15 Un na(er) sait zue nene: Luege zue un hete äich vor alla Habgier; denn nemads läbt dvu, daß er vieli Sache het.

16 Un na(er) sait tene ä Glichnis : S war ä riche Mensch, däm si Feld het guet trage.

17 Un na(er) het denkt bi sich selbscht un sait: Was soll i(ich) doe? Ich ha nigs, wohi i(ich) mi Frucht sammle kennt.

18 Un sait: Des will i(ich) doe: i(ich) will mi Schiche abbreche un greßeri bäue, un will drin sammle all mi Korn un mini Vorrät

19 un sag zue minere Seele: Lebi Seele, dü hesch ä große Vorrat fir vieli Johr; ha etze Rueh di üs, iß, trink un ha guete Muet!

20 Aba Gott sait zue nem: Dü Narr! De Nacht wird ma di Seele vu da fordare; un wäm wird dann(dnoh) des ghäre, was dü aghuft hesch?

21 So goht s däm, der sich Schätze sammlet un isch nit rich bi Gott.