1 Jesus isch wieda in d Synagoge gange. Do isch ä Mensch gsi mit nere glähmte Hand.

2 Un si hän ufpasst, oba de Ma au am Sabbat heile doet, das si nen het vuklage kenne.

3 Jesus het zue däm Ma mit dr glähmte Hand gsait: kumm vor!

4 Dann(Dnoh) het da d Lit gfrogt: Soll ma am Sabbat Guetes dü odr Beses, s Läbä neh odr geh? Si sin aba alli schtill gsi.

5 Un na het si nohchänander agluegt un na isch trurig gsi wägä ihrem härte Herz un het zue däm Ma gsait: Schtreck dini Hand uns(us)! Der het si usgschtreckt, un d Hand isch gsund gsi wie di andri.

6 Un d Pharisäer sin üsä gange mit de Herodianer un hän gli ibalegt, we si Jesus umbinge kenne

7 Un Jesus isch vuschwunde mit sinene Jinger an dr See; un s isch ä großi Lit im nochgange vu Galiläa un Judäa

8 un vu Jerusalem, un üs Idumäa un vu de andere Sitä vum Jordan, un üs dr Gegend vu Tyrus un Sidon sin d Lit ku in Große Schare, wel si vu sinene Wunda ghört hän.

9 Jesus het sine Jinger gsait, si soll ne Boot parat halte, das d Lit nen nit so arg dränge dehn.

10 Er het nämlich vieli vu nene gheilt, drum hän sich alli, wo mit nem Lide plogt gsi sin, um en dränkt, das si nen agrihre kennte.

11 Un wenn nen di uns(us)übere Geischter gsäh hän, sin si vor nem uf d Knie gflogä, si hän brellt un gsait: Dü bisch im Herr-Gott si Bue.

12 Er het ene bfohle keinem vu nem zvuzelle.

13 Dann(Dnoh) ischa uf ä Berg gschtiegä un het alli de, wo na het welle, zue sich gröfe, un de sin zue nem ku.

14 Un na het zwöelf bschtimmt, de na au Aposchtel bnennt het, das si bi nem si soll un das sa si rüsschickt zum predige

15 un das si Macht hän, di bese Geischter ustribe.

16 Un na setzt de Zwöelf i un git däm Simon de Name Petrus;

17 Jakobus, de Bue vum Zebedäus, un Johannes, de Bröder vum Jakobus, un git däm de Namen Boanerges, des heißt: Dunnerbuebe;

18 witer: Andreas un Philippus un Bartholomäus un Matthäus un Thomas un Jakobus, de Bue vum Alphäus, un Thaddus un Simon Kananäus

19 un Judas Iskariot, der nen vurode het.

20 Un na isch in ä Hus gange. Un do sin vieli Lit kumme, so das si nimmi ässe hän kenne.

21 Un als d Familie s ghört het, hän si sich aufgmacht un hänen festhalte welle; denn si hän gsait: Er isch Vuruckt.

22 D Schriftgelehrti aba, de vu Jerusalem abe ku sin, hän gsait: Er het dr Deufel, un: na tribt di bese Geischter mit nem Oberschte uns(us).

23 Jesus aba reft si zämme un sait zü nene in Glichnissen: We kann dr Sadan d Satan ustribe?

24 Wenn ä Rich mit sich selba ueis isch, kas nit bschdo.

25 Un wenn ä Hus mit sich selba ueins wird, kas nit bschdo.

26 Schdot dr Sadan gege sich selba uf un isch mit sich selba ueins, so ka na nit bschtdo, sundern s isch uns(us) mit däm.

27 Keina ka aba in s Hus vum Schtarke ibreche un sini Sache schtäle, wenn na nit zvor d Schtarke fesselt; erscht dann(dnoh) ka na si Hus usraube.

28 Gib obacht, i(ich) sag äich: Alli Sinde weerdä d Menschekinda vugeh, au d Läschterunge, soviel si au läschtere d;

29 wer aba d heilige Geischt läschtert, der het keini Vugebig fir Immer un Ewig, sundern isch ewig sini Sinde schuldig.

30 Denn si hän gsait: Na het ä uns(us)übere Geischt.

31 Un s isch si Muetter un sini Brüeder ku un schten druße, un hän eber zue nem ine gschickt un hän nen refä lo.

32 Un Lit hocke umen rum . Un si sage zue nem: Lueg, di Muetter un dini Brüeder un dini Schweschtere druße froge nohch dir.

33 Un na sait tene: Wer isch mi Muetter un mini Brüeder?

34 Un na luegt um sich rum uf de, de um nen im Kreis gsäße sin, un sait: Luege, des isch mi Muetter un des sin mini Brüeder!

35 Wer aba Gottes Willä doet, isch mi Brüeder un mi Schweschter un mi Muetter.