1 S kumme aba zue dr Ziit ä baar, de vuzehle nem vu d Galiläern, dere Bloet Pilatus mit ihrem Opfa vumischt het.
2 Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Meine ihr, daß de Galiläer me gsindigt hän als alli andere Galiläer, wel sie des glitte hän?
3 Ich sag äich: Nei; sundern wenn ihr nit Buße den, wäre ihr alli au so umkumme.
4 Odr meinet ihr, daß de achzehn, uf de dr Turm in Siloah flegt un erschlat sie, schuldiga gsi sin als alli andere Lit, de in Jerusalem huse?
5 Ich sag äich: Nei; sundern wenn ihr nit Buße den, wäre ihr alli au so umkumme.
6 Er sait tene aba des Glichnis: S het eina ä Fiegebaum, der war abäut in sinem Wiberg, un er kummt un suecht Frucht druf un findet keini.
7 Do sait da(er) zum Wigärtna: Lueg, i(ich) bi etze dräi Johr lang kumme un ha Frucht gsuecht a däm Fiegebaum, un find keini. So hau nen ab! Was nimmt er däm Boden d Kraft?
8 Er aba git zantwort un sait zue nem: Herr, loß nen noh des Johr, bis i(ich) um nen grabe un nen dünge;
9 villicht hole er doch noh Frucht; wenn aba nit, so hau nen ab.
10 Un na(er) lehrt in einarä Synagoge (Gotteshus) am Sabbat.
11 Un lueg, ä Wieb war do, de het sit achzehn Johr ä Geischt, dr sie krank macht; un sie war vukribelt un ka sich nimi ufrichte.
12 Als aba Jesus sie aluegt, reft er sie zue sich un sait zue ihrä: Wieb, dü bisch fräi vu dinere Kranket!
13 Un legt d Händ(Pfode) uf sie; un gli druf richte sie sich uf un priest Gott.
14 Do git zantwort dr Vorschteha vu dr Synagoge (Gotteshus), denn er war unwillig, daß Jesus am Sabbat heilt, un sait zue d Lit: S sin sechs Däg, an däne ma schaffe soll; an däne kummt un len äich heile, aba nit am Sabbatdag.
15 Do git zantwort nem dr Herr un sait: Ihr Heuchla! Bindet nit jeda vu äich am Sabbat si Ochs odr si Esel vu dr Krippe los un fihrt nen zue d Tränke?
16 Solltet dann(dnoh) nit de, de doch Abrahams Dochta isch, de dr Sadan scho achzehn Johr bunde het, am Sabbat vu der Fessle glest wäre?
17 Un als er des gsait het, mehn sich alli schäm , de gege nen gsi sin. Un alli Lit freut sich iba alli herrliche Tade, de durch nen gschähe sin.
18 Er aba sait: Wem glicht des Rich Gottes, un womit soll ich's vuglichä?
19 S glicht nem Senfkorn, des ä Mensch nimmt un in sinem Garte sajt; un s isch gwachse un wird ä Baum, un d Vegel vum Himmel husste in sinene Äscht.
20 Un nomol sait da(er): Womit soll i(ich) des Rich Gottes vuglichä?
21 S glich nem Surdeig, den ä Wieb nimmt un unda ä halbe Zentna Mehl mengt, bis ses ganz durchsäuert war.
22 Un na(er) goht durch d Schtädt un Derfa (Käffa) un lehrt un nimmt si Wäg nohch Jerusalem.
23 S sait aba eina zue nem: Herr, meinsch dü, daß nur wenig selig wäre? Er aba sait zue nene:
24 Kämpfe drum, daß ihr durch de enge Pforte inegehn; denn vieli, des sag i(ich) äich, wäre dnohch vulange, we sie inekumme, un wäre's nit kenne.
25 Wenn dr Husherr ufgschtande isch un de Dire vuschlosse het, un ihr afange, druße z schtoh un a d Dire z boldare un sage: Herr, doe uns(us) uf!, dann(dnoh) wird er sage un zue äich sage: Ich kenn äich nit; wo sin ihr her?
26 Dann(Dnoh) den ihr afange z sage: Mir hän vor dir gässä un trunke, un uf unsere Schtroße hesch dü glehrt.
27 Un na(er) wird zue äich sage: Ich kenn äich nit; wo sin ihr her? Gehn alli vu ma(mir), ihr Ibeltäta!
28 Do wird Hiele un Zähneklappere si, wenn ihr d Abraham, Isaak un Jakob un alli Prophete im Rich Gottes aluege, äich aba nüsgworfe sähn.
29 Un s wäre kumme vu Oschte un vu Weschte, vu Norde un vum Süde, de z Disch hocke wäre im Rich Gottes.
30 Un lueg, s sin Letschte, de wäre die Erschte si, un sin Erschte, de wäre die Letschte si.
31 Zue der Schtund kumme ä baar Pharisäer un sage zue nem: Mach di uf un gang wäg vu do; denn d Herodes will di umbringe.
32 Un na(er) sait zue nene: Gehn hi un sage däm Fuchs: Lueg, i(ich) trib bese Geischta üs un mach gsund hiit un morge, un am dritte Dag wäre i(ich) gmacht si.
33 Doch mueß i(ich) hiit un morge un in d nägschte Däg nohch wanderä; denn s goht nit a, daß ä Prophet umkumme doet üßahalb vu Jerusalem.
34 Jerusalem, Jerusalem, de dü umbringsch d Prophete un schteinigsch, de zue dir gschickt wäre, we me(oft) ha i(ich) dini Kinda vusammle welle we ä Henne ihri Gigile (Bibile) (Bibile) unda ihri Fligel, un ihr hän nit welle!
35 Luege, "aicha Hus soll äich wescht glo wäre" (Jeremia 22,5; Psalm 69,26). Aba i(ich) sag äich: Ihr den mi nime aluege, bis de Ziit kummt, do ihr sage den: Globt isch, der do kummt in däm Name vum Herrn!