1 In sellare Ziit, wo vieli Mensche do ware un sie nigs z ässe gha hän, reft Jesus d Jinger zue sich un sait zue nene:
2 Ich ha mittleid mit dene, denn sie hän scho dräi Tag bi ma(mir) usghalte un sie hän nigs z ässe.
3 Un wenn i(ich) sie hungrig heimgoh loße dö, werde sie uf fem Wäg not leide; denn ä baar sin vu wit wäg gkumme.
4 Sini Jinger sage nem: We kann sie eina do in d Wüschte mit Brot satt mache?
5 Un na het sie gfrogt: Weviel Brot hän na? Sie sage: Siebä.
6 Un na bfielt däm Volk, sich uf d Bode z setze. Un na nimmt de siebä Brot, dankt un brich sie un git sie sinene Jingern, dmit sie se usdeile, un sie deile sie under s Volk uns(us).
7 Un sie hän au noh ä baar Fisch gha, un na dankt nochmol un losch au de usdeile.
8 De äße aba un sin satt wore un sammle dann(dnoh) die ibrige Brocke uf, siebä Kerb voll.
9 Un s ware etwa vierdusig; un na losch sie go.
10 Un dno schtieg da in s Boot mit sinene Jinger un kummt in d Gegend vu Dalmanuta.
11 Do kumme d Pharisäer üse un fange a, mit nem z schtritä, vusöche nen un fulange vu nem ä Wunda vum Himmel.
12 Un na süfzget in sinem Geischt un sait: Was forderet doch des Gschlecht ä Wunda? Gwiß, i(ich) sags äich: S wird däm Gschlecht kei Wunda ge werde!
13 Un na lost sie schto un schtigt wieda in s Boot un fahrt ibai.
14 Sie hän vugesse, Brot mitzneh, un hän nur ei Brot im Boot.
15 Un na gbitet ne un sait: luege daß sa äich vor rem Surdeig vu d Pharisäer un vor rem Surdeig vum Herodes in acht nähmä.
16 Un sie denke hin un her, wel sie kei Brot hän.
17 Jesus merkt des un sait zue nene: Was kimmere ihr äich drum, daß sa kei Brot hän? Vuschtehn na noh nit, un begrife na noh nigs? Hen na noh imma ä herts Herz in äich?
18 Hen Auge un sähn nigs, un hän Ohre un härä nigs? un vugesse:
19 als i(ich) de fünf Brot broche ha fir de fünfdusig, wevieli Kerb voll Brocke hän na dert ufgsammlet? Do sage sie: Zwölf.
20 Un dert wo i(ich) de siebä broche han fir de vierdusig, weviel Kerb voll Brocke hän na dert ufgsammlet? Sie sage: Siebä.
21 Un na sait zue nene: Begrife na des nit?
22 Un sie kumme nach Betsaida. Un sie bringe zue nem ä Blinde un na bittet d, daß sa nen arihre döt.
23 Un Jesus nihmt d Blinde bi dr Hand un fihrt d üsä vor s Dorf (Kaff), döt Schpugi uf sini Auge, legt sini Händ(Pfode) uf fen un frogt d: Siehsch dü ebis?
24 Un na luegt hoch un sait: Ich sieh d Mensch, we Baium umelaufe.
25 Dno legt da nochmol d Händ(Pfode) uf sini Auge. Dann(Dnoh) het da ditlich gsähne un isch wieda zruckbrocht worde, als sa ällei scharf sähne het kenne.
26 Un Jesus schickt ten heim un sait: Gang nit ine in s Dorf (Kaff)!
27 Un Jesus isch fort gange mit sinene Jingern in d Derfa (Käffa) bi Cäsarea Philippi. Un uf fem Wäg frogt da sini Jinger un sait zue nene: Wer sage d Lit, daß i(ich) bin?
28 Sie dän nem zantwort: ä baar sage, dü bisch Johannes dr Däufer; anderi sage, dü bisch Elia; un wieda anderi, dü bisch eina vu d Propheten.
29 Un na frogt sie: Ihr aba, was sage ihr, wer i(ich) bin? Do sait Petrus zue nem: Dü bisch dr Chrischtus!
30 Un na gebitet dene, daß sie nemads dvu sage soll.
31 Un na fangt a, sie z lehre: Dr Menschebue möß viel leide un vuworfe werde vu d Älteschte un Hoheprieschter un Schriftglehrte un umbrocht werde un nohch dräi Dag wieda ufschtoh vu d Dode.
32 Un na schwätzt des fräi un offe. Un Petrus nihmt d uf dsite un fangt a, nem z wehre.
33 Jesus aba wändet sich ume, luegt sini Jinger a un droht däm Petrus un het zue nem gsait: Gang wäg vu ma(mir), Sadan! denn dü meinsch nit, was vu Gott isch, sundern was Mensche d.
34 Un na reft Lit samt sinene Jinger zue sich un sait zue nene: Wer ma(mir) nohchfolge will, der vulaignet sich selba un nihmt si Kriz uf un goht ma(mir) nohch.
35 Denn wer si Läbä bhalte will, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma(mir) un wägä nem Evangelium, der wird's ha.
36 Denn was hilft s däm Mensch, wenn na die ganz Welt gwinne dät un nähm a sinere Seele Schade?
37 Denn was ka d Mensch ge, wumit da sini Seele uslese ka?
38 Wer sich aba wägä ma(mir) un minem Wort schämt under däm abtrinnige un sindige Gschlecht, wägä däm wird sich au d Menschebue schäme, wenn na kumme wird in dr Herrlichkeit vu sinem Vada (Babbe) mit d heilige Engel.