1 א ויען אליפז התימני ויאמר br
2 ב הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל br
3 ג הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק br
4 ד כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ br
5 ה כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל br
6 ו הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך br
7 ז זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו br
8 ח כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו br
9 ט מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו br
10 י שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו br
11 יא ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו br
12 יב ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו br
13 יג בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים br
14 יד פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד br
15 טו ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי br
16 טז יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני br דממה וקול אשמע br
17 יז האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר br
18 יח הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה br
19 יט אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש br
20 כ מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו br
21 כא הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 ‹‹Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? 2 Kim konuşmadan durabilir?
3 Evet, pek çoklarına sen ders verdin, 2 Zayıf elleri güçlendirdin,
4 Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, 2 Titreyen dizleri sen pekiştirdin.
5 Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, 2 Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.
6 Senin güvendiğin Tanrıdan korkun değil mi, 2 Umudun kusursuz yaşamında değil mi?
7 ‹‹Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, 2 Nerede doğrular yıkıma uğradı?
8 Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, 2 Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.
9 Tanrının soluğuyla yok oluyor, 2 Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
10 Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, 2 Dişleri kırıldı genç aslanların.
11 Aslan av bulamadığı için yok oluyor, 2 Dişi aslanın yavruları dağılıyor.
12 ‹‹Bir söz gizlice erişti bana, 2 Fısıltısı kulağıma ulaştı.
13 Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, 2 İnsanları ağır uyku bastığı zaman,
14 Beni dehşet ve titreme aldı, 2 Bütün kemiklerimi sarstı.
15 Önümden bir ruh geçti, 2 Tüylerim ürperdi.
16 Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. 2 Bir suret duruyordu gözümün önünde, 2 Çıt çıkmazken bir ses duydum:
17 ‹Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? 2 Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?
18 Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, 2 Meleklerinde hata bulur da,
19 Çamur evlerde oturanlara, 2 Mayası toprak olanlara, 2 Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?
20 Ömürleri sabahtan akşama varmaz, 2 Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
21 İçlerindeki çadır ipleri çekilince, 2 Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.›