1 Un i(ich), lebi Breda, ka nit zue äich schwätze we zue geischtliche Mensche, sundern we zue fleischliche, we zue kleine Kinda in Chrischtus.

2 Milch ha i(ich) äich z trinke ge un nit feschtes Ässä; denn ihr kenne sie noh nit vutrage. Au etzed kenne ihr's noh nit,

3 wel ihr noh fleischlich sin. Denn wenn Eifasucht un Zank unda äich sin, sin ihr do nit fleischlich un läbe nohch Menscheweise?

4 Denn wenn dr eine sait: Ich gher zue Paulus, dr andere aba: Ich zue Apollos -, isch des nit nohch Menscheweise gschwätzt

5 Wer isch etze Apollos? Wer isch Paulus? Diena sin sie, durch de ihr gläubig wore sin, un des, we s dr Herr nem jede ge het:

6 Ich ha abäut, Apollos het gosse; aba Gott het des Wachse(Gedeihe) ge.

7 So isch etze nit der pflanzt noh der gießt ebis, sundern Gott, der des Wachse(Gedeihe) git.

8 Der aba pflanzt un der gießt, sin eina we dr andere. Jeda aba wird si Lohn grege nohch sinere Arbet.

9 Denn ma(mir) sin Gottes Mitarbeita; ihr sin Gottes Ackafeld un Gottes Bäu.

10 Ich nohch Gottes Gnade, de ma(mir) ge isch, ha d Grund glegt als ä weise Bäumeischta; ä andere bäut druf. Jeda aba luegt, we na(er) druf bäut.

11 Ä andere Grund ka nemads lege als der, der glegt isch, wela isch Jesus Chrischtus.

12 Wenn aba jemads uf d Grund bäut Gold, Silba, Edelschtei, Holz, Haii, Stroh,

13 so wird de Sach vu jedem bekannt wäre. Dr Dag vum Gricht wird's klar mache; denn im Fiir wird sich`s zeige (offenbare). Un vu wela Art vu jedem si Sach isch, wird des Fiir erwiese.

14 Wird jemandes Sach bliebe, des sa(er) druf bäut het, so wird da(er) Lohn gregä.

15 Wird aba jemandes Sach vubrenne, so wird da(er) Schadä liede; er selbscht aba wird grettet wäre, doch so we durchs Fiir.

16 Wißt ihr nit, daß ihr Gottes Tempel sin un dr Geischt Gottes in äich wohnt?

17 Wenn jemads d Tempel Gottes vudirbt, den wird Gott vuderbe, denn dr Tempel Gottes isch heilig; der sin ihr.

18 Nemad leegt sich selba a. Wer unda äich meint, wies z si in dr Welt, der wär we ä Narr, daß sa(er) wies wär.

19 Denn de Wisheit dr Welt isch Dümmi bi Gott. Denn s schtoht gschriebe (Hiob 5,13): "Di Wiese fangt da(er) in ihra Klugheit",

20 un nomol (Psalm 94,11): "Dr Herr kennt de s denke dr Weise, daß sie nichtig sin."

21 Drum rehmt sich nemads vumä Mensch; denn alles isch äich:

22 s isch Paulus odr Apollos odr Kephas, s isch Welt odr Läbä odr Dod, s isch Gegewärtiges odr Zuekiinftiges, alles isch äich,

23 ihr aba sin Chrischti, Chrischtus aba isch Gottes.