1 Un s isch bassiert, daß er a nem Sabbat in des Hus vumä Obere vu dr Pharisäer kummt, des Brot z ässä, un sie gän acht uf nen.
2 Un lueg, do war ä Mensch vor rem, der war wassasichtige.
3 Un Jesus fangt a un sait zue d Schriftglehrti un Pharisäer: Isch's recht, am Sabbat z heile odr nit?
4 De aba schwiege schtill. Un na(er) langt nen a un heilt nen un losst nen go.
5 Un na(er) sait zue nene: Wer isch unda äich, däm si Bue odr si Ochs in d Brunne flegt, un der nen nit drno ruszeht, au am Sabbat?
6 Un sie kenne nem druf kei Antwort ge.
7 Er sait aba ä Glichnis zue d Gäscht, als er gmerkt het, we sie sueche, obena zue hocke, un sait zue nene:
8 Wenn dü vu jemads zue d Hochziit glade bisch, so hock di nit obena; denn s kennt eina iglade si, der vornehma isch als dü,
9 un dann(dnoh) kummt da, der di iglade het, un sait zue dir: Mach platz däm!, un dü mueß dann(dnoh) bschämt unte ane hocke.
10 Sundern wenn dü iglade bisch, so gang hi un hock di unte ane, dmit, wenn der kummt, der di iglade het, er zue dir sait: Fründ(Freund), ruck nuf! Dann(Dnoh) wirsch dü Ehri hän vor alle, de mit dir am Disch hocke.
11 Denn wer sich selbscht hoch gmacht het, dr soll niedrig gmacht wäre; un wer sich selbscht niedrig gmacht het, der soll hoch gmacht wäre.
12 Er sait aba au zue, däm der nen iglade het: Wenn dü ä Mittag - odr Obendässä machsch, so lad nit dini Freunde noh dini Breda noh dini Vuwandte noh riche Nochbere i, dmit sie dich nit etwa wieda ilade un dir zruck gen.
13 Sundern wenn dü ä Ässä machsch, so lad Armi, Vukrippelti, Lahmi un Blindi i,
14 dann(dnoh) wirsch dü selig si, denn sie hän nigs, um s dir zruck ge; s wird dir aba zruck gen wäre bi dr Uferstehig vu dr Grechte. 1. Kor 15,23; Apg 24,15
15 Als aba eina des ghärt het, der mit am Disch ghockt isch, sait da(er) zue Jesus: Selig isch, der des Brot ißt im Rich Gottes!
16 Er aba sait zue nem: S war ä Mensch, der macht ä großes Obendässä un ladet vieli dzue i.
17 Un na(er) schickt sini Knecht üs zue d Schtund vum Obendässä, d Igladene z sage: Kummt, denn s isch alles parat!
18 Un sie fange a alli nohchänanda, ä üsred z ha. D erschte sait zue nem: Ich ha ä Acka kauft un mueß nusgoh un nen bschaue; i(ich) bitt di, entschuldig mi.
19 Un dr zweite sait: Ich ha fünf Gschpann Ochse kauft un i(ich) gang etzed hi, sie z bschaue; i(ich) bitt di, entschuldig mi.
20 Un dr dritte sait: Ich ha ä Wieb gnumme; drum ka i(ich) nit kumme.
21 Un d Knecht kummt zruck un sage alles ihrem Herrn. Do wird dr Husherr zornig un sait zue sinem Knecht: Gang schnell üsä uf d Schtroß un Gasse vu dr Schtadt un fihr die Arme, Vukrippelte, Blindä un Lahme ri.
22 Un dr Knecht sait: Herr, s isch gschähe, was dü gsait hesch; s isch aba noh Platz do.
23 Un dr Herr sait zue däm Knecht: Gang üsä uf d Landschtroß un a d Zäun un nötig sie rizkumme, daß mi Hus voll wäre.
24 Denn i(ich) sag äich, daß keina vu däne Männa, de iglade ware, mi Obendässä schmeckä dät.
25 S goht aba ä großi Schar Lit mit nem; un er drillt sich um un sait zue nene:
26 Wenn jemads zue ma(mir) kummt un haßt nit si Vada (Babbe), Muetter, Wieb, Kinda, Breda, Schweschtare un dzue sich selbscht, der ka nit mi Jinger si.
27 Un wer nit si Kriiz trait un ma(mir) nachfolgt, der ka nit mi Jinger si.
28 Denn wer isch unda äich, der ä Turm bäue will un hockt sich nit zvor hi un ibaschlat d Koschte, ob er genoe het, um s zmache?
29 dmit nit, wenn er d Grund glegt het un ka's nit fertig mache, alli, de s aluege, afange, iba nen zue scheltte,
30 un sage: Der Ma het agfange zue bäue un ka's nit fertig mache.
31 Odr welcha Kenig will sich uf ä Kreg ilo gege ä andere Kenig un hockt sich nit zvor hi un haltet Rot, ob er mit Zehndusig mit däm kämpfe ka, der iba nen kummt mit Zwanzigdusig?
32 Wenn nit, so schickt da(er) ä Gsandtschaft, solang selle noh wiet isch, un bittet um Friede.
33 So au jeda unda äich, der sich nit lossait vu allem, was er het, der ka nit mi Jinger si.
34 Des Salz isch ebis Guetes; wenn aba des Salz nimi salzt, womit soll ma wirze?
35 S isch nit fir d Acka noh fir d Mist z ha, sundern ma wird's wägwerfe. Wer Ohre het z häre, der härt zue!