1 Dnohch ha i(ich) ebis ghärt we ä großi Schtimm vu einarä große Schar im Himmel, de sait: Halleluja! S Heil un d Herrlichkeit un d Kraft kähre unsarem Gott!
2 Denn wohr un Grecht sin sini Gricht, daß sa(er) de großi Hure vuurdeilt het, de d Erde mit ihra Hurarai vudorbe het, un het des Bloet vu sinene Knecht grächt, des ihri Händ(Pfode) vuschittet hän.
3 Un sie sage zum zweitenmol: Halleluja! Un ihr Rauch schtiegt uf in Ewigkeit.
4 Un de vieräzwanzig Älteschte un de vier Gschtalte flege ane un bäte Gott a, der uf fem Thron hockt, un sage: Amen, Halleluja!
5 Un ä Schtimm goht üs vum Thron: Lobt unseren Gott, alli sini Knecht un de nen firchte, klei un groß!
6 Un i(ich) ha ebis ghärt we ä Schtimm eina große Schar un we ä Schtimm großa Wassa un we ä Schtimm schtarka Dunnda, de sait: Halleluja! Denn dr Herr, unsa Gott, dr Allmächtige, het des Rich ignumme!
7 Len uns(us) fräie un frehlich si un nem d Ehri ge; denn d Hochziit vum Lamm isch kumme, un sini Braut het sich parrat gmacht.
8 Un s wird ihr ge, sich azdoe mit schenem reine (sufare) Leine. Des Leine aba isch d Grechtigkeit dr Heilige.
9 Un na(er) sait zue ma(mir): Schrieb: Selig sin, de zum Hochziitsässä vum Lamm bruefe sin. Un na(er) sait zue ma(mir): Des sin erliche (wori) Wort Gottes.
10 Un i(ich) flegt ane zue sinene Feß, um nen azbäte. Un na(er) sait zue ma(mir): Doe s nit! Ich bi di un dinene Breda Mitknecht, de des Zignis Jesus hän. Bät Gott a! Des Zignis Jesus aba isch d Geischt dr Wissagig.
11 Un i(ich) sieh d Himmel ufdoe; un lueg, ä wießes Ross (Gaul). Un der druf hockt, hieß: Treu un Gwiß, un na(er) richte un kämpft mit Grechtigkeit.
12 Un sini Auge sin we ä Fiirflamme, un uf sinem Schädel sin vieli Krone; un na(er) trait ä Name gschriebe, den nemads kennt als sa(er) selbscht.
13 Un na(er) war azogä mit nem Gwand (Häß), des mit Bloet tränkt war, un si Name isch: Des Wort Gottes.
14 Un nem goht des Heer vum Himmel uf wieße Gäul (Pferde, Ross)nohch, azogä mit wießa, reina (sufare) Leine.
15 Un üs sinem Mul (Gosch) goht ä scharfes Schwert, daß sa(er) dmit d Velka schlat; un na(er) wird sie regiere mit isernem Schtägä (Bängel); un na(er) trammt de Kelter, voll vum Wi vum grimmige Zorn (Wuet) Gottes, vum Allmächtige,
16 un trait ä Name gschriebe uf sinem Gwand (Häß) un uf vu sinere Hüfte (Siete): Kenig alla Kenig un Herr alla Herren.
17 Un i(ich) sieh ä Engel in d Sunne schtoh, un na(er) reft mit großa Schtimm ällei Vegel zue, de hoch am Himmel flege: Kummt, vusammelt äich zum große Ässe Gottes
18 un ässä des Fleisch vu d Kenig un d Hauptlit un des Fleisch vu d Starke un dr Gäul (Pferde, Ross) un vu däne, de druf hocke, un des Fleisch vu ällei Fraie un Sklave, dr Kliene un dr Greschte!
19 Un i(ich) sieh des Tier un d Kenig uf Erde un ihri Heere vusammelt, Kreg z fihre mit däm, der uf fem Gaul (Ross) hockt, un mit sinem Heer.
20 Un des Tier wird packt un mit nem dr falsche Prophet, der vor sinene Auge de Zeiche doe het, durch weli na(er) de vufihrt het, de des Zeiche vum Tier agnumme un des Bild vum Tier abäte hän Lebendig wäre de beidi in d fiirpfuhl gworfe, der mit Schwefel brennt.
21 Un de andere wäre erschla mit däm Schwert, des üs däm Mul (Gosch) vu däm goht, der uf fem Gaul (Ross) hockt. Un alli Vegel wäre satt vu ihrem Fleisch.