1 So schwätzt Jesus, un hebt sini Aug uf zum Himmel un sait: Vada (Babbe), d Schtund isch do: vuherrlich di Bue, dmit dr Bue dich vuherrlich;

2 denn dü hesch nem Macht ge iba alli Mensche, dmit da(er) des ewige Läbä gib ällei, de dü nem ge hesch.

3 Des isch aba des ewige Läbä, daß sie dich, der dü ällei wahre Gott bisch, un den dü gschickt hesch, Jesus Chrischtus, erkenne.

4 Ich ha dich vuherrlicht uf d Erde un des alles gmacht, des dü ma(mir) ge hesch, dmit i(ich)`s doe.

5 Un etze, Vada (Babbe), vuherrlich dü mich bi dir mit d Herrlichkeit, de i(ich) bi dir ka ha, bvor d Welt war.

6 Ich ha di Name d Mensch zeigt (offenbart), de dü ma(mir) üs d Welt ge hesch. Sie ware di, un dü hesch sie ma(mir) ge, un sie hän di Wort bwahrt.

7 Etze wisse sie, daß alles, was dü ma(mir) ge hesch, vu dir kummt.

8 Denn de Wort, de dü ma(mir) ge hesch, ha i(ich) ne ge, un sie hän sie agnumme un wiße, daß i(ich) vu dir üsgange bi, un sie glaube, daß dü mich gschickt hesch.

9 Ich bitt fir sie un bitt nit fir d Welt, sundern fir de, de dü ma(mir) ge hesch; denn sie sin di.

10 Un alles, was mi isch, des isch di, un was di isch, des isch mi; un i(ich) bi in nene vuherrlicht.

11 Ich bi nimi in d Welt; de aba sin in d Welt, un i(ich) kummt zue dir. Heiliger Vada (Babbe), bwahr sie in dinem Name, den dü ma(mir) ge hesch, daß sie eins sin we ma(mir).

12 Solang i(ich) bi nene war, ha isch sie i(ich) bwahrt in dinem Name, den dü ma(mir) ge hesch, un i(ich) ha sie bwahrt, un keina vu nene isch vulore üßa däm Bue vum Vuderbe, dmit d Schrift erfillt wär.

13 Etze aba kummt i(ich) zue dir un sag des in d Welt, dmit mi Fräid(Freud) in nene ganz guet isch.

14 Ich ha nene di Wort ge, un de Welt het sie ghaßt; denn sie sin nit vu d Welt, we au i(ich) nit vu d Welt bi.

15 Ich bitt di nit, daß dü sie üs d Welt nimmsch, sundern daß dü sie bwahrsch vor rem Bese.

16 Sie sin nit vu d Welt, we au i(ich) nit vu d Welt bi.

17 Heilig sie in d Wohret; di Wort isch d Wohret.

18 We dü mich gschickt hesch in d Welt, so schick i(ich) sie au in d Welt.

19 Ich heilig mich selba fir sie, dmit au de gheiligt sin in d Wohret.

20 Ich bitt aba nit ällei fir de alli, sundern au fir de, de durch ihr Wort a mich glaube wäre,

21 dmit sie alli eins sin. We dü, Vada (Babbe), in ma(mir) bisch un i(ich) in dir, so soll au sie in uns(us) si, dmit de Welt glaubt, daß dü mich gschickt hesch.

22 Un i(ich) ha nene d Herrlichkeit ge, de dü ma(mir) ge hesch, dmit sie eins sin, we ma(mir) eins sin,

23 i(ich) in nene un dü in ma(mir), dmit sie ganz guet eins sin un d Welt erkennt, daß dü mich gschickt hesch un sie leb hesch (liebsch), we dü mi leb hesch (liebsch).

24 Vada (Babbe), i(ich) will, daß, wo i(ich) bi, au de bi ma(mir) sin, de dü ma(mir) ge hesch, dmit sie mi Herrlichkeit sähn, de dü ma(mir) ge hesch; wel dü hesch mi gliebt (leb ka), bvor d Grund vu d Welt glegt war.

25 Grechter Vada (Babbe), de Welt kennt dich nit; i(ich) aba kenn dich, un de hän gmerkt, daß dü mi gschickt hesch.

26 Un i(ich) ha nene di Name kundgmacht un wär ne kundmache, dmit de Lebi (Liebe), mit der dü mich leb hesch (liebsch), in nene isch un i(ich) in nene.