1 Paulus, bruefe zum Aposchtel Chrischti Jesus durch d Wille Gottes, un Sosthenes, unsa Brueda,

2 a de Gmeinde Gottes in Korinth, a de Gheiligte in Chrischtus Jesus, de bruefene(gruefene) Heilige samt allä, de d Name fu unsrem Herrn Jesus Chrischtus aruefe an jedäm Platz, bi nene un bi uns(us):

3 Gnade isch mit äich un Friede vu Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus!

4 Ich dank minem Gott alliziit äiretwägä fir de Gnade Gottes, de äich ge isch in Chrischtus Jesus,

5 daß ihr durch nen in allä Schtickli rich gmacht sin, in alli Lehr un in alles Wisse.

6 Denn de Predigt vu Chrischtus isch in äich schtark wore,

7 so daß sa kei Mangel hän an irgendeinerä Gabe un warte nur uf de Offenbarig unsares Herrn Jesus Chrischtus.

8 Der wird äich au feschtigä bis ans End, daß ihr untadelig sin am Dag unsares Herrn Jesus Chrischtus.

9 Denn Gott isch treu, durch den na bruefe sin zue d Gmeinschaft vu sinem Bue Jesus Chrischtus, unsares Herrn.

10 Ich vumahn äich aba, liebe(lebi) Breda, im Name unsares Herrn Jesus Chrischtus, daß ihr alli mit eina Schtimm schwätze un len kei Zwietracht unda äich si, sundern hebe (halte) änanda fescht in einem Sinn (Gmeht) un in eina Meinig.

11 Denn s`isch ma(mir) bekannt wore iba äich, liebe(lebi) Breda, durch de Lit vu d Chloë, daß Händel unda äich isch.

12 Ich mein aba des, daß unda äich dr eine sait: Ich ghär zue Paulus, dr andere: Ich zue Apollos, dr dritte: Ich zue Kephas, dr vierte: Ich zue Chrischtus.

13 We? Isch Chrischtus etwa zerdeilt? Isch denn Paulus fir äich kriizigt? Odr sin ihr uf d Name vum Paulus dauft?

14 Ich dank Gott, daß i(ich) nemads unda äich dauft ha üßa Krispus un Gajus,

15 dmit nit jemads sage ka, ihr wäre uf minem Name dauft.

16 Ich ha aba au Stephanas un si Hus dauft; sunscht wüßt i(ich) nit, ob i(ich) noh jemads dauft ha.

17 Denn Chrischtus het mi nit gschickt z daufe, sundern des Evangelium z predige - nit mit schlaue Wort, dmit nit des Kriiz Chrischti znicht wär.

18 Denn des Wort vum Kriiz isch ä Dümmi däne, de vulore gehn; uns(us) aba, de ma(mir) selig wäre, isch's ä Gotteskraft.

19 Denn s schtoht gschriebe (Jesaja 29,14): "Ich will znicht mache de Wisheit fu d Weise, un d Vuschtand vu d Vuschtändige will i(ich) vuwerfe."

20 Wo sin de Schlaue? Wo sin de Schriftglehrte? Wo sin de Weise dr Welt? Het nit Gott de Wisheit dr Welt zue Dümmi gmacht?

21 Denn wel de Welt, umgebä vu d Wisheit Gottes, Gott durch ihri Wisheit nit erkenne, gfallt`s Gott wohl, durch de Dümmi dr Predigt selig z mache, de dra glaube.

22 Denn de Jude fordare Zeiche, un de Grieche froge nohch Wisheit,

23 ma(mir aba) predige d gekriizigte Chrischtus, d Jude ä Ärgernis un d Grieche ä Dümmi;

24 däne aba, de bruefe sin, Jude un Grieche, predige ma(mir) Chrischtus als Gottes Kraft un Gottes Wisheit.

25 Denn de Dümmi Gottes isch weiser, als d Mensche sin, un de Schwachheit Gottes isch schtärka, als d Mensche sin.

26 Luege doch, liebe(lebi) Breda, uf äiri Bruefig. Nit vieli Weise nohch rem Fleisch, nit vieli Mächtige, nit vieli Agsäheni sin bruefe.

27 Sundern was dumm isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit er de Weise zschande macht; un was schwach isch vor dr Welt, des het Gott üsgwählt, dmit da(er) zschande macht, was stark isch;

28 un des Gringe vor dr Welt un des Vuachtete het Gott üsgwählt, des, was nigs isch, dmit da(er) znicht macht, was ebis isch,

29 dmit sich kei Mensch vor Gott rehmt.

30 Durch nen aba sin ihr in Chrischtus Jesus, der uns(us) vu Gott gmacht isch zue d Wisheit un zue d Grechtigkeit un zue d Heiligung un zue d Erlesig,

31 dmit, we gschriebe schtoht (Jeremia 9,22.23): "Wer sich rehmt, der rehmt sich dem Herrn! "