9 Er sait aba zue ä baar, de sich ibilde, fromm zue si, un hän nen vuachtet, des Glichnis:

10 S gehn zwei nuf in d Tempel, um z bäte, dr eine ä Pharisäer, dr andre ä Zöllna.

11 Der Pharisäer schtoht fir sich un bäte so: Ich dank dir, Gott, daß i(ich) nit bi we de andre Lit, Raiba (Deb, Vubrecha), Gauna, Ehebrecha odr au we der Zöllna.

12 Ich fascht zweimol in dr Wuche un gib d Zehnte vu allem, was i(ich) inihm.

13 Dr Zöllna aba schtoht vu wietem, wot au de Auge nit ufhebe zum Himmel, sundern schlat a sini Bruscht un sait: Gott, bi ma(mir) Sinda gnädig!

14 Ich sag äich: Der goht fir grecht bfunde nab in si Hus, nit selle. Denn wer sich selbscht hoch macht , der wird niedrig gmacht wäre; un wer sich selbscht niedrig macht, dr wird hoch gmacht wäre.