריו מחתה br

42 מב   שסהו כל-עברי דרך    היה חרפה לשכניו br

43 מג   הרימות ימין צריו    השמחת כל-אויביו br

44 מד   אף-תשיב צור חרבו    ולא הקימתו במלחמה br

45 מה   השבת מטהרו    וכסאו לארץ מגרתה br

46 מו   הקצרת ימי עלומיו    העטית עליו בושה סלה br

47 מז   עד-מה יהוה תסתר לנצח    תבער כמו-אש חמתך br

48 מח   זכר-אני מה-חלד    על-מה-שוא בראת כל-בני-אדם br

49 מט   מי גבר יחיה ולא יראה-מות    ימלט נפשו מיד-שאול סלה br

50 נ   איה חסדיך הראשנים אדני    נשבעת לדוד באמונתך br

51 נא   זכר אדני חרפת עבדיך    שאתי בחיקי כל-רבים עמים br

52 נב   אשר חרפו אויביך יהוה    אשר חרפו עקבות משיחך br [ (Psalms 89:53) נג   ברוך יהוה לעולם    אמן ואמן ]

1 Cantarei para sempre as benignidades do Senhor; com a minha boca proclamarei a todas as gerações a tua fidelidade.

2 Digo, pois: A tua benignidade será renovada para sempre; tu confirmarás a tua fidelidade até nos céus, dizendo:

3 Fiz um pacto com o meu escolhido; jurei ao meu servo Davi:

4 Estabelecerei para sempre a tua descendência, e firmarei o teu trono por todas as gerações.

5 Os céus louvarão as tuas maravilhas, ó Senhor, e a tua fidelidade na assembléia dos santos.

6 Pois quem no firmamento se pode igualar ao Senhor? Quem entre os filhos de Deus é semelhante ao Senhor,

7 um Deus sobremodo tremendo na assembléia dos santos, e temível mais do que todos os que estão ao seu redor?

8 Ó Senhor, Deus dos exércitos, quem é poderoso como tu, Senhor, com a tua fidelidade ao redor de ti?

9 Tu dominas o ímpio do mar; quando as suas ondas se levantam tu as fazes aquietar.

10 Tu abateste a Raabe como se fora ferida de morte; com o teu braço poderoso espalhaste os teus inimigos.

11 São teus os céus, e tua é a terra; o mundo e a sua plenitude, tu os fundaste.

12 O norte e o sul, tu os criaste; o Tabor e o Hermom regozijam-se em teu nome.

13 Tu tens um braço poderoso; forte é a tua mão, e elevado a tua destra.

14 Justiça e juízo são a base do teu trono; benignidade e verdade vão adiante de ti.

15 Bem-aventurado o povo que conhece o som festivo, que anda, ó Senhor, na luz da tua face,

16 que se regozija em teu nome todo o dia, e na tua justiça é exaltado.

17 Pois tu és a glória da sua força; e pelo teu favor será exaltado o nosso poder.

18 Porque o Senhor é o nosso escudo, e o Santo de Israel é o nosso Rei.

19 Naquele tempo falaste em visão ao teu santo, e disseste: Coloquei a coroa num homem poderoso; exaltei um escolhido dentre o povo.

20 Achei Davi, meu servo; com o meu santo óleo o ungi.

21 A minha mão será sempre com ele, e o meu braço o fortalecerá.

22 O inimigo não o surpreenderá, nem o filho da perversidade o afligirá.

23 Eu esmagarei diante dele os seus adversários, e aos que o odeiam abaterei.

24 A minha fidelidade, porém, e a minha benignidade estarão com ele, e em meu nome será exaltado o seu poder.

25 Porei a sua mão sobre o mar, e a sua destra sobre os rios.

26 Ele me invocará, dizendo: Tu és meu pai, meu Deus, e a rocha da minha salvação.

27 Também lhe darei o lugar de primogênito; fá-lo-ei o mais excelso dos reis da terra.

28 Conservar-lhe-ei para sempre a minha benignidade, e o meu pacto com ele ficará firme.

29 Farei que subsista para sempre a sua descendência, e o seu trono como os dias dos céus.

30 Se os seus filhos deixarem a minha lei, e não andarem nas minhas ordenanças,

31 se profanarem os meus preceitos, e não guardarem os meus mandamentos,

32 então visitarei com vara a sua transgressão, e com açoites a sua iniqüidade.

33 Mas não lhe retirarei totalmente a minha benignidade, nem faltarei com a minha fidelidade.

34 Não violarei o meu pacto, nem alterarei o que saiu dos meus lábios.

35 Uma vez para sempre jurei por minha santidade; não mentirei a Davi.

36 A sua descendência subsistirá para sempre, e o seu trono será como o sol diante de mim;

37 será estabelecido para sempre como a lua, e ficará firme enquanto o céu durar.

38 Mas tu o repudiaste e rejeitaste, tu estás indignado contra o teu ungido.

39 Desprezaste o pacto feito com teu servo; profanaste a sua coroa, arrojando-a por terra.

40 Derribaste todos os seus muros; arruinaste as suas fortificações.

41 Todos os que passam pelo caminho o despojam; tornou-se objeto de opróbrio para os seus vizinhos.

42 Exaltaste a destra dos seus adversários; fizeste com que todos os seus inimigos se regozijassem.

43 Embotaste o fio da sua espada, e não o sustentaste na peleja;

44 fizeste cessar o seu esplendor, e arrojaste por terra o seu trono;

45 abreviaste os dias da sua mocidade; cobriste-o de vergonha.

46 Até quando, Senhor? Esconder-te-ás para sempre? Até quando arderá a tua ira como fogo?

47 Lembra-te de quão breves são os meus dias; de quão efêmeros criaste todos os filhos dos homens!

48 Que homem há que viva e não veja a morte? ou que se livre do poder do Seol?

49 Senhor, onde estão as tuas antigas benignidades, que juraste a Davi na tua fidelidade?

50 Lembre-te, Senhor, do opróbrio dos teus servos; e de como trago no meu peito os insultos de todos os povos poderosos,

51 com que os teus inimigos, ó Senhor, têm difamado, com que têm difamado os passos do teu ungido.

52 Bendito seja o Senhor para sempre. Amém e amém.