1 א וידבר יהוה אל משה לאמר

2 ב דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם  כי תבאו אל ארץ מושבתיכם אשר אני נתן לכם

3 ג ועשיתם אשה ליהוה עלה או זבח לפלא נדר או בנדבה או במעדיכם--לעשות ריח ניחח ליהוה מן הבקר או מן הצאן

4 ד והקריב המקריב קרבנו ליהוה--מנחה סלת עשרון בלול ברבעית ההין שמן

5 ה ויין לנסך רביעית ההין תעשה על העלה או לזבח--לכבש האחד

6 ו או לאיל תעשה מנחה סלת שני עשרנים בלולה בשמן שלשית ההין

7 ז ויין לנסך שלשית ההין--תקריב ריח ניחח ליהוה

8 ח וכי תעשה בן בקר עלה או זבח לפלא נדר או שלמים ליהוה

9 ט והקריב על בן הבקר מנחה סלת שלשה עשרנים בלול בשמן חצי ההין

10 י ויין תקריב לנסך חצי ההין--אשה ריח ניחח ליהוה

11 יא ככה יעשה לשור האחד או לאיל האחד או לשה בכבשים או בעזים

12 יב כמספר אשר תעשו--ככה תעשו לאחד כמספרם

13 יג כל האזרח יעשה ככה את אלה להקריב אשה ריח ניחח ליהוה

14 יד וכי יגור אתכם גר או אשר בתוככם לדרתיכם ועשה אשה ריח ניחח ליהוה--כאשר תעשו כן יעשה

15 טו הקהל חקה אחת לכם ולגר הגר  חקת עולם לדרתיכם ככם כגר יהיה לפני יהוה

16 טז תורה אחת ומשפט אחד יהיה לכם ולגר הגר אתכם  {פ}

17 יז וידבר יהוה אל משה לאמר

18 יח דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם  בבאכם אל הארץ אשר אני מביא אתכם שמה

19 יט והיה באכלכם מלחם הארץ--תרימו תרומה ליהוה

20 כ ראשית ערסתכם--חלה תרימו תרומה  כתרומת גרן כן תרימו אתה

21 כא מראשית ערסתיכם תתנו ליהוה תרומה--לדרתיכם  {ס}

22 כב וכי תשגו--ולא תעשו את כל המצות האלה  אשר דבר יהוה אל משה

23 כג את כל אשר צוה יהוה אליכם ביד משה  מן היום אשר צוה יהוה והלאה--לדרתיכם

24 כד והיה אם מעיני העדה נעשתה לשגגה ועשו כל העדה פר בן בקר אחד לעלה לריח ניחח ליהוה ומנחתו ונסכו כמשפט ושעיר עזים אחד לחטת

25 כה וכפר הכהן על כל עדת בני ישראל--ונסלח להם  כי שגגה הוא--והם הביאו את קרבנם אשה ליהוה וחטאתם לפני יהוה על שגגתם

26 כו ונסלח לכל עדת בני ישראל ולגר הגר בתוכם  כי לכל העם בשגגה  {ס}

27 כז ואם נפש אחת תחטא בשגגה--והקריבה עז בת שנתה לחטאת

28 כח וכפר הכהן על הנפש השגגת בחטאה בשגגה--לפני יהוה  לכפר עליו ונסלח לו

29 כט האזרח בבני ישראל ולגר הגר בתוכם--תורה אחת יהיה לכם לעשה בשגגה

30 ל והנפש אשר תעשה ביד רמה מן האזרח ומן הגר--את יהוה הוא מגדף ונכרתה הנפש ההוא מקרב עמה

31 לא כי דבר יהוה בזה ואת מצותו הפר הכרת תכרת הנפש ההוא עונה בה  {פ}

32 לב ויהיו בני ישראל במדבר וימצאו איש מקשש עצים--ביום השבת

33 לג ויקריבו אתו המצאים אתו מקשש עצים--אל משה ואל אהרן ואל כל העדה

34 לד ויניחו אתו במשמר  כי לא פרש מה יעשה לו  {ס}

35 לה ויאמר יהוה אל משה מות יומת האיש רגום אתו באבנים כל העדה מחוץ למחנה

36 לו ויציאו אתו כל העדה אל מחוץ למחנה וירגמו אתו באבנים וימת  כאשר צוה יהוה את משה  {פ}

37 לז ויאמר יהוה אל משה לאמר

38 לח דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם ועשו להם ציצת על כנפי בגדיהם לדרתם ונתנו על ציצת הכנף פתיל תכלת

39 לט והיה לכם לציצת וראיתם אתו וזכרתם את כל מצות יהוה ועשיתם אתם ולא תתורו אחרי לבבכם ואחרי עיניכם אשר אתם זנים אחריהם

40 מ למען תזכרו ועשיתם את כל מצותי והייתם קדשים לאלהיכם

41 מא אני יהוה אלהיכם אשר הוצאתי אתכם מארץ מצרים להיות לכם לאלהים  אני יהוה אלהיכם  {פ}

1 Viešpats kalbėjo Mozei:

2 "Sakyk izraelitams: ‘Kai būsite įėję ir apsigyvenę pažadėtoje žemėje, kurią jums duosiu,

3 ir aukosite Viešpačiui auką iš bandos ar kaimenės­deginamąją, vykdydami įžadus, laisva valia aukodami ar savo iškilmėse, kad būtų malonus kvapas Viešpačiui,

4 kiekvienas, kuris aukos, atsineš duonos aukai dešimtą efos dalį smulkių miltų, sumaišytų su vienu ketvirtadaliu hino aliejaus,

5 ir prie deginamosios ar kitos gyvulinės aukos pridės ketvirtą hino dalį vyno prie kiekvieno avinėlio geriamajai aukai.

