1 א אז ישיר משה ובני ישראל את השירה הזאת ליהוה ויאמרו {ר} br לאמר {ס} אשירה ליהוה כי גאה גאה {ס} סוס {ר} br ורכבו רמה בים {ס}
2 ב עזי וזמרת יה ויהי לי {ר} br לישועה {ס} זה אלי ואנוהו {ס} אלהי {ר} br אבי וארממנהו {ס}
3 ג יהוה איש מלחמה יהוה {ר} br שמו {ס}
4 ד מרכבת פרעה וחילו ירה בים {ס} ומבחר {ר} br שלשיו טבעו בים סוף {ס}
5 ה תהמת יכסימו ירדו במצולת כמו {ר} br אבן {ס}
6 ו ימינך יהוה נאדרי בכח {ס} ימינך {ר} br יהוה תרעץ אויב {ס}
7 ז וברב גאונך תהרס {ר} br קמיך {ס} תשלח חרנך--יאכלמו כקש {ס}
8 ח וברוח {ר} br אפיך נערמו מים {ס} נצבו כמו נד {ר} br נזלים {ס} קפאו תהמת בלב ים {ס}
9 ט אמר {ר} br אויב ארדף אשיג {ס} אחלק שלל תמלאמו {ר} br נפשי-- {ס} אריק חרבי תורישמו ידי {ס}
10 י נשפת {ר} br ברוחך כסמו ים {ס} צללו כעופרת במים {ר} br אדירים {ס}
11 יא מי כמכה באלם יהוה {ס} מי {ר} br כמכה נאדר בקדש {ס} נורא תהלת עשה {ר} br פלא {ס}
12 יב נטית ימינך--תבלעמו ארץ {ס}
13 יג נחית {ר} br בחסדך עם זו גאלת {ס} נהלת בעזך אל נוה {ר} br קדשך {ס}
14 יד שמעו עמים ירגזון {ס} חיל {ר} br אחז ישבי פלשת {ס}
15 טו אז נבהלו אלופי {ר} br אדום-- {ס} אילי מואב יאחזמו רעד {ס} נמגו {ר} br כל ישבי כנען {ס}
16 טז תפל עליהם אימתה {ר} br ופחד {ס} בגדל זרועך ידמו כאבן {ס} עד {ר} br יעבר עמך יהוה {ס} עד יעבר עם זו {ר} br קנית {ס}
17 יז תבאמו ותטעמו בהר נחלתך-- {ס} מכון {ר} br לשבתך פעלת יהוה {ס} מקדש אדני כוננו {ר} br ידיך {ס}
18 יח יהוה ימלך לעלם ועד {ס}
19 יט כי {ר} br בא סוס פרעה ברכבו ובפרשיו בים {ס} וישב יהוה עלהם {ר} br את מי הים {ס} ובני ישראל הלכו ביבשה בתוך הים {ר} br {ש}
20 כ ותקח מרים הנביאה אחות אהרן את התף--בידה ותצאן כל הנשים אחריה בתפים ובמחלת
21 כא ותען להם מרים שירו ליהוה כי גאה גאה סוס ורכבו רמה בים {ס}
22 כב ויסע משה את ישראל מים סוף ויצאו אל מדבר שור וילכו שלשת ימים במדבר ולא מצאו מים
23 כג ויבאו מרתה--ולא יכלו לשתת מים ממרה כי מרים הם על כן קרא שמה מרה
24 כד וילנו העם על משה לאמר מה נשתה
25 כה ויצעק אל יהוה ויורהו יהוה עץ וישלך אל המים וימתקו המים שם שם לו חק ומשפט ושם נסהו
26 כו ויאמר אם שמוע תשמע לקול יהוה אלהיך והישר בעיניו תעשה והאזנת למצותיו ושמרת כל חקיו--כל המחלה אשר שמתי במצרים לא אשים עליך כי אני יהוה רפאך {ס}
27 כז ויבאו אילמה--ושם שתים עשרה עינת מים ושבעים תמרים ויחנו שם על המים
1 Musayla İsrailliler RABbe şu ezgiyi söylediler: ‹‹Ezgiler sunacağım RABbe, 2 Çünkü yüceldikçe yüceldi; 2 Atları da, atlıları da denize döktü.
