1 Ibahaupt goht des Gschwätz um, daß Unzucht unda äich isch, un zwar ä solchi Unzucht, we`s sie nit ämol unda d Heide git: daß eina des Wieb vu sinem Vada (Babbe) het.

2 Un ihr sin ufblose un sin nit trurig wore, so daß ihr den üs äira Middi vuschtoße hätte, der des doe het ?

3 Ich aba, der i(ich) nit selba bi äich si ka, doch mit däm Geischt, ha i(ich), als wär i(ich) bi äich, urdeilt iba den, der des doe het:

4 wenn ihr in däm Name unsares Herrn Jesus vusammelt sin un mi Geischt samt dr Kraft unsares Herrn Jesus bi äich isch,

5 soll der Mensch däm Sadan ibage wäre zum End vum Fleisch, dmit dr Geischt grettet isch am Dag vum Herrn.

6 Aira Rehme isch nit guet. Wißt ihr nit, daß ä weng Surdeig d ganze Deig durchsiert?

7 Drum schafft d alte Surdeig wäg, dmit da(ihr) ä näji(naii) Deig sin, we ihr jo ungsiert sin. Denn au ma(mir) hän ä Passalamm, des isch Chrischtus, der gopfat isch.

8 Drum len uns(us) des Fescht fieche nit im alte Surdeig, au nit im Surdeig dr Bosheit un Schlechtigkeit, sundern im ungsiertem Deig dr Lütakeit un Wohret.

9 Ich ha äich in däm Bref gschriebe, daß ihr nigs z schaffe ha solle mit dem Unzichtige.

10 Dmit mein i(ich) nit allgmein di Unzichtige in dr Welt odr di Giezige odr Raiba (Deb, Vubrecha) odr Götzediena; sunscht meßtet ihr jo d Welt rümä.

11 Vielmeh ha i(ich) äich gschriebe: Ihr sollt nigs mit nem z schaffe ha, der sich Brueda nenne losst un isch ä Unzichtige odr ä Giezige odr ä Götzediena odr ä Läschtera odr ä Trunkebold odr ä Raiba (Deb, Vubrecha); mit so nem solle ihr au nit ässä.

12 Denn was gehn mi de druße a, daß i(ich) sie richte soll? Hän ihr nit de z richte, de drinne sin?

13 Gott aba wird, de druße sin, richte. Vuschtoße ihr den Bese üs äira Middi!