1 In däne Däg aba, als de Zahl dr Jinger zuegnuhme het, erheb sich ä Murre unda d griechische Jude in dr Gmeinde gege di hebräische, wel ihri Witwe ibasähe wäre bi d Vusorgig.
2 Do refe de Zwöelf de Schar dr Jinger zsämme un sage: S isch nit recht, daß ma(mir) fir d Mahlziite sorge un doriba des Wort Gottes vunochlässige.
3 Drum, ihr liebe Breda, luege äich um nooch siebä Männa in äira Middi, de ä guete Ruef hän un voll heiligem Geischt un Wisheit sin, de ma(mir) bschtelle wen zue däm Denscht.
4 Mir aba wen ganz bim Gebet un bim Denscht vum Wortes bliebe.
5 Un de Wort gfalle allene Lit guet; un sie wählte Stephanus, ä Ma voll Glaube un heiligem Geischt, un Philippus un Prochorus un Nikanor un Timon un Parmenas un Nikolaus, ä Judegenosse üs Antiochia.
6 De Männa schtelle sie vor d Aposchtel; de bäte un lege d Händ(Pfode) uf sie.
7 Un des Wort Gottes breitet sich üs, un de Zahl dr Jinger wird arg groß in Jerusalem. S wäre au vieli Prieschter däm Glaube hörig.
8 Stephanus aba, voll Gnade un Kraft, doet Wunda un großi Zeiche unda däm Volk.
9 Do sin ä baar ufgschtande vu d Synagoge (Gotteshus) dr Libertiner un dr Kyrenäer un dr Alexandriner un ä baar vu däne üs Zilizien un dr Provinz Asien un schtritte mit Stephanus.
10 Doch sie vumochte nit z widaschtoh dr Wisheit un däm Geischt, in däm ma(er) schwätzt.
11 Do schtifte sie ä baar Männa a, de sage: Mir hän nen Läschterworte schwätze härä gege Moses un gege Gott.
12 Un sie bringe des Volk un de Älteschte un de Schriftglehrti uf, kumme dzue un packe nen un fihre nen vor d Hohe Rot
13 un schtelle falschi Ziige uf, de sage: Der Mensch härt nit uf, z schwätze gege d heilige Platz un des Gsetz.
14 Denn ma(mir) hän nen sage härä: Das Jesus vu Nazareth d Platz himacht un de Ordnige ändere wird, de uns(us) Moses ge het.
15 Un alli, de im Rot hocke, blickte uf nen un sähn si Gsicht(Visasch) we vumä Engel (s Gsicht).