2 Rab gücüm ve ezgimdir, 2 O kurtardı beni. 2 Odur Tanrım, 2 Övgüler sunacağım Ona. 2 Odur babamın Tanrısı, 2 Yücelteceğim Onu.
3 Savaş eridir RAB, 2 Adı RABdir.
4 ‹‹Denize attı firavunun ordusunu, 2 Savaş arabalarını. 2 Kızıldenizde boğuldu seçme subayları.
5 Derin sulara gömüldüler, 2 Taş gibi dibe indiler.
6 ‹‹Senin sağ elin, ya RAB, 2 Senin sağ elin korkunç güce sahiptir. 2 Altında düşmanlar kırılır.
7 Devrilir sana başkaldıranlar büyük görkemin karşısında, 2 Gönderir gazabını anız gibi tüketirsin onları.
8 Burnunun soluğu karşısında, 2 Sular yığıldı bir araya. 2 Kabaran sular duvarlara dönüştü, 2 Denizin göbeğindeki derin sular dondu.
9 Düşman böbürlendi: 2 ‹Peşlerine düşüp yakalayacağım onları› dedi, 2 ‹Bölüşeceğim çapulu, 2 Dileğimce yağmalayacağım, 2 Kılıcımı çekip yok edeceğim onları.›
10 Üfledin soluğunu, denize gömüldüler, 2 Kurşun gibi engin sulara battılar.
11 ‹‹Var mı senin gibisi ilahlar arasında, ya RAB? 2 Senin gibi kutsallıkta görkemli, heybetiyle övgüye değer, 2 Harikalar yaratan var mı?
12 Sağ elini uzattın, 2 Yer yuttu onları.
13 Öncülük edeceksin sevginle kurtardığın halka, 2 Kutsal konutunun yolunu göstereceksin gücünle onlara.
14 Uluslar duyup titreyecekler, 2 Filist halkını dehşet saracak.
15 Edom beyleri korkuya kapılacak, 2 Moav önderlerini titreme alacak, 2 Kenanda yaşayanların tümü korkudan eriyecek.
16 Korku ve dehşet düşecek üzerlerine, 2 Senin halkın geçinceye dek, ya RAB, 2 Sahip olduğun bu halk geçinceye dek, 2 Bileğinin gücü karşısında taş kesilecekler.
17 Ya RAB, halkını içeri alacaksın. 2 Kendi dağına, yaşamak için seçtiğin yere, 2 Ellerinle kurduğun kutsal yere dikeceksin, ya Rab!
18 RAB sonsuza dek egemen olacak.››
19 Firavunun atları, savaş arabaları, atlıları denize dalınca, RAB suları onların üzerine çevirdi. Ama İsrailliler denizi kuru toprakta yürüyerek geçtiler.
20 Harunun kızkardeşi Peygamber Miryam tefini eline aldı, bütün kadınlar teflerle, oynayarak onu izlediler.
21 Miryam onlara şu ezgiyi söyledi: ‹‹Ezgiler sunun RABbe, 2 Çünkü yüceldikçe yüceldi, 2 Atları, atlıları denize döktü.››
22 Musa İsraillileri Kızıldenizin ötesine çıkardı. Şur Çölüne girdiler. Çölde üç gün yol aldılarsa da su bulamadılar.
23 Maraya vardılar. Ama Maranın suyunu içemediler, çünkü su acıydı. Bu yüzden oraya Marafı adı verildi.
24 Halk, ‹‹Ne içeceğiz?›› diye Musaya yakınmaya başladı.
25 Musa RABbe yakardı. RAB ona bir ağaç parçası gösterdi. Musa onu suya atınca sular tatlı oldu. Orada RAB onlar için bir kural ve ilke koydu, hepsini sınadı.
26 ‹‹Ben, Tanrınız RABbin sözünü dikkatle dinler, gözümde doğru olanı yapar, buyruklarıma kulak verir, bütün kurallarıma uyarsanız, Mısırlılara verdiğim hastalıkların hiçbirini size vermeyeceğim›› dedi, ‹‹Çünkü size şifa veren RAB benim.››
27 Sonra Elim'e gittiler. Orada on iki su kaynağı, yetmiş hurma ağacı vardı. Su kıyısında konakladılar.