1 S isch bassiert, als sich d Lit zue nem drängt hän, um des Wort Gottes z häre, do schtoht er am See Genezareth
2 un sieht zwei Boot am Ufer liege; d Fischa aba ware üsgschtiege un wäsche ihri Netze.
3 Do schtiegt er in ei Boot, des im Simon ghärt het, un bittet nen, ä weng vum Land wegzfahre. Un na(er) het sich anekockt un lehrt d Lit vum Boot üs.
4 Un als er ufghert het z schwätze, sait da(er) zum Simon: Fahr üsä, wo`s def isch, un werfe äiri Netze zum Fange üs!
5 Un Simon git zantwort un sait: Meischta, ma(mir) hän die ganzi Nacht gschafft un nigs gfange; aba uf di Wort hi will i(ich) d Netze üswerfe.
6 Un als sie des gmacht hän, fange sie ä großi Schar Fisch, un ihri Netze fange a z riße.
7 Un sie winke ihre Freunde, de im andere Boot ware, sie solle kumme un mit tene ze. Un sie kumme un fillä beidi Boot voll, so daß sie schier absufe.
8 Als des Simon Petrus sieht, flegt er Jesus vor d Feß un sait: Herr, gang wäg vu ma(mir)! Ich bi ä sindige Mensch.
9 Denn ä Angscht het nen erfaßt un alli, de bi nem ware, iba den Fang, den sie mitänanda doe hän,
10 ebeso au Jakobus un Johannes, d Buebä vum Zebedäuns(us), Simon sini Freunde. Un Jesus sait zum Simon: Fircht di nit! Vu etze a wirsch dü Mensche fange.
11 Un sie bringe de Boot ans Land un vuloße alles un folge nem nohch.
12 Un s isch bassiert aba, als er in einarä Schtadt war, lueg, do war ä Ma volla Ussatz. Als der Jesus sieht, flegt er ane uf si Visasch (Gsicht) un bittet nen un sait: Herr, willsch dü, so kannsch dü mich sufa mache.
13 Un na(er) schtreckt si Hand üs un rihrt nen a un sait: Ich will's doe, etze bisch sufa! Un gli druf wich dr Ussatz vu nem.
14 Un na(er) bfielt nem, daß er's nemads sage soll. Gang aba hi un zeig di däm Prieschter un opfa fir di Sufa wäre, we Moses gsait het, däne zum Ziignis.
15 Aba d Kunde vu nem breitet sich imma witer üs, un s kummt ä großi Schar Lit zsämme, zum häre un gsund z wäre vu ihre Krankheite.
16 Er aba het sich zruck zoge in d Wüschte un bätet.
17 Un s isch bassiert eines Dages, als er glehrt het, daß au Pharisäer un Schriftglehrti dogsäße sin, de kumme ware üs alle Derfa (Käffa) in Galiläa un Judäa un üs Jerusalem. Un d Kraft vum Herrn war mit nem, daß er heile ka.
18 Un lueg, ä baar Männa bringe ä Mensch uf nem Bett; der war glähmt. Un sie vusuechte, nen inäzbringe un vor nen z lege.
19 Un wel sie wägä dr Lit kei Igang find, nen inäzbringe, schtiege sie uf s Dach un lenen durch d Ziegel abe mit däm Bett midde unda sie vor Jesus.
20 Un als er ihr Glaube sieht, sait da(er): Mensch, dini Sinde sin dir vuge.
21 Un d Schriftglehrti un Pharisäer fange a z ibalege un sage: Wer isch der, daß er Gottesläschterig schwätzt? Wer ka Sinde vuge als ällei Gott?
22 Als aba Jesus ihr denke gmerkt het, git er zantwort un sait zue nene: Was denke ihr in äirem Herz?
23 Was isch lichta, z sage: Dir sin dini Sinde vuge, odr z sage: Schtand uf un gang umä?
24 Dmit ihr aba wißt, daß dr Menschebue Vollmacht het, uf Erde Sinde z vuge - sait da(er) zum Glähmte: Ich sag dir, schtand uf, nimm di Bett un gang heim!
25 Un gli druf schtoht er uf vor ihre Auge un nimmt s Bett, uf däm er gläge het, un goht heim un priest Gott.
26 Un sie vuschrecke alli un priese Gott un wäre mit Angscht erfillt un sage: Mir hän hiit ä seltsami Sach gsähne.
27 Un dnohch goht er üsä un sieht ä Zöllna mit Name Levi am Zoll hocke un sait zue nem: Folg ma(mir) nohch!
28 Un na(er) vuloßt alles, schtoht uf un goht dem nohch.
29 Un Levi richte nem ä großes Ässä zue in sinem Hus, un vieli Zöllna un andari hocke mit nem am Disch.
30 Un d Pharisäer un ihri Schriftglehrti hän gschtängert un sage zue sinene Jinger: Wurum ässä un trinke ihr mit d Zöllna un Sinda?
31 Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Die Xunde bruche d Dokta nit, sundern die Kranke.
32 Ich bi kumme, d Sinda zue d Buße z röfä un nit die Grechte.
33 Sie aba sage zue nem: D Jinger vum Johannes faschte me(oft) un bäte viel, ebeso d Jinger vu dr Pharisäer; aba dini Jinger ässä un trinke.
34 Jesus sait aba zue nene: Ihr kennt d Hochziitsgäscht nit faschte losse, solang dr Bräutigam bi nene isch.
35 S wird aba de Ziit kumme, daß dr Bräutigam vu nene gnumme wird; dann(dnoh) den sie faschte, in däne Däg.
36 Un na(er) sait zue nene ä Glichnis: Nemad rißt ä Lappe vu nem näji(naii) Häß(Kleid) un flickt nen uf ä altes Häß(Kleid); sunscht vurißt ma des näji(naii), un dr Lappe vum näji(naii) paßt nit uf des alte.
37 Un nemads fillt näji(naii) Wi in alti Schliich; sunscht vurißt dr näji(naii) Wi d Schliich un wird vuschittet, un d Schliich vuderbe.
38 Sundern näji(naii) Wi soll ma in näji(naii) Schliich fille.
39 Un nemads, der vum alte Wi trinkt, will näji(naii); denn er sait: D alte isch milda.