6 Prie kiekvieno avino duonos aukai pridėkite dvi dešimtąsias efos smulkių miltų, sumaišytų su trečdaliu hino aliejaus,

7 ir geriamajai aukai trečią dalį hino vyno, kad būtų malonus kvapas Viešpačiui.

8 Kai aukosite jautį deginamajai aukai ar įžadui įvykdyti, ar padėkos aukoms,

9 duokite prie kiekvieno jaučio tris dešimtąsias efos smulkių miltų, sumaišytų su puse hino aliejaus,

10 ir pusę hino vyno geriamajai aukai, kad būtų malonus kvapas Viešpačiui.

11 Taip darykite prie kiekvieno jaučio, avino, avinėlio ar ožio

12 pagal aukų skaičių, kurias aukosite.

13 Vietiniai gyventojai taip darys aukodami auką, kad būtų malonus kvapas Viešpačiui;

14 ir jeigu tarp jūsų esantis ateivis norės aukoti auką, jis darys taip pat, kaip ir jūs.

15 Tas pats nuostatas galioja ir jums, ir ateiviams, gyvenantiems jūsų žemėje, nes kaip jūs, taip ir ateiviai bus prieš Viešpatį.

16 Toks pat įstatymas bus jums ir ateiviams, gyvenantiems tarp jūsų’ ".

17 Viešpats kalbėjo Mozei:

18 "Sakyk izraelitams: ‘Kai būsite pažadėtoje žemėje, kurią jums duosiu,

19 ir valgysite to krašto duonos, aukokite Viešpačiui auką.

20 Aukokite paplotį iš pirmos tešlos, kaip aukojate derliaus pirmienas.

21 Iš pirmos tešlos aukokite Viešpačiui per visas jūsų kartas.

22 Jei netyčia ko nors nevykdytumėte iš to, ką Aš įsakiau Mozei

23 ir per jį paskelbiau, nuo tos dienos, kai daviau savo įsakymus, per visas jūsų kartas,

24 jei tai padarysite dėl neapsižiūrėjimo, aukokite man veršį deginamajai aukai, kad būtų malonus kvapas, kartu su duonos ir geriamąja auka, pagal visus nuostatus, ir ožį aukai už nuodėmę.

25 Kunigas sutaikins izraelitus, ir jiems bus atleista, nes jie nusikalto netyčia, tačiau jie aukos deginamąją auką Viešpačiui ir auką už savo nuodėmę.

26 Bus atleista Izraelio tautai ir tarp jų gyvenantiems ateiviams, nes nusikaltimas įvyko dėl nežinojimo.

27 Jei vienas žmogus nusikalstų nežinodamas, teaukoja metinę ožką už savo nusikaltimą.

28 Kunigas sutaikins jį, nes nusikalto Viešpačiui nežinodamas; jis bus sutaikintas, ir kaltė jam bus atleista.

29 Vietiniams gyventojams ir ateiviams, netyčia nusikaltus, bus taikomas tas pats įstatymas.

30 Bet jei žmogus nusikalstų sąmoningai ir taip paniekintų Viešpatį, nežiūrint ar jis bus vietinis, ar ateivis, jis bus išnaikintas iš savo tautos,

31 nes paniekino Viešpaties žodį ir Jo įsakymą. Todėl ta siela bus sunaikinta. Jis atsakys už savo nusikaltimą’ ".

32 Izraelitams būnant dykumoje, jie rado žmogų, renkantį malkas sabato dieną.

33 Jie atvedė jį pas Mozę ir Aaroną,

34 ir uždarė jį, nes nežinojo, ką su juo daryti.

35 Viešpats tarė Mozei: "Tas žmogus turi mirti, visi žmonės tegul užmuša jį akmenimis už stovyklos ribų".

36 Išvedę už stovyklos, užmušė jį akmenimis, kaip Viešpats buvo įsakęs.

37 Viešpats kalbėjo Mozei:

38 "Įsakyk izraelitams pasidaryti savo apdarų kraštuose kutus su mėlynomis juostelėmis.

39 Pažvelgę į juosteles, atsiminkite Viešpaties įsakymus ir nesekite savo širdimis ir akimis, kurios veda į paleistuvystę.

40 Atsiminkite mano įsakymus, juos vykdykite ir būkite šventi.

41 Aš esu Viešpats, jūsų Dievas, kuris jus išvedžiau iš Egipto žemės".