1 Un i(ich) sieh ä näji(naii) Himmel un ä näji(naii) Erde; denn dr erschte Himmel un di erschte Erde sin vugange, un des Meer isch nimi.

2 Un i(ich) sieh di heilige Schtadt, des näji(naii) Jerusalem, vu Gott üs sem Himmel rabkumme, gmacht we ä gschmückte Bräut fir ihren Ma.

3 Un i(ich) ha ghärt ä großi Schtimm vum Thron her, de sait: Lueg do, d Hitte Gottes bi d Mensche! Un na(er) wird bi nene huse, un sie wäre si Volk si, un na(er) selbscht, Gott mit tene, wird ihr Gott si;

4 un Gott wird abwische alli Träne vu ihre Auge, un dr Dod wird nimi si, noh Leid noh Gschrei (Geblär) noh Schmerz wird me si; denn des Erschte isch vugange.

5 Un der uf fem Thron hockt, sait: Lueg, i(ich) mach alles näi! Un na(er) sait: Schrieb, denn de Wort sin wohr un gwiß!

6 Un na(er) sait zue ma(mir): S isch gschähe. Ich bi des A un des O, dr Afang un des End. Ich will däm Durschtige ge vu dr Quelle vum lebändige Wassa umsuscht.

7 Wer ibawindet, der wird alles ererben, un i(ich) wäre si Gott si, un na(er) wird mi Bue si.

8 De Fäige aba un Ungläubige un Frevla un Mörda un Unzüchtige un Zaubera un Götzediena un alli Vulogene, dere Deil wird in däm Pfuhl si, der mit Fiir un Schwefel brennt; des isch dr zweite Dod.

9 Un s kummt zue ma(mir) eina vu d siebä Engel, de de siebä Schale mit d letschte siebä Plage hän, un schwätzt mit ma(mir) un sait: Kumm, i(ich) will dir des Wieb zeigä, d Braut vum Lamm.

10 Un na(er) fihrt mi hi im Geischt uf ä große un hohe Berg un zeigt ma(mir) de heilige Schtadt Jerusalem nabkumme üs sem Himmel vu Gott,

11 de het d Herrlichkeit Gottes; ihr Lecht war glich däm allaedelschte Schtei (Wackes), nem Jaspis, klar we Kristall;

12 sie het ä großi un hohi Muche un het zwöelf Tore un uf d Tore zwöelf Engel un Name druf gschriebe, nämlich de Name vu d zwöelf Schtämm vu d Israelite:

13 vu Oschte dräi Tore, vu Norde dräi Tore, vu Süde dräi Tore, vu Weschte dräi Tore.

14 Un de Muche vu d Schtadt het zwöelf Grundschtei un uf dene de zwöelf Name vu d zwöelf Aposchtel vum Lamm.

15 Un der mit ma(mir) schwätzt, het ä Meßschtab (Zollschtock), ä goldenes Rohr, um de Schtadt z mese un ihri Tore un ihri Muche.

16 Un de Schtadt isch viereckig aglegt, un ihri Längi isch so groß we d Breiti. Un na(er) mäßt de Schtadt mit däm Rohr: zwöelfdusig Stadien. D Längi un d Breiti un d Hechi vu d Schtadt sin glich.

17 Un na(er) mäßt ihri Muche: hundatvierunvierzig Ellen nohch Menschemaß, des dr Engel baucht het.

18 Un ihri Muche war üs Jaspis un d Schtadt üs reinem (sufaren) Gold, glich reinem (sufaren) Glas.

19 Un d Grundschtei vu d Muche um de Schtadt ware gschmückt mit allaläi Edelschtei. Dr erschte Grundschtei war ä Jaspis, dr zweite ä Saphir, dr dritte ä Chalzedon, dr vierte ä Smaragd,

20 dr fünfte ä Sardonyx, dr sechste ä Sarder, dr siebte ä Chrysolith, dr achte ä Beryll, dr ninte ä Topas, dr zehnte ä Chrysopras, dr elfte ä Hyazinth, dr zwöelfte ä Amethyst.

21 Un de zwöelf Tore ware zwöelf Perle, jedes Dor war üs eina einzige Perle, un dr Marktplatz vu d Schtadt war üs reinem (sufaren) Gold we durchschienendes Glas.

22 Un i(ich) ha kei Tempel drin gsähne; denn dr Herr, dr allmächtige Gott, isch ihr Tempel, er un des Lamm.

23 Un de Schtadt bruuch kei Sunne noh d Mondes, daß sie ihr schiene; denn d Herrlichkeit Gottes laichtet fir sie, un ihr Lecht isch des Lamm.

24 Un d Velka wäre wandle in ihrem Lecht; un de Kenig uf d Erde wäre ihri Herrlichkeit in sie bringe.

25 Un ihri Tore wäre nit vuschlosse am Däg; denn do wird kei Nacht si.

26 Un ma wird de Pracht un d Richtum vu d Velka in sie bringe.

27 Un nigs Dreckiges wird inekumme un keina, der Greuel doet un Lege (Schwindle), sundern ällei, de gschriebe schtehn in däm Läbänsboech vum Lamm.