1 Vieli hän s scho undanu, Bericht z ge vu d Gschichte de unda uns(us) gschähe sin,
2 we`s uns(us) de ibaliefert hän, de s vu Afang a selbscht gsähne hän un Diena vum Wort gsi sin.
3 So ha au ich's fir guet ghalte, nochdem i(ich) ällei vu Afang a genau erkundet ha, s fir di, hocha Theophilus, in gueter Ordnig ufzschribe,
4 dmit dü d sichere Grund vu dr Lehr erfahrsch, in dr dü undarichtet bisch.
5 Zue dr Ziit vum Herodes, vum Kenig vu Judäa, läbt ä Prieschter vu dr Ordnig Abija, mit Name Zacharias, un si Wieb war üs sem Gschlecht Aaron un het Elisabeth gheiße.
6 Sie ware aba alli beidi fromm vor Gott un läbte in alle Gebot un Satzunge vum Herrn untadelig.
7 Un sie hän kei Kind; denn Elisabeth war unfruchtbar, un beidi ware alt.
8 Un s isch bassiert, als Zacharias d Prieschterdienst vor Gott vusäh het, do wo sini Ordnig an dr Reihe war,
9 daß nen nohch rem Bruch vu dr Prieschterschaft s Los trofe het, s Rauchopfa darzbringe; un er goht in d Tempel vum Herrn.
10 Un di ganze Lit schtehn druße un bäte zue d Schtund vum Rauchopfa.
11 Do erschient nem dr Engel vum Herrn un schtoht an dr rechte Site vum Räuchaaltar.
12 Un als Zacharias nen aluegt, vuschrekt er, un s kummt Angscht iba nen.
13 Aba dr Engel sait zue nem: Fircht di nit, Zacharias, denn di Gebet isch ghärt worde, un di Wieb Elisabeth wird dir ä Bue uf d Welt bringe, un dü sollsch nem d Name Johannes ge.
14 Un dü wirsch Fräid(Freud) un Wonne ha, un vieli wäre sich iba si kumme fräie.
15 Denn er wird groß si vor rem Herrn; Wi un Schnaps(Schtarkes) wird er nit trinke un wird scho vu Mueterleib a voll wäre mit däm heilige Geischt.
16 Un na(er) wird vum Volk Israel vieli zum Herrn, ihrem Gott, umkehre.
17 Un na(er) wird vor nem hergoh im Geischt un in dr Kraft vum Elia, zum umkehre vu d Herze dr Vädare zue d Kinda un de Unfolgsamen zue dr Schläue vu d Grechte, zuezrichte däm Herrn ä Volk, des wohl gmacht isch (parat isch).
18 Un Zacharias sait zue däm Engel: Wora soll i(ich) des erkenne? Denn i(ich) bi alt, un mi Wieb isch betagt.
19 Dr Engel git zantwort un sait zue nem: Ich bi Gabriel, dr vor Gott schtoht, un bi gschickt, mit dir z schwätze un dir des zsage (zue vukündige).
20 Un lueg, dü wirsch schtumm wäre un nit schwätze kenne bis zue däm Dag, an däm des gschähe wird, wel dü minem Wort nit glaubt hesch, de erfillt wäre solle zue ihra Ziit.
21 Un s Volk het gwartet uf Zacharias un vuwundret sich, daß er so lang im Tempel bliebt.
22 Als er aba üsäkummt, ka er nit mit tene schwätze; un sie hän gmerkt, daß er ä Erschinig ka het im Tempel. Un na(er) winkt ne un bliebt schtumm.
23 Un s isch bassiert, als d Ziit vu sinem Denscht um war, do goht er heim in si Hus.
24 Nohch däne Däg wird si Wieb Elisabeth schwanger un haltet sich fünf Monet vuborge un sait:
25 So het dr Herr an ma(mir) doe in d Däg, als er mi agsähne het, um mi Schmach unda d Mensch vu ma(mir) z neh.
26 Un im sechste Monet wird dr Engel Gabriel vu Gott gschickt in ä Schtadt in Galiläa, de heißt Nazareth,
27 zue einarä Jungfrau, de vulobt war nem Ma mit Name Josef vum Hus David; un de Jungfrau hieß Maria.
28 Un dr Engel kummt zue nere inä un sait: Friede mit dir, dü Begnadeti! Dr Herr isch mit dir!
29 Sie aba vuschrekt iba des Gsaite un het denkt: Welch ä Größ isch des?
30 Un dr Engel sait zue ihr: Fircht di nit, Maria, dü hesch Gnade bi Gott gfunde.
31 Lueg, dü wirsch schwanger wäre un ä Bue uf d Welt bringe, un dü sollsch nem d Name Jesus ge.
32 Der wird groß si un Bue vum Hechschte gnennt wäre; un Gott dr Herr wird nem d Thron vu sinem Vada (Babbe) David ge,
33 un er wird Kenig si iba des Hus Jakob in Ewigkeit, un si Rich wird kei End ha.
34 Do sait Maria zum Engel: We soll des zögoh, do i(ich) doch vu keinem Ma wiß?
35 Dr Engel git zantwort un sait zue ihr: Dr heilige Geischt wird iba di kumme, un d Kraft vum Hechschte wird di ibaschatte; drum wird au des Heilige, des uf d Welt kummt, Gottes Bue gnennt wäre.
