1 Bi etze stark, mi Bue, durch de Gnade in Chrischtus Jesus.
2 Un was dü vu ma(mir) ghärt hesch vor viele Ziige, des bfiehl treue Mensche a, de tichtig sin, au anderi z lehre.
3 Lied mit als ä guete Schtrita(Kämpfa) Chrischti Jesus.
4 Wer in d Kreg zeht, vuwickelt sich nit in Gschäft vum normale Läbä, dmit da(er) däm gfallt, der nen agworbe het.
5 Un wenn jemads au kämpft, wird da(er) doch nit blohnt, er kämpft denn recht.
6 S soll dr Bur, der d Acka bäut, de Fricht als erschta ha.
7 Denk, was i(ich) sag! Dr Herr aba wird dir in alle Ding Vuschtand ge.
8 Halt im Adenke Jesus Chrischtus, der ufgschtande isch vu d Dote, üs däm Gschlecht David, nohch minem Evangelium,
9 fir wel i(ich) lied bis dohi, daß i(ich) bunde bi we ä Ibeltäta; aba Gottes Wort isch nit bunde.
10 Drum duld i(ich) alles um dr Üserwählte wille, dmit au de de Seligkeit gregä in Chrischtus Jesus mit ewige Herrlichkeit.
11 Des isch gwiß wohr: Schterbä ma(mir) mit, so wäre ma(mir) mit läbä;
12 dulde ma(mir), so wäre ma(mir) mit herrsche; vuliigne ma(mir), so wird da(er) uns(us) au vuliigne;
13 sin ma(mir) untreu, so bliebt da(er) doch treu; denn na(er) ka sich selba nit vuliigne.
14 Dodra erinner sie un vumahn sie ischtändig vor Gott, daß sie nit um Wort schtriete, was zue nigs nutzt, als de z vuwirre, de zuehäre.
15 Bmeh di drum, di vor Gott z erwiese als ä rechtschaffene un untadelige Arbeita, der des Wort dr Wohret recht üsdeilt.
16 Halt di wiet vu ungeischtlichem losem Gschwätz; denn s fihrt me un me zue ungettlichem Wäse,
17 un ihr Wort frißt um sich we dr Kräbs. Unda ne sin Hymenäus un Philetus,
18 de vu dr Wohret abgirrt sin un sage, de Uferschtehig isch scho gschähe, un bringe ä baar vum Glaube ab.
19 Aba dr feschte Grund Gottes bschtoht un het des Siegel: Dr Herr kennt di Eigene; un: S loss ab vu d Ungrechtigkeit, wer d Name vum Herrn sait.
20 In nem große Hus aba sin nit alles goldeni un silberni Tepf, sundern au helzerne un erdene, di eine zue ehrvollem, di andere zue nit ehrvollem Gebruuch.
21 Wenn etze jemads abschtand het vu däne Lit, der wird ä Gfäß si zue ehrvollem Gebruuch, gheiligt, fir d Husherr bruuchbar un gmacht zue allem guete Gschäfft.
22 Hau ab vor d Luscht de ma als junge Ma het! Jag aba nohch dr Grechtigkeit, däm Glaube, dr Lebi (Liebe), däm Friede mit alle, de d Herr aruefe üs reine (sufare) Herze.
23 Aba di dumme un unnitze Froge wies zruck; denn dü weisch, daß sie nur Händel bringe.
24 Ä Knecht vum Herrn aba soll nit schtrietsichtig si, sundern fründlig gege jeda, im Lehre gschickt, der Beses vutrage kanna
25 un mit Sanftmuet di Widaschpenstige zrechtwiest, ob ne Gott villicht Buße git, de Wohret zue erkenne
26 um wieda nichtern z wäre üs d Vuschtrickig vum Deufel, wo sie gfange sin, z doe si Wille.