1 Saulus aba het Gfalle an sinem Dod. S kummt aba an däm Dag ä großi Vufolgig iba de Gmeinde in Jerusalem; do vuschtraie sich alli in de Lända Judäa un Samarien, üßa d Aposchtel.
2 Es vugrabe aba d Stephanus gottesfirchtige Männa un halte ä großi Träuer iba nen.
3 Saulus aba suecht de Gmeinde hizmache, goht vu Hus zu Hus, schleppt Männa un Wieba fort un wirft sie ins Gfängnis (Loch).
4 De etze vudeilt worde ware, zen umä un predige des Wort.
5 Philippus aba kummt nab in de Hauptschtadt Samariens un predigt ne vu Chrischtus.
6 Un des Volk nieckt imetig däm zue, was Philippus gsait het, als sie nem zueghert hän un de Zeiche sähn, de er doet.
7 Denn de schlechte Geischta fahre üs mit großem Gschrei (Geblär) üs viele Bsessene, au vieli Gelähmti un Vukrippelti wäre gsund gmacht;
8 un s entschtoht großi Fräid(Freud) in der Schtadt.
9 S war aba ä Ma mit Name Simon, der zvor in dr Schtadt Zaubarai triebe un des Volk vu Samaria in si Bann zoge het, wel la(er) vorge het, er wär ebis Großes.
10 Un alli hänge nem a, klei un groß, un sage: Des isch de Kraft Gottes, de di Große gnennt wird.
11 Sie hänge nem aba a, wel la(er) sie langi Ziit mit sinere Zaubarai in si Bann zoge het.
12 Als sie aba d Predigte vum Philippus vum Rich Gottes un vu däm Name Jesus Chrischti glaube, len sie sich daufe Männa un Wieba.
13 Do wird au Simon gläubig un het sich daufe lo un hebt (haltet) sich zue Philippus. Un als er de Zeiche un große Tade sieht, de gschähe sin, grotet er üßa sich vor Schtaune.
14 Als aba de Aposchtel in Jerusalem ghärt hän, daß Samarie des Wort Gottes agnumme het, schickte sie zue nene Petrus un Johannes.
15 De kumme nab un bäte fir sie, daß sie d heilige Geischt gregä.
16 Denn na(er) war noh uf keine vu nene gflogä, sundern sie ware ällei dauft uf d Name vum Herrn Jesus.
17 Do lege sie de Händ(Pfode) uf sie, un sie gregä d heilige Geischt.
18 Als aba Simon sieht, daß dr Geischt ge wird, wenn d Aposchtel de Händ(Pfode) ufglegt hän, bot er ne Geld a
19 un sait: Gen au ma(mir) de Macht, dmit jeda, däm i(ich) d Händ(Pfode) ufleg, d heilige Geischt gregt.
20 Petrus aba sait zue nem: Daß dü vudammt wirsch mitsamt dinem Geld, wel dü meinsch, Gottes Gabe wäre durch Geld zgrege.
21 Dü hesch nit Adeil noh Arecht an der Sach; denn di Herz isch nit rechtschaffe vor Gott.
22 Drum doe Buße fir di Bosheit un fleh zum Herrn, ob dir des Trachte vu dinem Herz vuge wäre kann.
23 Denn i(ich) sieh, daß dü volla bittara Galle bisch un vuschtrickt (gfange) in Ungrechtigkeit.
24 Do git Simon zantwort un sait: Bitte ihr d Herrn fir mich, daß nigs vu dem iba mi kummt, was ihr gsait hän.
25 Als sie etze des Wort vum Herrn beziige un gsait hän, kähre sie wieda um nohch Jerusalem un predige des Evangelium in viele Derfa (Käffa) dr Samariter.
26 Aba dr Engel vum Herrn schwätzt zue Philippus un sait: Schtand uf un gang nohch Süde uf de Schtroß, de vu Jerusalem nohch Gaza nabfihrt un öde(wüscht) isch.
27 Un na(er) schtoht uf un goht hi. Un lueg, ä Ma üs Äthiopie, ä Kämmerer un Mächtige am Hof dr Kandake, dr Kenigin vu Äthiopie, wela ihre ganze Schatz vuwaltet, der war nohch Jerusalem kumme, um azbäte.
28 Etze zeht er wieda heim un hockt uf sinem Karre un liest d Prophete Jesaja.
29 Dr Geischt aba sait zue Philippus: Gang hi un halt di zue däm Karre!
30 Do lauft Philippus hi un het ghärt, daß sa(er) d Prophete Jesaja liest, un het gfrogt: Vuschtohsch dü au, was dü liesesch?
31 Er aba sait: We ka i(ich), wenn mi nit jemads aleitet? Un na(er) bittet Philippus, ufzschtiege un sich zue nem anesitzä.
32 Do drin aba in d Schrift, de er liest, war des (Jesaja 53,7.8): "We ä Schof, des zue d Schlachtig gfihrt wird, un we ä Lamm, des vor sinem Scherer vuschtummt, so doet da(er) si Mul (Gosch) nit uf.
33 In sinere Erniedrig wird si Urdeil ufghobe. Wer ka sini Nochkumme ufzehle? Denn si Läbä wird vu dr Erde wäggnumme."
34 Do git zantwort dr Kämmerer däm Philippus un sait: Ich bitt di, vu wäm schwätzt der Prophet des, vu sich selba odr vu jemads anderem?
35 Philippus aba doet si Mul (Gosch) uf un fangt mit däm Wort dr Schrift a un predigt nem des Evangelium vu Jesus.
36
37 Un als sie uf dr Schtroß doherfahre, kumme sie an ä Wassa. Do sait dr Kämmerer: Lueg, do isch Wassa; was hindert's, daß i(ich) mi daufe loss? "Philippus aba sait: Wenn dü vu ganzem Herze glaubsch, so ka`s gschähe. Er aba git zantwort un sait: Ich glaub, daß Jesus Chrischtus Gottes Bue isch."
38 Un na(er) het d Karre ahebe lo, un beidi schtiege in des Wassa nab, Philippus un dr Kämmerer, un er het nen dauft.
39 Als sie aba üs däm Wassa rufschtiege, vufrachtet (wägbrocht) dr Geischt vum Herrn d Philippus, un dr Kämmerer sieht nen nimi; er zeht aba sini Schtroß frehlich wida.
40 Philippus aba findet sich in Aschdod wieda un zeht umä un predigt in alle Schtädt des Evangelium, bis er nohch Cäsarea kummt.