36 Un lueg, Elisabeth, di Vuwandti, isch au schwanger mit nem Bue, in ihrem Altr, un isch etzed im sechste Monet, vu der ma sait, daß sie unfruchtbar isch.
37 Denn bi Gott isch kei Ding unmeglich.
38 Maria aba sait: Lueg, i(ich) bi vum Herrn d Magd; ma(mir) gschiht, we dü gsait hesch. Un dr Engel goht vu ihr.
39 Maria aba macht sich uf in däne Däg un goht schnell in d Berge zue einarä Schtadt in Juda
40 un kummt in des Hus vum Zacharias un greßt Elisabeth.
41 Un s isch bassiert, als Elisabeth d Größ Marias ghärt het, hupft des Kind in ihrem Leib (Ranze). Un Elisabeth wird vum heilige Geischt erfillt
42 un reft lut un sait: Globt bisch dü unda d Wieba, un globt isch de Frucht vu dinem Leib (Ranze)!
43 Un we bassiert ma(mir) des, daß d Muetter vu minem Herrn zue ma(mir) kummt?
44 Denn lueg, als i(ich) de Schtimm vu dinem Größ ghärt het, hupft des Kind vor Fräid(Freud) in minem Leib (Ranze).
45 Un selig bisch dü, de dü glaubt hesch! Denn s wird gmacht wäre, was dir gsait isch vum Herrn.
46 Un Maria sait:
47 un mi Geischt freut sich Gottes, vu minem Heiland;
48 denn er het d Niedrigkeit vu sinere Magd agsähne. Lueg, vu etze a wäre mi selig preise alli Kindeskinda.
49 Denn er het großi Sach a ma(mir) doe, der do mächtig isch un däm si Name heilig isch.
50 Un sini Barmherzigkeit währt vu Gschlecht zue Gschlecht bi däne, de nen firchte.
51 Er ebt Gwalt mit sinem Arm un vudeilt, de schtolz sin in ihrem Herz Sinn.
52 Er wirft de Gewaltige vum Thron un hebt hoch de Niedrige.
53 Die Hungrige fillt er mit Gabe un losst di Riche leer üsgoh.
54 Er denkt an d Barmherzigkeit un hilft sinem Diena Israel uf,
55 we er gsait het zue unsari Vädere, Abraham un sinene Kinda in Ewigkeit.
56 Un Maria bliebt bi ihr etwa dräi Monet; dnohch kehrt sie wieda heim.
57 Un fir Elisabeth kummt de Ziit, daß sie ihr Kind uf d Welt bringe soll; un sie gebar ä Bue.
58 Un ihri Nochbere un Vuwandte hän ghärt, daß dr Herr großi Barmherzigkeit a ihr doe het, un freut sich mit ihr.
59 Un s isch bassiert am achte Dag, do kumme sie, des Kindli z bschnide, un wen s nohch sinem Vada (Babbe) Zacharias nenne.
60 Aba sini Muetter git zantwort un sait: Nei, sundern er soll Johannes heiße.
61 Un sie sage zue ihr: S`isch doch nemads in dinere Vuwandtschaft, der so heißt.
62 Un sie winke sinem Vada (Babbe), we er nen nenne losse wot.
63 Un na(er) forderet ä kleini Dafle un schribt: Er heißt Johannes. Un sie wundre sich alli.
64 Un gli druf wird si Mul (Gosch) ufdoe un sini Zunge glest, un er schwätzt un lobt Gott.
65 Un s kummt Angscht iba alli Nochbere; un de ganzi Gschichte wird bekannt uf däm ganze Berge Judäas.
66 Un alli, de s ghärt hän, nähmes sich z Herze un sage: Was meinsch dü, was wird üs däm Kindli wäre? Denn de Hand vum Herrn war mit nem.
67 Un si Vada (Babbe) Zacharias wird vum heilige Geischt erfillt, wissagt un sait:
68 Globt isch dr Herr, dr Gott Israels! Denn er het bsuecht un erlest si Volk
69 un het uns(us) ufgrichtet ä Macht vum Heil im Hus vu sinem Diena David
70 - we er vorziite gsait het durch de Mül (Gosche) vu sinene heilige Prophete -,
71 daß er uns(us) rettet vu unsari Gegna(Feinde) un üs dr Hand vu allene, de uns(us) hasse,
72 un Barmherzigkeit zeigt het unsa Vädere un denkt het an si heilige Packt(Abkumme)
73 un an d Eid, den er gschwore het unsam Vada (Babbe) Abraham, uns(us) z ge,
74 daß ma(mir), erlest üs dr Hand unsrer Gegna(Feinde),
75 nem diene ohni Angscht unsa Läbä lang in Heiligkeit un Grechtigkeit vor sinene Auge.
76 Un dü, Kindli, wirsch ä Prophet vum Hechschte heiße. Denn dü wirsch däm Herrn vorusgoh, daß dü si Wäg machsch,
77 un s Wisse vum Heil gibsch sinem Volk in dr Vugebig ihra Sinde,
78 durch de herzlichi Barmherzigkeit vu unsrem Gott, durch de uns(us) bsueche wird des ufschtiegende Lecht üs dr Hechi,
79 dmit`s erschint däne, de hocke im Dunkle un Schatte vum Dod, un richte unseri Feß uf d Wäg vum Friede.
80 Un des Kindli isch gwachse un wird stark im Geischt. Un na(er) war in dr Wüschte bis zum Dag, an däm er vor des Volk Israel träte soll.