1 S isch bassiert zue dr Ziit, daß ä Gebot vum Kaisa Augustus üsgange isch, daß alli Welt gschätzt wird.
2 Un de Schätzig war de allaerschti un isch bassiert zue d Ziit, do Quirinius Schtadthaltr in Syrien war.
3 Un jeda goht, dmit da sich schätze lo ka, in si Schtadt.
4 Do macht sich au Josef uf üs Galiläa, üs dr Schtadt Nazareth, in des jüdische Land zue d Schtadt David, de do heißt Bethlehem, wel er üs däm Hus un Gschlecht David war,
5 dmit er sich schätze losst mit Maria, sinem vutraute Wib; de war schwanger.
6 Un als sie dert ware, kummt de Ziit, daß sie ihr Kind uf d Welt bringe soll.
7 Un sie gregt ihren erschte Bue un wickelt nen in Windle un legt nen in ä Krippe; denn sie hän sunscht kei Platz in dr Herberge.
8 Un s ware Hirte in dselbe Gegend uf fem Feld bi d Hürde, de hete in d Nacht ihri Herde.
9 Un dr Engel vum Herrn kunnt zue nene, un d Herrlichkeit vum Herrn laichtet um sie; un sie firchte sich arg.
10 Un dr Engel sait zue nene: Firchte äich nit! Lueg, i(ich) vuzehl äich großi Fräid(Freud), de alle Velka widafahre wird;
11 denn äich isch hiit dr Heiland uf d Welt kumme , welcha isch Chrischtus, dr Herr, in dr Schtadt David.
12 Un des hän zum Zeiche: ihr finde des Kind in Windle gwickelt un in einarä Krippe liege.
13 Un drno war do bi däm Engel ä Schar vu himmlische Heerschare, de lobe Gott un sage:
14 Ehri kert Gott in dr Hechi un Friede uf d Erde bi d Mensch vu sinem Wohlgfalle.
15 Un als de Engel vu nene in d Himmel fahre, sage de Hirte undaänanda: Len uns(us) etze go nohch Bethlehem un de Gschichte aluege, de do gschähe isch, de uns(us) dr Herr kundgmacht het.
16 Un sie kumme schnell un find beidi, Maria un Josef, dzue des Kind in dr Krippe liege.
17 Als sie s aba gsähne hän, vukündige sie des Wort , des zue nene vu däm Kind gsait war.
18 Un alli, vor de s kummt, wundre sich iba des, was ne de Hirte gsait hän.
19 Maria aba merkt sich alli de Wort un bwegt sie in ihrem Herz.
20 Un de Hirte kähre wieda um, priese un lobe Gott fir alles, was sie ghärt un gsähne hän, we denn zue nene gsait war.
21 Un als acht Däg um ware un ma des Kind bschnide moeß, git ma nem d Name Jesus, we er gnennt war vum Engel, bvor ra(er) im Muetterleib gregt war.
22 Un als de Däg vum Sufa wäre nohch rem Gesetz vum Moses ume ware, bringe sie nen nohch Jerusalem, um nen däm Herrn s zeig,
23 we gschriebe schtoht im Gesetz vum Herrn (2. Moses 13,2.15): "Alles Männliche, des zerscht d Muetterschoß durchbricht, soll däm Herrn heiligt heiße,
24 un um des Opfa darzbringe, we s gsait isch im Gesetz vum Herrn: " ä Baar Turtelduebe odr zwei jungi Dueben" (3. Moses 1,6-8).
25 Un lueg, ä Ma war in Jerusalem, mit Name Simeon; un der Ma war fromm un gottesfirchtig un het gwartet uf d Troscht Israels, un dr heilige Geischt war mit nem.
26 Un nem war ä Wort zdeil wore vum heilige Geischt, er soll d Dod nit säh, er het denn zvor d Chrischtus vum Herrn gsähne.
27 Un na(er) kummt uf Arege vum Geischt in d Tempel. Un als d Eltere des Kind Jesus in d Tempel bringe, um mit nem z doe, we`s Bruech isch nohch rem Gesetz,
28 do nimmt er nen uf sini Arm un lobt Gott un sait:
29 Herr, etze losch dü di Diena in Friede fahre, we dü gsait hesch;
30 denn mini Auge hän di Heiland gsähne,
31 den dü gmacht hesch vor alle Mensch,
32 ä Lecht, zum laichte de Heide un zum Pries vu dinem Volk Israel.
33 Un si Vada (Babbe) un sini Muetter wundre sich iba des, was vu nem gsait wird.
34 Un Simeon segnet sie un sait zue Maria, vu sinere Muetter: Lueg, der isch bschtimmt zum Fall un zum Ufschtoh fir vieli in Israel un zue nem Zeiche, däm dägege gschwätzt wird
35 - un au durch di Seele wird ä Schwert goh -, dmit viele Herze`s denke gwahr wird.
36 Un s war ä Prophetin, Hanna, ä Dochta Phanuëls, üs däm Stamm Asser; de war alt. Sie het siebä Johr mit ihrem Ma gläbt, nochdem sie ghirotet het,
37 un war etze ä Witwe an de vierunachtzig Johr; de wich nit vum Tempel un dient Gott mit Faschte un Bäte Dag un Nacht.
38 De kunnt au dzue zue dselbe Schtund un priest Gott un schwätzt vu nem zue alle, de uf d Erlesig Jerusalems warte.
39 Un als sie alles gmacht hän nohch rem Gesetz vum Herrn, kähre sie wieda zruck nohch Galiläa in ihri Schtadt Nazareth.
40 Des Kind aba isch gwachse un wird stark, volla Wisheit, un Gottes Gnade war bi nem.
41 Un sini Eltere gehn alli Johr nohch Jerusalem zum Passafescht.
42 Un als er zwöelf Johr alt war, gehn sie nuf nohch rem Bruch vum Fescht.
43 Un als de Däg vorbi ware un sie wieda Heim gehn, bliebt des Bebli Jesus in Jerusalem, un sini Eltere wußte's nit.
44 Sie meine aba, er wär unda d Freunde, un kumme ä Dagesreise wit un suechte nen unda d Vuwandte un Bekannte.
45 Un do sie nen nit finde, gehn sie wieda nohch Jerusalem un suechte nen.
46 Un s isch bassiert nohch dräi Däg, do finde sie nen im Tempel hocke, midde unda d Lehra, we er ne zuehert un sie gfrogt het.
47 Un alli, de nem zueghert hä, vuwundrete sich iba si Vuschtand un sini Antworte.
48 Un als sie nen sähn, vuschrecke sie sich. Un sini Muetter sait zue nem: Mensch Bue, wurum hesch dü uns(us) des a doe? Lueg, di Vada (Babbe) un i(ich) hän di arg gsuecht.
49 Un na(er) sait zue nene: Wurum hän ihr mich gsuecht? Wißt ihr nit, daß i(ich) si mueß in däm, was vu minem Vada (Babbe) isch?
50 Un sie vuschten des Wort nit, des er zue nene gsait het.
51 Un na(er) goht mit ne nab un kummt nohch Nazareth un war ne folgsam. Un sini Muetter merkt sich alli de Sach in ihrem Herz.
52 Un Jesus nimmt zue a Wisheit, Altr un Gnade bi Gott un d Mensch.