32 Un Jesus reft sini Jinger zue sich un het gsait: Des Volk jammert mich ; denn sie sin scho dräi Däg bi ma(mir) un hän nigs z ässä; un i(ich) will sie nit hungrig go losse, dmit sie nit vuschmachte uf fem Wäg.

33 Do sage sini Jinger zue nem: Woher soll ma(mir) soviel Brot nähmä in dr Wüschte, um ä so großi Schar Lit satt z ässä lo?

34 Un Jesus het gsait zue nene: We vieli Brot hän ihr? Sie antwortete: Siebe un ä baar Fisch.

35 Un na(er) losst d Lit sich uf d Bode lagere

36 un nimmt de siebä Brot un de Fisch, dankt, bricht sie un git sie sinene Jinger, un d Jinger gän sie d Lit.

37 Un sie ässä alli un wäre satt; un sie sammle uf, was an Brocke ibrigbliebe, siebä Kerb voll.

38 Un de gässä hän, ware vierdusig Männa, ohni Wieba un Kinda.