1 Dr Älteschte an die üserwählte Herrin un ihri Kinda, de i(ich) leb ha in dr Wohret, un nit älleinig i(ich), sundern au alli, de de d Wohret vuschtande hän,

2 um dr Wohret wägä, de in uns(us) bliebt un in uns(us) si wird in alli Ewigkeit:

3 Gnade, Barmherzigkeit, Friede vu Gott, däm Vada (Babbe), un vu Jesus Christus, däm Bue vum Vada (Babbe), soll mit uns(us) si in Wohret un in Liebi!

4 Ich ha argi freut, daß i(ich) unda dinene Kinda solchi gfunde ha, de in dr Wohret läbä, nohch rem Gebot, des wir vum Vada (Babbe) gregt hän.

5 Un etze bitt i(ich) dich, Herrin - i(ich) schrib da kei neies Gebot, sundern des, was ma(mir) gha hän vu Afang a -, daß ma(mir) uns(us) undrenander leb hän.

6 Un des isch de Liebi, daß ma(mir) läbä nohch sinem Gebot; des isch des Gebot, we ihr's ghärt hän vu Afang a, daß ihr drin läbä.

7 Denn vieli Vufihrer sin in d Welt üsägange, de nit sage, daß Jesus Christus in s Fleisch kumme isch. Des isch dr Vufihrer un dr Antichrist.

8 Sähn äich vor, daß sa nit vuliere, was ma(mir) gschaft hän, sundern d ganze Lohn gregä.

9 Wer driba nüsgoht un bliebt nit in dr Lehre Chrischti, der het Gott nit; wer in däre Lehre bliebt, der het d Vada (Babbe) un d Bue.

10 Wenn jemads zue äich kummt un bringt de Lehre nit, so nähmt den nit ins Hus un greßt den au nit.

11 Denn wer nen greßt, der het adeil an sinem bese Werk.

12 Ich hätt äich viel z schribe, aba i(ich) wot`s nit mit Bref un Tinte mache, sundern i(ich) hoffe, zue äich z kumme un selba mit äich schwätze, dmit unsri Fräid(Freud) ganz groß isch.

13 S greße dich d Kinda vu dinere Schweschta, vu dr Üserwählte.