1 Paulus un Silvanus un Timotheus a de Gmeinde in Thessalonich in Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus:

2 Gnade isch mit äich un Friede vu Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus!

3 Mir mehn Gott alliziit fir äich danke, lebi Breda, we sich's kert. Denn äira Glaube wachst arg, un äiri gegesietigi Lebi (Liebe) nimmt zue bi äich alle.

4 Drum rehme ma(mir) uns(us) äich unda d Gmeinde Gottes wägä äira Geduld un äires Glaube in alla Vufolgig un Not, de ihr erdulde,

5 ä Azeiche dfir, daß Gott recht richte wird un ihr wirdigt sin dem Rich Gottes, fir des ihr au liede.

6 Denn s isch Grecht bi Gott, Vufolgig zruck z ge däne, de äich agriffä,

7 äich aba, de ihr Vufolgig liede, Rueh z ge mit uns(us), wenn dr Herr Jesus sich zeige (offenbare) wird vum Himmel her mit d Engel sinere Macht

8 in Fiirflamme, Vugeltig z ebe a däne, de Gott nit kenne un de nit hörig sin däm Evangelium unsares Herrn Jesus.

9 De wäre Schtrof liede, des ewige End, vum Agsicht vum Herrn her un vu sinere herrliche Macht,

10 wenn na(er) kumme wird, daß sa(er) vuherrlicht wär bi sinene Heilige un wundabar erschint bi alle Gläubige, a däm Dag; denn was ma(mir) äich beziigt hän, des des ihr glaubt hän.

11 Wägä däm bäte ma(mir) au alliziit fir äich, daß unsa Gott äich bruchba macht dr Bruefig un vollbringt alle Wohlgfalle a Guetem un des Gschäfft am Glaube in Kraft,

12 dmit in äich vuherrlicht wär dr Name unsares Herrn Jesus un ihr in nem, nohch dr Gnade unsares Gottes un vum Herrn Jesus Chrischtus.