1 So len uns(us) etze mit Angscht druf achte, daß keina vu äich etwa zruckbliebt, solang de Vuheißig noh bschtoht, daß ma(mir) zue sinere Rueh kumme.

2 Denn s isch au uns(us) vukindigt we däne. Aba des Wort dr Predigt het däne nit ghulfe, wel sie nit glaubt hän, als sie`s ghärt hän .

3 Denn mir, de ma(mir) glaube, gehn ri in de Rueh, we na(er) gsait het (Psalm 95,11): "Ich ha gschwore in minem Zorn (Wuet): Sie solle nit zue minere Rueh kumme." Etze ware jo de Werke vu Afang d Welt parat;

4 denn so het da(er) bi eina andere Schtell gsait vum siebte Dag (1. Moses 2,2): "Un Gott rueht üs am siebte Dag vu alla sinere Arbet."

5 Doch bi der Schtell nomol: "Sie solle nit zue minere Rueh kumme."

6 Do`s etze bschtoh bliebt, daß ä baar z Rueh kumme solle, un de, däne s zerscht vukindigt isch, nit dohi kumme sin wägäm Unghorsam,

7 bschtimmt da(er) abamols ä Dag, ä "Hiit", un sait nohch so langa Ziit durch David, we ebe gsait: "Hiit, wenn ihr sini Schtimm härä den, so vuschtocke äiri Herze nit."

8 Denn wenn Josua sie zue d Rueh gfihrt hät, wird Gott nit dnohch vu nem andere Dag gschwätzt ha.

9 S isch eso noh ä Rueh do fir des Volk Gottes.

10 Denn wer zue Gottes Rueh kumme isch, der rueht au vu sinere Arbet so we Gott vu sinere.

11 So len uns(us) etze bmeht si, zue dr Rueh z kumme, dmit nit jemads z Fall kummt durch des gliche Bes si.

12 Denn des Wort Gottes isch lebändig un schtark un schärfa als jedes zweischniedige Schwert, un dringt durch, bis ses schiedet Seele un Geischt, au Mark un Bein, un isch ä Richta vum denke un Sinne vu d Herze.

13 Un kei Gschepf isch vor nem vuborge, sundern s isch alles bloß un ufdeckt vor d Auge Gottes, däm ma(mir) Antwort ge mese.

14 Wel ma(mir) den eine große Hohenpriester hän, Jesus, d Bue Gottes, der de Himmel durchlofe het, so len uns(us) feschthebä a däm Bekenntnis.

15 Denn ma(mir) hän nit ä Hohenpriester, der nit mitliede kennt mit unsera Schwachheit, sundern der vusuecht worde isch in allem we ma(mir) selba, doch ohni Sinde.

16 Drum len uns(us) higoh mit Zuevasicht zum Thron dr Gnade, dmit ma(mir) Barmherzigkeit grege un Gnade finde zue d Ziit, wenn ma(mir) Hilfe nedig hän.