1 א אדם ילוד אשה-- קצר ימים ושבע-רגז br
2 ב כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד br
3 ג אף-על-זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך br
4 ד מי-יתן טהור מטמא-- לא אחד br
5 ה אם חרוצים ימיו--מספר-חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבר br
6 ו שעה מעליו ויחדל-- עד-ירצה כשכיר יומו br
7 ז כי יש לעץ תקוה br אם-יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל br
8 ח אם-יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו br
9 ט מריח מים יפרח ועשה קציר כמו-נטע br
10 י וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו br
11 יא אזלו-מים מני-ים ונהר יחרב ויבש br
12 יב ואיש שכב ולא-יקום br עד-בלתי שמים לא יקיצו ולא-יערו משנתם br
13 יג מי יתן בשאול תצפנני-- תסתירני עד-שוב אפך br תשית לי חק ותזכרני br
14 יד אם-ימות גבר היחיה br כל-ימי צבאי איחל-- עד-בוא חליפתי br
15 טו תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף br
16 טז כי-עתה צעדי תספור לא-תשמר על-חטאתי br
17 יז חתם בצרור פשעי ותטפל על-עוני br
18 יח ואולם הר-נופל יבול וצור יעתק ממקמו br
19 יט אבנים שחקו מים-- תשטף-ספיחיה עפר-ארץ br ותקות אנוש האבדת br
20 כ תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו br
21 כא יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא-יבין למו br
22 כב אך-בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל
1 ‹‹İnsanı kadın doğurur, 2 Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
2 Çiçek gibi açıp solar, 2 Gölge gibi gelip geçer.
3 Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, 2 Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
4 Kim temizi kirliden çıkarabilir? 2 Hiç kimse!
5 Madem insanın günleri belirlenmiş, 2 Aylarının sayısı saptanmış, 2 Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
6 Gözünü ondan ayır da, 2 Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
7 ‹‹Oysa bir ağaç için umut vardır, 2 Kesilse, yeniden sürgün verir, 2 Eksilmez filizleri.
8 Kökü yerde kocasa, 2 Kütüğü toprakta ölse bile,
9 Su kokusu alır almaz filizlenir, 2 Bir fidan gibi dal budak salar.
10 İnsan ise ölüp yok olur, 2 Son soluğunu verir ve her şey biter.
11 Suyu akıp giden göl 2 Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
12 İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, 2 Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, 2 Uyandırılmaz.
13 ‹‹Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, 2 Öfken geçinceye dek saklasan, 2 Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
14 İnsan ölür de dirilir mi? 2 Başka biri nöbetimi devralıncaya dek 2 Savaş boyunca umutla beklerdim.
15 Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, 2 Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
16 O zaman adımlarımı sayar, 2 Günahımın hesabını tutmazdın.
17 İsyanımı torbaya koyup mühürler, 2 Suçumu örterdin.
18 ‹‹Ama dağın yıkılıp çöktüğü, 2 Kayanın yerinden taşındığı,
19 Suyun taşı aşındırdığı, 2 Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, 2 İnsanın umudunu yok ediyorsun.
20 Onu hep yenersin, yok olup gider, 2 Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
21 Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, 2 Aşağılanırlar, anlamaz.
22 Ancak kendi canının acısını duyar, 2 Yalnız kendisi için yas tutar.››