1 Vor rem Passafescht aba het Jesus gmerkt, daß sini Schtund kumme war, daß sa(er) üs dr Welt goht zum Vada (Babbe); un we na(er) sini Lit gliebt (leb ka) het, de in d Welt ware, so het da sie bis ans End leb(lieb) ka.

2 Un bim Obendässä, als scho dr Deufel däm Judas, Simons Bue, vum Iskariot, ins Herz ge het, nen z vurote,

3 Jesus aba het gwißt, daß nem dr Vada (Babbe) alles in sini Händ(Pfode) ge het un daß sa vu Gott kumme war un zue Gott goht,

4 do schtoht er vum Ässä uf, legt si Obagwand ab un nimmt ä Schurz un zegt den a.

5 Dnohch nimmt da Wassa in ä Becke, un fangt a, d Jinger de Feß z wäsche, un trocknet sie mit däm Schurz ab.

6 Do kummt da zue Simon Petrus; der sait zue nem: Herr, solltscht dü ma(mir) d Feß wäsche?

7 Jesus git zantwort un sait zue nem: Was i(ich) doe, des vustohsch dü etzed nit; dü wirsch`s aba dnoh härä.

8 Do sait Petrus zue nem: Nemeh sollsch dü ma(mir) d Feß wäsche! Jesus git zantwort: Wenn i(ich) dini nit wäsch, so hesch dü kei Deil an ma.

9 Simon Petrus sait: Herr, nit de Feß ällei, sundern au d Händ(Pfode) un d Schädel!

10 Do sait Jesus zue nem: Wer gwäsche isch, bruuch nigs, als daß nem d Feß gwäsche wäre; denn na(er) isch ganz sufa. Un ihr sin sufa, aba nit alli.

11 Denn na het si Vuräter; kennt drum sait da: Ihr sin nit alli sufa.

12 Als sa(er) etze ihri Feß gwäsche het, nimmt da sini Kleida un het sich anekockt un sait zue nene: Wißt ihr, was i(ich) äich doe ha?

13 Ihr sage zue ma(mir) Meischta un Herr un des mit Recht, denn i(ich) bi's au.

14 Wenn etze i(ich), aicha Herr un Meischta, äich d Feß gwäsche ha, so solle au ihr äich undaänanda d Feß wäsche.

15 Ä Baischpiel ha i(ich) äich ge, dmit ihr den, we i(ich) äich doe ha.

16 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Dr Knecht isch nit greßa als si Herr un dr Aposchtel nit greßa als der, der nen gschickt het.

17 Wenn ihr des wißt - selig sin ihr, wenn ihr's den.

18 Des sag i(ich) nit vu äich ällei; i(ich) wiß, weli i(ich) üsgwählt ha. Aba s mueß d Schrift erfillt wäre (Psalm 41,10): "Der mi Brot ißt, muckt gege mi uf."

19 Etze sag ich's äich, bvor`s bassiert, dmit ihr, wenn`s gschähe isch, glaube, daß i(ich)`s bi.

20 Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Wer jemand ufnimmt, den i(ich) schicke doe, der nimmt mich uf; wer aba mich ufnimmt, der nimmt den uf, der mich gschickt het.

21 Als Jesus des gsait het, wird da trurig im Geischt un beziigt un sait: Gwiß, gwiß, i(ich) sag äich: Eina unda äich wird mi vurote.

22 Do sähn sich d Jinger undaänanda a, un s wird ne bang, vu wäm ma(er) wohl schwätzt.

23 S war aba eina unda sine Jinger, den Jesus leb(lieb) het, der liet bi Disch an dr Bruscht Jesus.

24 Däm winkt Simon Petrus, daß sa froge soll, wer`s wär, vum däm ma schwätzt.

25 Do liet da sich a d Bruscht Jesus un het nen gfrogt: Herr, wer isch's?

26 Jesus git zantwort: Der isch's, däm i(ich) ä schtuck Brot dunk un gib. Un na nimmt ä schtuck, dunkt`s un git`s däm Judas, däm Bue vum Simon Iskariot.

27 Un als sa des Schtuck nimmt, fahrt dr Sadan in nen. Do sait Jesus zue nem: Was dü doesch, des doe bald!

28 Aba nemads am Disch het gwißt, wozue na des gsait het.

29 Ä baar meine, wel Judas d Geldbiidel het, sait Jesus zue nem: Kaufe, was ma fir s Fescht nedig hän!, odr daß sa d Arme ebis ge soll.

30 Als sa etze d Bisse gnumme het, goht da drno üsä. Un s war Nacht.

31 Als Judas etze nüsgange war, sait Jesus: Etze isch dr Menschebue vuherrlicht, un Gott isch vuherrlicht in nem.

32 Isch Gott vuherrlicht in nem, so wird Gott nen au vuherrliche in sich un wird nen bald vuherrliche.

33 Lebi (Liebe) Kinda, i(ich) bi noh ä kleini Wieli bi äich. Ihr wäre mi sueche. Un we i(ich) zue d Jude gsait het, sag i(ich) etzed au zue äich: Wo i(ich) higang, do kennt ihr nit hikumme.

34 Ä näjes(naies) Gebot gib i(ich) äich, daß ihr äich undaänanda liebt (leb hän), we i(ich) äich gliebt (leb ka) ha, dmit au ihr änanda leb(lieb) hän.

35 Dodra wird jeda erkenne, daß ihr mini Jinger sin, wenn ihr Lebi (Liebe) undaänanda hän.

36 Simon Petrus sait zue nem: Herr, wo gohsch dü hi? Jesus git zantwort: Wo i(ich) higang, kasch dü ma(mir) diesmol nit folge; aba dü wirsch ma(mir) schpeta folge.

37 Petrus sait zue nem: Herr, wurum ka i(ich) dir diesmol nit folge? Ich will mi Läbä fir di losse.

38 Jesus git zantwort: Dü willsch di Läbä fir mi losse? Gwiß, gwiß, i(ich) sag da: Dr Guller wird nit krähän, bis dü mi draimol vuliignet hesch.