1 Petrus aba un Johannes gehn nuf in d Tempel um di ninti Schtund, zue d Bätziit.

2 Un s wird ä Ma hertrage, lahm vu Muetterleib a; den hän si anekockt jede Dag vor de Dire vum Tempel, de do heißt di Schöne, dmit er um Almose bettle ka bi däne, de in d Tempel gehn.

3 Als er etze Petrus un Johannes sieht, we sie in d Tempel inegoh wen, bittet er um ä Almose.

4 Petrus aba blickt nen a mit Johannes un sait: Lueg uns(us) a!

5 Un na(er) luegt sie a un het gwartet druf, daß sa(er) ebis vu nene gregt.

6 Petrus aba sait: Silba un Gold ha i(ich) nit; was i(ich) aba ha, des gib i(ich) dir: Im Name Jesus Chrischti vu Nazareth schtand uf un gang umä!

7 Un na(er) packt nen bi dr rechte Hand un richte nen uf. Gli wäre sini Feß un Knechel fescht,

8 er springt uf, ka go un schtoh un goht mit ne in d Tempel, lauft un springt umä un lobt Gott.

9 Un s sähn nen alli Lit umägo un Gott lobe.

10 Sie erkenne nen au, daß sa(er)s war, der vor dr Schöne Dire vum Tempel gsässä un um Almose bettelt het; un Vuwunderig un Entsetze erfillt sie iba des, was nem widafahre war.