1 א ויהי כאשר זקן שמואל וישם את בניו שפטים לישראל

2 ב ויהי שם בנו הבכור יואל ושם משנהו אביה--שפטים בבאר שבע

3 ג ולא הלכו בניו בדרכו ויטו אחרי הבצע ויקחו שחד--ויטו משפט  {פ}

4 ד ויתקבצו כל זקני ישראל ויבאו אל שמואל הרמתה

5 ה ויאמרו אליו הנה אתה זקנת ובניך לא הלכו בדרכיך עתה שימה לנו מלך לשפטנו--ככל הגוים

6 ו וירע הדבר בעיני שמואל כאשר אמרו תנה לנו מלך לשפטנו ויתפלל שמואל אל יהוה  {פ}

7 ז ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקול העם לכל אשר יאמרו אליך  כי לא אתך מאסו כי אתי מאסו ממלך עליהם

8 ח ככל המעשים אשר עשו מיום העלתי אותם ממצרים ועד היום הזה ויעזבני ויעבדו אלהים אחרים--כן המה עשים גם לך

9 ט ועתה שמע בקולם  אך כי העד תעיד בהם והגדת להם משפט המלך אשר ימלך עליהם  {ס}

10 י ויאמר שמואל את כל דברי יהוה אל העם השאלים מאתו מלך  {ס}

11 יא ויאמר--זה יהיה משפט המלך אשר ימלך עליכם  את בניכם יקח ושם לו במרכבתו ובפרשיו ורצו לפני מרכבתו

12 יב ולשום לו שרי אלפים ושרי חמשים ולחרש חרישו ולקצר קצירו ולעשות כלי מלחמתו וכלי רכבו

13 יג ואת בנותיכם יקח לרקחות ולטבחות ולאפות

14 יד ואת שדותיכם ואת כרמיכם וזיתיכם הטובים--יקח ונתן לעבדיו

15 טו וזרעיכם וכרמיכם יעשר ונתן לסריסיו ולעבדיו

16 טז ואת עבדיכם ואת שפחותיכם ואת בחוריכם הטובים ואת חמוריכם--יקח ועשה למלאכתו

17 יז צאנכם יעשר ואתם תהיו לו לעבדים

18 יח וזעקתם ביום ההוא מלפני מלככם אשר בחרתם לכם ולא יענה יהוה אתכם ביום ההוא

19 יט וימאנו העם לשמע בקול שמואל ויאמרו לא כי אם מלך יהיה עלינו

20 כ והיינו גם אנחנו ככל הגוים ושפטנו מלכנו ויצא לפנינו ונלחם את מלחמתנו

21 כא וישמע שמואל את כל דברי העם וידברם באזני יהוה  {פ}

22 כב ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקולם והמלכת להם מלך ויאמר שמואל אל אנשי ישראל לכו איש לעירו  {פ}

1 Samuel yaşlanınca oğullarını İsraile önder atadı.

2 Beer-Şevada görev yapan ilk oğlunun adı Yoel, ikinci oğlunun adıysa Aviyaydı.

3 Ama oğulları onun yolunda yürümediler. Tersine, haksız kazanca yönelip rüşvet alır, yargıda yan tutarlardı.

4 Bu yüzden İsrailin bütün ileri gelenleri toplanıp Ramaya, Samuelin yanına vardılar.

5 Ona, ‹‹Bak, sen yaşlandın›› dediler, ‹‹Oğulların da senin yolunda yürümüyor. Şimdi, öteki uluslarda olduğu gibi, bizi yönetecek bir kral ata.››

6 Ne var ki, ‹‹Bizi yönetecek bir kral ata›› demeleri Samuelin hoşuna gitmedi. Samuel RABbe yakardı.

7 RAB, Samuele şu karşılığı verdi: ‹‹Halkın sana bütün söylediklerini dinle. Çünkü reddettikleri sen değilsin; kralları olarak beni reddettiler.

8 Onları Mısırdan çıkardığım günden bu yana bütün yaptıklarının aynısını sana da yapıyorlar. Beni bırakıp başka ilahlara kulluk ettiler.

9 Şimdi onları dinle. Ancak onları açıkça uyar ve kendilerine krallık yapacak kişinin onları nasıl yöneteceğini söyle.››

10 Samuel kendisinden kral isteyen halka RABbin bütün söylediklerini bildirdi:

11 ‹‹Size krallık yapacak kişinin yönetimi şöyle olacak: Oğullarınızı alıp savaş arabalarında ve atlı birliklerinde görevlendirecek. Onun savaş arabalarının önünde koşacaklar.

12 Bazılarını biner, bazılarını ellişer kişilik birliklere komutan atayacak. Kimisini toprağını sürüp ekinini biçmek, kimisini de silahların ve savaş arabalarının donatımını yapmak için görevlendirecek.

13 Kızlarınızı ıtriyatçı, aşçı, fırıncı olmak üzere alacak.

14 Seçkin tarlalarınızı, bağlarınızı, zeytinliklerinizi alıp hizmetkârlarına verecek.

15 Tahıllarınızın, üzümlerinizin ondalığını alıp saray görevlileriyle öbür hizmetkârlarına dağıtacak.

16 Kadın erkek kölelerinizi, seçkin boğalarınızı, eşeklerinizi alıp kendi işinde çalıştıracak.

17 Sürülerinizin de ondalığını alacak. Sizler ise onun köleleri olacaksınız.

18 Bunlar gerçekleştiğinde, seçtiğiniz kral yüzünden feryat edeceksiniz. Ama RAB o gün size karşılık vermeyecek.›› ‹‹Gençlerinizi››.

19 Ne var ki, halk Samuelin sözünü dinlemek istemedi. ‹‹Hayır, bizi yönetecek bir kral olsun›› dediler,

20 ‹‹Böylece biz de bütün uluslar gibi olacağız. Kralımız bizi yönetecek, önümüzden gidip savaşlarımızı sürdürecek.››

21 Halkın bütün söylediklerini dinleyen Samuel, bunları RABbe aktardı.

22 RAB Samuel'e, ‹‹Onların sözünü dinle ve başlarına bir kral ata›› diye buyurdu. Bunun üzerine Samuel İsrailliler'e, ‹‹Herkes kendi kentine dönsün›› dedi.